Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın...
Ama akide kolay kolay bir şeyden korkmazdı ki. Zaten korkması gayet normaldi.
Akide kolumu sıkı sıkıya tutarken odada olan ölü tavşana bakıyorduk. Odada kimse yoktu. Bu olayın daha fazla uzamasını istemediğim için osman amcayı arayacakken telefon elimden nazikçe alındı. Akide telefonu cebine attı ve konuşmaya başladı.
"Koray bu iş yeterince uzadı onun için bu tavşan götürülüp atılmayacak." Dediğinde kaşlarımı kaldırdım.
"Ya ne yapmak istiyorsun akidem?" Telefonu tekrar çıkartıp osman amcayı aradı.
"Osman amca toplantı odasına gel." Derken çok otoriter konuşuyordu. Bu hali her zaman beni etkilemiştir. Osman amca geldiğinde;
"Şu tavşanı evin alt katındaki laboratuvar ıma götürüp gel sonra da aşağı da bizi beklemeye devam edersin." Dedi. Osman amca kafasıyla onayladıktan sonra tavşanı bir poşete koyup çıkardı.
Kutuya doğru gidince durdurdum ve çantasındaki her zaman bulundurduğu osmanlıdan kalmış çakıyı çıkarttım ve kutunun üstünden keserek açtım. O ara yanlışlıkla bir şeyi daha kestiğimi farzediyorum ki en son hatırladığım bu kadardı.
... (6 ay sonra)
Akide'nin ağzından;
Uyandığımda diyeceğim de en son ne oldu ki? Sabah uyandım, doktor aradı, hamileyim, koray'ın yanına geldim, toplantı odasına geçtik sonra da, sonrası yok ki.
"Ne oldu ya?" Diyerek gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Yine mi lan?😐 kafamı sağ tarafa çevirdiğimde koray yatıyordu.
"Koray" derken bir yandan da çağrı ziline bastım. Geveze olduğu 1 kilometre uzaktan bile belli olan stajyer yanıma gelip seromları kontrol edip konuşmaya başladı.
"Ayy akide hanım uyanmışsınız. İyimisiniz?" Dediğinde tek kaşımı kaldırdım.
"Lisedeyken derslerine iyi çalışmıyordun galiba çünkü bir hastaya 'iyimisiniz?' Sorusu uygun kaçmaz." Dediğimde kafasını yere eğdi ve beni onayladı.
"Ayy akide hanım siz bunları nereden biliyorsunuz ki?" Başıma bela aldım arkadaş.
"Sağlık lisesinde okumuştum oradan biliyorum. Koray'a ve bana ne oldu?" Deyince dudaklarını büzdü. Bilmiyor ve bu hareket ona hiç yakışmamış.😒
"Ne zamandan beri buradayız?" Dediğimde kafasını çevirdi.
"Yaklaşık 6 aydır." Biraz bağırmış olabilirim.
"Ne? Peki koray neden hala uyanmadı?" Dediğimde bön bön bakmaya başladı.
"Tabi sen stajyersin git doktoru çağır bana." Ağlayarak çıktı. Umrumda değil ben şu an yaşadıklarımın şokundayım. Doktor içeri girdi.
"Akide hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz?" Öldürücü bakışlardan vazgeçtim ne de olsa 6 aydır uyuyorum.
"Herhangi bir ağrım yok." Kafasını olumlu bir anlamda salladı ve ayaklarıma dokundu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMCÜL ESPRİ
ActionBir kız bir olayın üstüne aşırı giderse ne olur? Cevap; kız devamlı başına bela alır...
