"Saçma sapan konuşma canım kardeşim. Bak kardeşim diyorum. Biliyorsun ben Berna ile birlikteyim. İsterse dünya güzeli olsun. Benim onunla karşılaştığımda tek gördüğüm Oz Büyücüsü'ndeki yeşil renki cadı. Hadi yemeğine devam et. Benim de canımı sıkma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazar ve Ela kendilerine kısıtlı da olsa güzel bir balayı programı hazırlamışlardı. Bunun için ilk durakları aşıklar şehri Paris'ti. Zeynep Ela Eyfel kulesi manzaralı odalarına bayılmıştı.
Odalarına yerleşirken acıktıkları için Hazar resepsiyondan odalarına yemek servisi istiyordu. O akıcı Fransızcası ile resepsiyonist ile konuşurken Ela hayran bir şekilde kocasını dinliyordu. Onu birkaç kelime haricinde hiç Fransızca konuşurken görmemişti. Söylediği şeyleri anlamasa da kulağına şiir gibi geliyordu.
Hazar telefonu kapatıp karısına dönerken onu gözlerini açmış pür dikkat kendini izlerken buldu.
"Ela, bir şey mi oldu?"
"Yoo, ne olabilir ki. Sen şöyle yanıma uzansana bir."
"Tamam uzanayım da neden öyle bakıyorsun?"
"Imm şey birazcık daha Fransızca konuşsan?" deyip gözlerini kırpıştırdığında Hazar kahkaha atmamak için kendini zor tuttu.
"Şimdi anladım galiba ben senin derdini. Fransıca konuştukça kocasını arzulayan bir karım varmış da haberim yok." dediğinde Ela utançla bakışlarını kaçırdı. Yüzü alev alev yanıyordu. "Şu oda servisi biraz bizi beklese iyi olacak." derken telefona uzandı. Bu arada karsına göz kırpıp onu utandırmaktan inanılmaz keyif alıyordu.
Balayıları hızla ilerlerken Hazar ile Ela Eyfel'e gitmeye karar vermişlerdi. El ele Paris sokaklarını turlarlarken Ela halinden pek hoşnut gibi değildi.
"Aşkım cidden aşıklar şehri burası mı gerçekten. Havadaki şu kokuya baksana. Eyfel'in çevresi haricinde hiç bakmamışlar. Kaç tane fare gördüğümü inan sayamadım." derken bir tanesi de önlerinden geçmiş Ela Hazar'ın kucağına zıplamıştı.
"Sonunda olman gereken yere gelebildin birtanem. Bir fareye minnet duyacağımı hiç ummazdım."
"Ben de halimden gayet memnunum kocacım ama bu gidişle belini sakatlaman işten bile değil. Gerçekten Hazar bir tane daha fare görürsem düşüp bayılacağım. Her yerimi kaşıntı tuttu."
