ÖLÜMCÜL ESPRİ

BUM 💣💥

Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın...

"Bana ne zaman sarışınım demeyi bırakıcaksın?" Dediğinde gözlerimi devirdim.

"Akide'm son bir dakika artık buradan çıkmamız lazım." Dediğinde anladım ki depoya bomba kurmuş benim koray mafyacığım.

"Neyi bekliyorsun o zaman koşsana mal deynaa."😂😂😂

"Ağzını topla bayram şekeri.😡"

Biz depodan çıktığımızda koray koş diye bağırdı çünkü bombanın patlamasına tam olarak 15 saniye kalmıştı ki depodan biri daha çıktı.

Bu kişinin kim olduğunu anlamamak için mal olmak lazım çünkü o bizim yunan tanrısıydı.

"Koray bak bak şuna adına ne koydum onun biliyormusun?" Dediğimde bana boş gözlerle bakmaya başladı.

"Boş yapma bayram şekeri de söyle." Dedi ve piç gülüşü attı. Şuna bak ya bir insan her haliyle nasıl bu kadar tatlı olabiliyor ki? Bana baksan pijamalı halim dayanılmaz tatlılıkta.😋 kendimi övmeye doyamıyorum.

"Yunan tanrısı" dediğimde kahkahayı bastı. Mafya felan ama çok cana yakın çocuk ya. Bunu demeye kalmadan depo büyük bir sesle patladı. Biz de bu manzaranın önünde elimizi yumruk yapıp çaktık.

Aynı anda "budur" dedik. "Koray eter yüzünden kafam bulanıyor beni bir zahmet doktora götürsene." Dediğimde çoktan gözlerim kararmıştı.

Koray'ın ağzından;

"Koray eter yüzünden kafam bulanıyor beni bir zahmet doktora götürsene." Dediğinde geriye doğru sallandı ve düşeceği anda onu tuttum. Kesin yine uyandığında içmiş gibi davranacak.

"Akide" Ses gelmedi.

"Akide cevap ver." Yine ses gelmedi. Bende onu kucağıma aldım. Öyle mi bekleseydim yani.

"Akide öldün mü lan?" Çok gerekli bir soruydu bu değil mi?

Neyse diyelim arabanın arkasına oturttum ve hastaneye sürmesi için şöföre emir verdim. Başı fazla sallanmaya başlayınca onu kendime doğru çektim ve başını bacaklarıma koydum.

Bu güne kadar hep ben korudum onu mafya olduğum ve de hep boktan işlere bulaştığı için akide nin başına her zaman bunlar gelmiştir. Bahtsız kız ne yapsın.

Hastanenin acil girişine geldiğimizde onu kollarıma aldım ve içeri girdim. Beni tanıyan hemşireler hemen sedye getirdiler ve beni beklemem konusunda uyardılar. Neymiş efendim izinsiz her yere giremezmişim. Ben istediğim yere istediğim zaman istediğim halde girerim bu onları ilgilendirmez. Net.

1 saatin sonunda odaya girmeme izin verildi. Içeri girdiğimde akide hala uyuyordu. Uyurken öyle masum duruyor ki uyanmasını bir kaç dakika da olsa istemedim.

Bir anda iç sesimden biri; 'ula gerizekalı ben uyanmasını istemiyorsun ama ne zaman söyleyeceksin bütün o aklından geçirdiklerini?'

İstediğim zaman söylerim sanane korayiçses

'Uyandığında ilk işin onları söylemek olsun tamam mı?'

Hadi korayiçses işim var gücüm var bir de seninle uğraşamam ben.

'Tamam be'