Downtime

Chapter 3

Chapter 3

Money over Love

LOIS ENDER

After that night, umaga na ako nakauwi ng bahay. Ayoko pa nga umuwi kung 'di lang mapilit 'tong si Bobbi na pauwiin ako, edi sana nakapag-stay pa ako ng matagal sa condo niya.

Sinalubong kaagad ako ng mura parents ko. What did you expect from them, mag-aalala sila? Mapagkamalan ba naman nila akong magnanakaw eh. Akala nila nakapasok ako basta dito. Akala nila kaibigan ko ang anak nilang si Cam.

Nagpapanic sila nun pero ang mga katulong, hindi. Sanay na sila sa ganito kong itsura kaya nagtaka sila na kung bakit di ako pinaalis ng mga katulong o ng mga guards. Tinawanan ko na lang sila at umakyat na sa kwarto ko.

Nandito ako sa hapag, di ko masikmura na kasama ko for the first time in history na kasabay ko sila ulit kumain. Di naman ako naghahangad na makasabay sila ulit, di ko lang sure kung gaganahan pa akong kumain.

"Cam, who is the girl went to your room? Is she your friend?" Inosenteng tanong sa akin ni mommy.

"It's me, stupid." Sinabi ko habang nakatingin sa pagkain ko. Yung 'stupid' part, hininaan ko na lang para di niya marinig baka magwala silang dalawa ni daddy dito.

"Never seen you like that. I like it, so hot and beautiful. You should that more often." Bakit hindi? Tutal, enrolled naman ako sa school na pinapasukan ni Cam. For sure, pagpipyestahan na naman ako ng mga tao dun.

Inubos ko na lang ang kayang kong ubusin at dumiretso ulit sa kwarto ko para magbihis. It's show time again baby!

Nakarating ako ng school with my red Ferrari. Di na ako nagpahatid kay manong, mas maganda grand entrance ako sa mga schoolmates ko. And guess what, pinagtitinginan na naman ako... pinag-uusapan na naman!

Pagbaba ko pa lang, nanlalaki na mga mata nila at biglang magbubulungan. Namiss siguro nila ako kaya ganun.

Naglakad ako sa hallway, chin up while flipping my precious hair.

"What's up gorgeous?" Napatingin ako sa nagsalita. Inalis ko ang shades ko para makasiguro kung sino ang nasa harap ko. Sino na naman 'to? New stalker? Maybe. Sobrang pangit niya.

Nakita ko ang mga taong nagbubulungan, for sure nagtataka sila kung bakit ako hinarang ng pangit na 'to. Ang lakas ng loob niyang harangan ako? Sino ba siya? Kung sino man siya, sobrang kaawa-awa ang itsura niya.

Tinaasan ko siya ng kilay, "Can you please step away? I'm in a hurry."

"Hi! I'm Aldrin Heusso. Nice to see you here, Ms. Lois Ender." Nilahad niya ang kamay niya sa akin. Yuck! Mandiri ka nga sa ginagawa mo at umaasa kang makikipagkamay ako sayo.

Sinuot ko na ang shades ko at nilagpasan siya. Syempre di ako dumikit baka mamaya may virus yun.

"Wait!!!" Nang maabutan niya ako, bigla na lang niyang hinawakan ang braso ko. Agad akong pumiglas sa pagkakahawak niya sa akin.

Slap.

Nagulat ang mga tao sa ginawa ko. Mukhang nasisiyahan sila kasi may show na nagaganap dito. Para sabihin ko sa kanila, hindi 'to palabas. Pagbabanta 'to na wala kayong karapatan na lumapit sa akin kung di ko kayo close. Unless ako ang lumapit sa inyo ng kusa.

"How dare you touched me!! Kung sino man ang nakakakilala dito sa basurang 'to, give him some reminders." Sinuot ko na ulit yung shades ko at agad na dumiretso sa CR. Nakakadiri talaga siya!

---

"Good morning class!" bati ng teacher ko sa Human Behavoir at bumati rin naman ang mga classmates ko.