Modern Zaman Masalı

33. Bölüm: Film

Popoma isabet eden terlikle bir anneme bir de babama baktım. Babam bu halimize katıla katıla gülüyordu. Annem ise diğer ayağına uzanıyordu. 

-Ya tamam yapacağım! 

Oflayarak odaya ilerlediğimde arkamdan seslenmeye başlamıştı. 

-Gelip bakacağım, o oda tertemiz olmuş olacak. Oflama, anneye oflanmaz. 

Ona dönüp yine ofladığımda sırıttı. Sadist.Sinirle etraftaki kıyafetleri alıp dolabıma tıkıştırdım. Kapağı zorla kapatıp odamdaki üç beş şeyi de düzene soktum. Gururla odama bakıyordum ki telefonum çaldı. Yatağıma yüz üstü uçup telefonu kaptım. 

Kaan'ın aradığın umsam da Okan aramıştı. 

-Okan? 

*Ay seni mi aradım ben kız? 

Sırıttım. Bu çocuk anormalin önde gideniydi. Tam evet diyecekken sözümü kestiğinde göz devirmemek için kendimi tuttum. 

*Ali ve Melisa çıkıyormuş ha, neyse hadi bay bay. 

Telefon suratıma kapandığı gibi ağzım şaşkınca açıldı. Ne demişti o?? Ne ara olmuştu tüm bunlar!? Hızla Ali'yi aradım. Öğrendiğimi hissetmiş olacak ki meşgule atınca bu kez yellozu aradım. O da aynı şeyi yaptı. 

Sinirle telefonu yatağa fırlattım. Sonra ayaklarımı yere sürüyerek geri yatağa ilerleyip telefona bir şey olmuş mu diye baktım. Telefon bu, boru mu? Aklıma Kaan gelirken telefonu geri elime alıp Kaan'ın numarasının üzerine tıkladım. Ailesi ile arasının bozuk olması beni üzüyordu. Okan ile beraber başka yerde kalıyorlardı. Arda da gelebileceğini söylese de kabul etmemişlerdi. Bir de bu olayın üstüne MelAl çifti gelince iş iyice boka sarmıştı. 

*Nisan? 

Sesi bile sırıtmama sebep olurken cama ilerledim. Hava güneşli olsa da dışarısı oldukça soğuktu. 

-Aldığım kötü haberden senin de haberin var mı diyecektim. 

Aslında olay tamamen o değildi. Olay sesini özlememdi ama bunu ona söylersem beni utandıracağını biliyordum. Şerefsiz ne olacak. 

Şerefsiz ama heykel. 

*Ali ve Melisa olayıysa evet, iki dakika önce Okan yanlışlıkla arayıp bunu söyledi ve suratıma kapattı. 

Birden kahkaha patlattığımda oda güldü. Okan beni veya onu yanlışlıkla aramamıştı. Bunu söylemek için bilerek yapıyordu. Bu çocuktan korkulur bakın ben diyorum size. 

-Bana da aynısını yaptı! Neyse, o bu değil de sen iyi misin? Aç mısın? İstersen gelebil- 

*Nisan motorun soğusun güzelim. İyiyim. Okan evde yok şuan daha iyiyim. Hatta tamda şu anda film izleyeceğim. 

Aklıma gelen fikirle yatağıma ilerledim.

 -Beraber izleyelim mi? 

*Buraya mı geliyorsun? 

O görmese de başımı iki yana sallayıp yatağıma kuruldum. Bilgisayarımı açıp googleye girdim. Onunla ayrı ayrı yerlerden aynı filmi izlemek hoş olabilirdi. 

-Filmin adını söyle, ben buradan sen oradan izleriz. 

Bir süre güldü. Size yemin ederim o kısacık süre bana sonsuz bir zaman dilimi gibi gelmişti. O gülüşünü göremediğim için lanet ettim. O gamzesine bakamadığım için lanet ettim. O yanağından öpemediğim için lanet ettim. 

*Tamam, adı Clue. 

Filmi arattığımda eski bir dedektif filmi olduğunu gördüm. Böyle katilin uşak çıktığı türden filmlere hastaydım. Sanırım bir ortak yönümüzü daha bulmuştuk.