ÖLÜMCÜL ESPRİ

PATLAK VERDİ

Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınız...

"Koray sakin olurmusun lütfen. Herhangi bir yere çarpmadım." Deyip kalktım ama duş teknesine yayılan kanı farkettim. Kanın kimden geldiği belli değildi.

"Koray kan." Bağırdım. Bu gün ne çok bağırdım böyle ya. Bu kan kimden geliyor lan? Bebeklerimize bir şey mi oldu?

Koray kalktı ve elini kafasına götürdü. Elini çektiğinde eli full kandı.

"Koray yenim ederim patlak verdin." Kahkaha attım, çıktım ve onun çıkması için yardım ettim. Üstüme bornozumu giyip korayın kafasına baktım.

"Sabit dur da kafana bakıyım. Haaaa şurası. Tamam o kadar büyük değil." Dediğimde koray bir oh çekti. Kıyamam ya.

"Dikişlik görünüyor mu?" Dediğinde kafamı yana salladım. İçeri geçip yatağa oturttum. Kafası için pamukla dezenfekte ettim. Kanama durunca işimi bitirdim.

Giyindim ve aşağı indim. Arkamdan da koray geldi. Ben, yaren ve koray beraber yemek hazırladık. Masayı kurma ve toplama işi yaren de. Bulaşık lar ise koray da. Ben ise oturacak ve yemeğimi yiyecekmişim.

Koray'ın kesin emri var.😊

Beraber oturduk ve ben toprak a yaren de su ya yemek yedirdik. Odama çıktığımda üstümü değiştirdim. Bu gün cenaze ler toprağa verilecek.

Ceyhun ise hiç konuşmadan işlerini halledip çıktı. Kesin hastaneye gitti. Morg da onları görünce acaba neler hissedecek? Keşke yanında olabilsem. Hamilelik oldukça yoruyor. Uyku düzenim bozulduğu için devamlı uyuyorum.

Odada oturmaktan sıkıldım ya. Koray işlerini bitirdikten sonra beni almaya geleceğini söyledi ama daha gelmedi.

Arasam kızarmı ki? Sanmıyorum. Telefonu açtım, kişilerden 'yaşam kaynağım ı' buldum ve kulağıma tuttum. İlk çalışta açtı. Vay be rekor bir seviye.

"Efendim akidem." Sesi çok yorgun geliyordu.

"Koray işin bitmedi mi? Bu saatte gelecektin birtanem." Oldukça naif konuşmaya özen gösterdim ama ne kadar başarılı oldum bilemiyorum.

"Biliyorum birtanem ama işim bitmedi. 1 saate kadar gelirim merak etme."

"Tamam. Kendini bu kadar yorma ama."

"Bu kadar mı belli ettim ya?" Şaşırdım ama bunu belli etmemeliyim.

"Ben senin her halini aklıma kazıdım birtanem. "

"Ya öyle mi? Peki hadi kapat da işlerimi bitireyim bir an önce."

"Tamam görüşürüz." Deyip kapattım.

Bir saate kadar da zaten geldi. Çok bitkin duruyor ya. Gitmesek olmaz en azından geldiğimizde ben ne yapacağımı biliyorum.

"Koray bir duş al istersen yorgun görünüyorsun." Sakin konuşmaya çalışıyordum.

"Üstümü değiştireyim gidelim. Yeterince seni beklettim." Yanına gittim ve elimi yanağına koydum.

"Benim beklemem önemli değil ki. Zaten günün %75 i uyuyorum. Sıkıntı yok." Yanağında olan elimi tuttu ve üstünü öptü. Kendi elini çenemi tutup dudağıma öpücük verdi.