Downtime

Chapter 37

Chapter 37

Truth hurts

CAM SOLA

Bakit siya nandito?

Anong ginagawa niya at bakit niya ako kinakausap?

Is it really the time to face his family? His family I used to call it before?

Di ko alam ang sasabihin ko dahil na rin hindi ko pa limot ang ginawa ko sa kanila na tuluyang sumira sa ugnayan namin.

"Haha! Then you must be my little princess..." Ngumiti siya sa akin. Little princess, that's the way she address me. Kaso nawala ngiti niya, "By the looks of you, you're scared and nervous. Can I have a talk with you?"

Talk? Anong pag-uusapan namin? Anong sasabihin niya? Anong sasabihin ko? Anong isasagot ko sa mga itatanong niya? Di ko alam ang gagawin ko, parang umuurong dila ko.

Tumayo si Aldrin sa kanyang pagkakaupo at tumingin kay tita Flynn. Mukhang naging masaya paa ng aura niya nung makita niya si Aldrin. So magkakilala sila?

"I won't let you hurt Cam, tita Flynn." Tinawag niyang tita si tita Flynn so it means close si--

"And who are you to call me 'tita'? Anak ka lang naman ni Andrea at Andre Heusso, am I right?" Binabawi ko na close sila. Di pala. Nag-iba kasi ang aura sa loob ng cafeteria.

"Cam, pwede ba tayong mag-usap dalawa?" Bigla na lang akong napatango na di ko namamalayan.

Parang may sariling kontrol yung pag-iisip ko na pumayag sa kagustuhan ng mommy ni Lucas. After all, magiging mother-in-law ko siya balang araw. Haha! No time for jokes muna.

Lumabas siya ng taas-noo habang ang mga estudyante ay nakatungo lang. Para siyang reyna dito sa campus na isang katungkulan ni Lois.

Nakarating kami sa auditorium.

Kaagad kong ni-lock ang pinto para makaiwas ng ingay mula sa loob. Bali sa amin lang ang pag-uusapan namin.

Nakita ko si Aldrin na sumunod sa amin kaya kampante ako na may aalalay sa akin kapag hindi naging maganda ang kinalabasan ng pag-uusap na 'to.

Pagkaharap ko sa kanya, nakaupo siyang formal sa isang swivel chair pero iniikot-ikot niya ng bahagya yun parang may hinihintay.

Naupo ako sa katapat upuan niya.

Napayuko ako ng di oras dahil ramdam ko talaga ang tensyon sa aming dalawa o ako lang ba?

"Long time no see, my little princess." Sabi nito kaya di ako nag-alangan na tumingin sa kanya at ngumiti.

"N-nice to see you again, tita Flynn." Kinakabahan na naman ako tuloy. Di ko alam kung dapat na ba akong makapante kasi di siya galit... sa paningin ko.

"Kalma! Hindi ako nandito para manggulo. I just want to know if you're okay and I can see you're a little bit miserable. So, how's your parents?" She's mad. She emphasize the word 'parents'.

"I don't know and I don't care." Di ko alam na parang lahat ng dugo ko pumunta sa ulo ko, siguro nakakainis dahil sa parents ko na naman.

"I can feel your anger towards them. Well, our feeling is mutual. I'm still mad at them but for you..." Tumingin ako at parang hinihintay ang sagot niya.

"I'm not, really. Wala naman akong mapapala kung idadamay kita, ginamit ka lang naman."

"Pwede po, ayoko na silang pag-usapan. Lalo ko lang silang kinamumuhian eh at kaharap ko pa ang niloko nila noon."