Voteler çok az ve bu beni üzüyor... Lütfen oy verelim.^^
4. Bölüm
...
Saat'in tik tak sesi kulağıma geliyordu. Rahatsız olsam da hiç bir müdahale de bulunmuyor, öylece camın önüne vazoya koyduğum Sardunyayla bakışıyordum. Hem de bunu tamı tamına yarım saattir yapıyordum.
-Ne bakıyorsun?
Dedim ona bakarak. Öylece duruyordu hala. Doğal olarak öyle de olması gerekiyordu. Allah'ım yoksa kafayı falan mı yiyordum? Arabaya beni eve bırakmıştı ve şu an hava kararmıştı. Yemeği yer yemez odama gelip çiçekle bakışmam Kaan'ın akıl ve ruh sağlığı merkezi teorisini onaylıyordu. En sonunda derin bir nefes alıp verdim ve oturduğum yatağımdan kalkıp çiçeği karşısına sandalye çekip oturdum. Vazonun içindeki çiçeğe zarif dokunuşlar bırakarak karanlık gökyüzüne ve yanan sokak lambalarına baktım.
-Sence neden bu kadar düşündüm? Yani düşünmeyi bırak, bu bir tesadüf mü?
Dedim çiçeğe hitaben. İnsanlara içini dökmek her zaman riskliydi bu hayatta. Ama böyle çiçeğe, hayvana ve ya duvarlara, eşyalara içini dökmek insanı rahatlatıyordu.
-Aslında saçmalıyorum. Haziran geldiği gibi Göktuğ'a kavuşmayı planlıyorum. O da şirketi kapar. İş biter. Yollarımız ayrılır.
Dedim ve derin bir nefes daha verip kırmızı sardunyaya baktım. Yatağıma gidip yorganı üzerime çektim ve yanı başımda camın dibinde duran sardunyaya son bir bakış attım.
-İyi geceler sardunya.
Gözlerimi kapatıp kendimi derin bir uykuya bıraktım.
***
Çalan telefonumla gözlerimi araladım. Normalde olsa bu sese uyanmazdım. Ama bugün uykum hafifti. Saat henüz gece on birdi. Gözlerimi açık tutmaya çalışarak ekrana baktığımda gözlerim şaşkınca aralandı.
-Alo?
Dedim çatlak çıkan sesimle.
*Nisan aşağı iner misin konuşmamız lazım.*
Bir süre boş boş etrafa bakındım. Sanki bu karanlıkta bir şey görecektim ya.
-Tamam peki...
Ben pijamalarım ve dağınık topuzumla odamdan çıkarken hiçbir şey görmeden ilerliyordum. Bir ışık demek bir anne bir de baba demekti. Ayağıma takılan sehpayla sinirle ona baktım.
-Senin burada ne işin var ya?
Diye fısıldadım sinirle. Sonra dış kapıya ilerledim. Üst kilidi elimden geldiğince yavaş çevirdim. En sonunda açınca kolu da çok yavaş bir şekilde aşağı indirip kapının yanına asılı olan anahtarı elime aldım ve dışarı çıkıp kapıyı yine çok yavaş bir şekilde örttüm.
MEDYAYI BURADA AÇIN
Hızla apartman merdivenlerinden inip dış kapıyı açtım. Karşımda arabasına yaslanmış bana bakıyordu. İstemeden gülümseme oluştu yüzümde. O da gülümsedi. Kapıyı kapatıp ona adımladım. O da bana adımladı ve tam karşımda durdu.
-Ben planı bozacak bir şey mi yaptım?
-Hayır.
Dediğinde kaşlarım havalandı.
-O halde anonimle ilgili mi? Buldun mu yoksa?
Yüzündeki gülümseme çoktan silinmişti. Nesi vardı bunun? Gecenin bir yarısı neden gelmişti ki buraya?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Modern Zaman Masalı
Teen Fiction"Güneşin etrafında dönmesini istiyorsan yörüngesinden çıkmamalısın." ... Sinirle kabanımı yere attım ve bağırmaya başladım. Göz pınarlarım yine açılırken ağlamam şiddetlenmişti. -Bana söz vermiştin! Sinirle bana döndü gözleri. O an gözlerinin dah...
