It Was Always You

Chapter 16

GBH16

Sunday went normal for me. Nahirapan lang akong magpaliwanag kay mommy kung bakit hindi ako makakasama sa pagsimba, sinabi ko na lang na medyo masama ang pakiramdam ko at gusto ko munang magpahinga.

"You want me to take care of you?" Maamong sabi nya sakin habang dinampi ang likod ng palad sa noo ko.

"Ofcourse mom, but I'll be fine. I can take care of myself." Humalik ako sa pisngi n'ya. "But it would be better if you leave now." Tumingin ako sa wristwatch ko. "Malelate kana."

Binigyan ko sya nang isang magandang ngiti para mapanatag sya, maya maya'y tinanguan nya ko.

Nasa school ground ako kasama ang mga kaibigan ko, tumambay muna kami kase masyado pang maaga para umakyat sa designated room namin. Boring daw don, kaya inaya muna kami dito ni Mark.

Andito kami ngayon sa ilalim ng puno, eto yung part na maganda sa Clemson University, sa Study field. Napapalibutan yung parte na'to ng bermuda grass, sobrang lawak para sa mga estudyanteng pwede sa magkakagrupo, sa mga cheerleading squad. Kaya anytime pwede mong upuan kahit wala ng sapin. Hindi mainit, kase yung paligid napapalibutan ng mga puno. You can relax here when you're tired, and air can also release your stressed here.

Nakikinig lang ako sa usapan nila hanggang sa lumutang na naman sa ere ang isip ko. Nahihirapan akong sabihin sakanila ang nangyaring insidente sakin kaya pinili ko nalang manahimik. Even Baste, he still don't know what happened that night.

I have scars on my left arm, but I manage to hide it, I wore something that it could keep. Red highwaist pants, hanging white dots blouse and a denim jacket to cover up my past for my top, and lastly I wear something I feel more comfortable, Lulus holly nuede suede for my flats. It's a gift from my mom, I treasured it a lot that's why I barely use it.

Maybe, they wouldn't realize I was hiding something, right?

Tsaka may event naman ngayon kaya kahit ano pwedeng suotin. Sobrang swerte.

"Tara na? Baka kase dumating na si Ms. Bersatil para sa anouncement. Ilang minutes na lang." si Inna.

Naalala ko nga palang may chat si Ms. kagabi sa groupchat tungkol sa gaganapin ngayong araw kaya sumang-ayon na lang din ako.

"Tulungan na kita."

Nagkanya kanya kaming nagsitayuan para umalis na. Inalalayan naman agad ako ni Baste para tulungan sa dala ko, isang libro lang naman. Pero hinayaan ko na, baka mahalata kami ng mga kaibigan namin kapag pinilit kong iwasan si Baste. Kinakausap naman n'ya ko pero parang ilag sya ngayon. I feel it.

I rarely talk to baste until now. I don't know where that came from, but to this day I still have no idea how bad we were. A simple thankyou means a lot to someone, pero hindi ko yun nagawa. Because I wasn't given the chance, kaya ganito na lang ang tampo ko sa bestfriend ko. Nung gabi ko lang na yun nakita kung paano sya naging bastos sa mga mata ko, iniisip ko na lang na sa sobrang pag aalala nya sakin nalimutan na n'yang magpasalat dun sa tao.

Nasa 2ndflr na kami nung magsalita si Isha sa tabi ko. Kumuyabit sya sa kaliwang braso ko. Napangiwi ako pero hindi ko yun pinahalata. "May problema ba kayo ni Baste?"

Kinakabahan ko syang nilingon tsaka ang mga kasama namin. Akala ko nahalata nya na may iniinda ako, nakita kong nagtatawanan yung tatlong lalaki na nangunguna sa paglalakad habang magkasabay naman na naglalakad si Shaine atsaka si Inna sa unahan namin.

Umiling ako. "Wala."

"Hindi nga?"

Napabuntong hininga ako. "Promise, wala talaga."