ÖLÜMCÜL ESPRİ

TAVŞAN

Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınız...

Yüzümü buruşturdum. Bunu farkeden koray beni yukarı çıkardı. Odada ise gördüğüm manzara hiç beklediğim gibi değildi. Odanın ortasında iple asılarak ölmüş bir tavşan vardı.

Koray buna gözlerini büyüterek bakıyordu. Hemen geri adım attı ve eski odama götürdü beni. Bu odaya girmeyeli uzun zaman oldu.

Koray'ın ağzından;

Akide yi odasına bıraktım ve ceyhun u buraya çağırdım. Geldiğinde yanında yaren de vardı. Onun odayı görmemesi için önünde durdum.

"Yaren sen akidenin yanına git. Banyo olsun fazla ayaklanmasına izin verme." El mahkûm kabul etti tabiki de.

"Ceyhun siz evde değilmiydiniz? Bu evde neler oldu ceyhun? Bak şu odaya."

"Siktir. Biz evde değildik kahvaltı yapmaya gitmiştik." Düz bir ifade takındım. "Başka konu da var."

"Ne oldu?" Elimi omzuna koydum ve devam ettim.

"Hastanede bir adam gözüme çarptı. Adamı muhtemelen daha önce gördüm. Akide nin altına bakmaya çalıştı bende onu hallettim. Onu bulmanı isti..." derken kafama bir kağıt düştü. Yazan ise;

Koray demirsoy sen bana en büyük yanlışı yaptın ve bunun cezasını çekeceksin. Bu cezan karını da ilgilendiriyor. Istersen ona bir bakmanı tavsiye ediyorum...

Umut doğan.

"Bu ne lan? Hassiktir. Akide hala odasında değil mi?" Deyip yan odaya gittim. Odada yaren yerde yatıyordu. Ceyhun onu görünce yanına gitti. Banyoya baktığımda kapı kilitliydi.

"Akide. Ses ver akide. Cevap ver." Kapıyı yumrukluyordum. En sonunda kilit sesi duyuldu ve bornozunun içinde saçları ıslak ve köpüklü olan akide belirdi.

"Ne oldu koray?" Sorgulayan gözleri aynı anda endişe de barındırıyordu. O ara yaren den ses geldi.

"C-ceyhun öhhö öhhö b-ben d-düştüm ama nasıl kaydım bilmiyorum." Onu yatağa oturtan ceyhun komidindeki suyu ona verdi. İçince rahatladı ama bunları anlamayan bir adet akide vardı.

"Yaren, koray, ceyhun? Neler oluyor burada?" Adeta bir annenin vazoyu kıran oğlunu azarladığı gibi azarlıyordu ve bundan büyük haz aldı.

"Koray eğer ikizlerin ikisi de kız olursa ben bir erkek çocuk daha isterim ona göre." Dediğinde koray'ın gözleri hem büyümüştü hem de şaşırmıştı.

"O niye?" Dediğinde tek kaşını kaldırmıştı.

"Şu an yaptığımı oğluma da yapmak istiyorum çünkü. Bir an gözümün önünde belirdi de. Junior koray. Ay ne tatlı." Deyip yatağa oturdu ve elini karnına götürdü. Kahkaha atmamak için zor duruyordum ama artık olanları akideye anlatmalıyım.

"Akide gel sen duşunu tamamla. " deyip banyoya soktum onu.

"Koray ben kendim de yapabilirim duşumu." Kafamı olumsuz anlamda salladım ve bornozunun kemerini çözdüm.