ÖLÜMCÜL ESPRİ

SEN ÇOK OLDUN😡

Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınız...

"Ya akide vurmasana." Derken elini kendine siper ediyordu.

"Baytar ne? Niye hareketlerimi yaparken bana yaklaşıyorsun? Ben nasıl hazırlanacağım ben bu ayakla? Haftaya finaller var bu ayakla nasıl kazanacağım ben?" Dedim ve saçlarını bıraktım. Kafamı eğdim ve konuşmaya devam ettim.

"Daha dün yine katil oldum. Ben şu an kendimi jimnastiğe vermem lazım dı ama burada seninle kavga ediyorum. Şu halime bak." Dedim. Bir bir gözlerimden yaş akmaya başladı. Koray kollarını indirdi ve eliyle gözlerimdeki yaşları sildi.

Biraz daha bana doğru dönerek bacağını hafif yukarıya kaldırdı. Ellerini yüzümde birleştirdi ve ona bakmamı sağladı.

"Akidem sen bir şey yapmadın. Unut dün olanları. Boşver onları." Dedi. Ah eridim koray yapma böyle.

"He canım hiç bir şey yapmadım. Daha dün beraber ergenlikle mal mal bebeleri dövüyorduk değil mi? Allah allah ya."

"Bir daha canım desene." Şuna bak ya.

"Eve gitsek artık. Ayağım... lan ayağım morarmış."

"Ne evi hastaneye götüreceğim seni."

"Koray eve gidelim beni biliyorsun hastane korkum yine başlamadan eve gidelim."

"Tamam sakin ol akidem eve gidiyoruz." Dedi ve elini yanağımda gezdirdi.

"Koray?" Dedim ve sor demesini bekledim.

"İstediğini sorabilirsin güzelim." Gülümsedim. Gamzelerim çıktı mı acaba? Neyse.

"Biz şimdi sevgili mi olduk?" Dedim ve gözlerinin içine baktım. Hayır şirin görünmeye çalışmıyorum sadece aklından geçenleri merak ediyorum.

"Akidem biz o olayı çoktan geçmedik mi? Biz sevgili den daha fazlasıyız." Ay yüzüm kızardı. Kan yanaklarıma pompalandığında kıpkırmızı olduğumun farkındaydım.

"Akide utanmana hiç gerek yok. Yada utan ya böyle daha bir çekici duruyorsun." Dediğinde elini yüzümden çektim ve kafamı cama yasladım. Bu gün iyi yoruldum ya. Eve giderken çoktan gece yarısını geçmişti ve eve gelmeden gözlerimi uykuya hapsettim.

...

Uyandığımda huzur bulduğum kolların arasında ve rahat yatağımdaydım. Göğsüne adeta kafamı gömmüş bir haldeydim.

Koray da masum bir çocuk gibi uyuyordu. Saate baktığımda 3.51 geçiyordu. Geri koray a sokuldum ve kollarımı boynuna doladım ve uyumaya devam ettim.

Koray'ın ağzından;

Sabah 9.13 uyandım. Ama ben hala uyuyor olmam gerekmez mi ya bu görüntü...

Akidenin kolları boynumda olduğu için bir hayli yakınız birbirimize. Akide bana göre yatakda daha yukarıda uyuyordu. Ben de her zaman kafamı öne doğru bırakınca akidenin büyük göğüslerinin üstüne koymuşum. Geceliği de geniş boyunlu olduğu için sanki kafamı saklamışım gibi duruyordu.

Böyle kalsam acaba ne tepki verir bana? Tek kafama takılan ayrıntı ise kafamı düz bir şekilde koyduğum için akidenin içini karnına kadar görebiliyor olmam dı.

En iyisi gözleri kapatmak.

Akide nin gayet zayıf ve ince bir fiziği var ve bu fizik modellere bile taş çıkaracak tipten di.

Akide uyanmaya başladığında nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Akide bu durumda olduğumuzu farkedince kendimi gülmemek için zor tuttum.

Akide ise şaşkınlıktan çığlık atmaya geçmişti.

"Koraaaaaay. Kalk ama gözlerini açma yoksa oyarım o gözleri."

"Hıh ne?" Dedim. Gözlerim hala kapalıydı.

"Koray kalk." Diye bağırdığında bir an sağır oldum sandım. İnanması için sıçradım ve menül menül yüzüne bakmaya başladım.

"Bir şey mi oldu akide? İyi misin?" Ben bu kadar iyi rol yapmıyordum yeniden üniversiteye mi başlasam ki?

"Haa... yok bir şey. Kalk da kahvaltı yapalım." Dedi ve ayaklandı. Adımını attığı anda yüzünü buluşturdu ve inledi. Daha geçmemiş ayağı belli ki. Bilerek olmadı ki. Yanına gitme sebebim önünde olan minder ayrılmıştı  oraya bassa sakatlanır diye gittim o ara da mindere takılıp akide nin üstüne düştüm.

Tamamen niyetim iyiydi.

'Biz de kötü niyetle gittin demedik koraydışses.'

Kes be mal mal konuşma beynimin içinde koraydışses.

'Lan o değil de sen bana böyle hitap edince kendimi müslüm gürses sanıyorum. Zaten sesim güzel.'

Boş konuşuyorsun içses. Müslüm gürses in tırnağı bile olamazsın sen.

'Ben senim gerizekalı adam. Kendine niye hakaret ediyorsun?'

La git işine.

'Tamam abi ne dedim ki şimdi?'

Korayiçsesi beynimin hapishane tarafına kilitleyi akideyi dinlemeye başladım.

"Akidem daha iyileşmedin sen geç otur. Sana kahvaltını getiririm ben." Bu sefer ben ayaklandım.

Aşağı indiğimde buzdolabı faresi zevzeği gördüm. Tam böyle desem acaba ne cevap verir bana? Deneyelim.

"Aha bir buzdolabı faresi zevzek buldum mutfakta." Cümleme başlarken  ceyhun yerinden sıçradı ve kafasını buzdolabı nın tepesine vurdu. Büyük bir gürültüyle yere serilen ceyhun kesin bayıldı.

"Zevzek?"

"..." ses gelmeyince yanına eğildim ve yanaklarına küçük ama sert tokatlar attım. Vallahi bayılmış bu.😂😂😂

"Koray? Ceyhun... ceyhun lan ne oldu?"

10. Bölüm sonu...

Eveet ilk 10 Bölümümüz yayımlandı.
Çok mutluyum inşallah kitabımız güzel oylar ve yorumlarla ilerler.

Her arkadaşımdan fikir alarak yazmaya başladım ve bu kitabın yükselmesi için sizlerin oy vermesi lazım.

Yorumlarınız ile kitaba yön vermeyi çok isterim.

Yazarınız: Elçin çıtak...