Kayıp Duygular

10. bölüm

Genç adam öylesine dalgındı ki kapıdan içeri giren Onur ve Rıfat'ı fark etmemişti bile. İşkolik değildi elbet ama üzerindeki yük oldukça ağırdı.
Ortak oteller zincirinin en büyük halkasını kendisi oluşturuyordu.
Aile içinde olsada beş tane otelin genel kontrolünü kendisi yapıyordu.

Birde Yavuz meselesi vardı tabi.
Her zaman doğru hamleler yapan, adam işleri yolunda gitmeyen Mahir Satır'ın otelini yapılan ihalede almıştı, sırf bunun için Mahir'in arkadaşı Yavuz, kendisine düşman kesilmişti.
Halbuki adam iftas etmişti, Serhat sadece mantıklı davranmıştı. Neticede Serhat almasa bir başkası alacaktı.
İş dünyasının kuralları doğal yaşam gibiydi. Bir canlı zayıfsa o yaşayamaz yırtıcılara yem olurdu.

Genç adamın düşünmekten beyni yorgun düşmüştü ve böyle devam ederse bedeninin bitkin düşüp hastalanması an meselesiydi.
Gerçi bunları düşünmese o afeti düşünecek ve anında uyarılacaktı.
Hırçın hatunu olabildiğince aklına getirmemeliydi.
Zaten kadın kaçtığından beri akşamı zor etmişti.

"Yine işlere gömülmüşsün bakıyorumda." dedi Onur, elindeki dosya ile deri koltuğa otururken.

"Sende gömülsende üzerimdeki yük biraz olsun hafiflese." dedi

"Boş geziyormuşum gibi davranma dostum. Senin hatunu araştırıyordum. Ve tahmin ettiğimizden daha uzun sürdü." diyen Onur'a daha bi dikkat kesilen Serhat, arkadaşlarının gülümsemesine sinirlenerek bakarken,

"Ne buldunuz?" dedi sertçe.

"Biraz garip." dedikten sonra susan Onur'a sabırsızlıkla bakarken Rıfat konuşmaya başladı,

"Dostum bu kadının tam bir felaket. Bir yıl içerisinde tam 17 kez adam dövmekten karakolluk olmuş..." Serhat açıkla dercesine bakınca Rıfat, ciddiyetle konuşmaya devam etti,

"...kendisine sarkıntılık eden kimseyi affetmemiş. Hatta iki kişi yoğunbakımlık olmuş ama hiç birisi şikayetçi olmamış." dedi.
Üç arkadaş içerisinden en soğuk adamdı Rıfat. 25 yaşında çekici bir erkek olmasına rağmen yüreği buz tutmuş gibiydi. İnsanlara ve kadınlara karşı koruduğu mesafe sebebi belki babasızlık, belkide aldatılmışlıktı. Bunu kendisi bile bilmiyordu.

"Arkadaşı Ercüment ile aynı evde kalıyorlar. Adam Trax barda DJ, akşamları genelde barda takılıyorlar. Garipdir ki, kimse kıza yaklaşamıyor. Bodigartlar, garsonlar hatta dansçı kızlarda dahil olmak üzere etrafında sanki güvenlik çemberi oluşturulmuş gibiler.
Saygı ve sevgi boyutunun dışında, görevleriymişcesine koruyorlar." dedi Onur.
Bu üçlü içerisinde en neşeli tavırlara sahip olmasına rağmen suan o da ciddiydi.

"Sadece küçük bir araştırma yapacaktık ama altından hiç normasl şeyler çıkmadı. Bir yıl öncesinde en pis işlerin döndüğü yer şimdilerde gayet nezih bi clab oluvermiş. Doğru düzgün kavga bile çıkmıyor. Ve sahibini hiç kimse görmemiş." diye sözlerini tamamladı Onur.

"İlay Özgür... Bu kadının geçmişi yok dostum." dedi Rıfat.

"Ne demek geçmişi yok?" dedi Serhat kaşlarını mümkünmüş gibi dahada çatarken. İşine yarayacak hiç birşey bulamamıştı.
Üstüne, cevaplar bulacağına, daha çok kafası karışmıştı. Bu kadın basit ve sıradan görünsede, hiç öyle değildi anlaşılan. O kadar gerilmiştiki biran önce rahatlaması gerekiyordu.

"Tek bildiğimiz altı yaşında bir oğlu varmış.
Bir yıl öncesi ise yok.
Ailesi yok.
Hakkında yapılan tüm kayıtlar sadece bu yıla ait. Sanki daha önce hiç yaşamamış gibi." dedi Rıfat ve çekinerek devam etti. Biliyordu ki Serhat kafası karıştığı zaman daha tehlikeli bir adam olurdu.

"Canan'ın görev yaptığı hastanede sekiz gün öncesinde açılmış kaydı var. Arkadaşlıkları yakın zamanda başlamış yani. Güvenliği sıkıştırıp kamera kayıtlarını inceledik.
Levent'i o orospuyla suç üstü yakalamış sonrada anlaşılan Canan'a anlatmış. Gerisi seninde bildiğin gibi plan kurup o piçi tuzağa düşürmüşler." deyip sustu.

"Levent nerede?" dedi Serhat. Artık dolu olan beynini o şerefsizi yumruklayarak boşaltmalıydı. Gerçi o hatunda rahatlayıp gevşemesinde yardımcı olabilirdi ya...
Aklındaki düşünceyi ertelemek için kafasını hafif iki yana salladı.

"Fabrikada... Birde senin hatun yarın akşam yemeğinde amcanın evinde yemekte olacakmış." dediğin de Serhat aradığı fırsatı bulmuştu...

Ruby...