Downtime

Chapter 23

Chapter 23

Jealousy

CAM SOLA

It's back to normal I guess. Simulang nung malaman ko ang lahat nung sa amin dati ni Princess, naging okay na ako... kahit papaano. I deserve to know the truth after all.

Nandito kami ngayon ni Aldrin sa library. Kinuwento ko sa kanya ang nangyari kanina sa amin ni Princess sa mini forest. Dahil may pakpak ang balita, mabilis na kumalat na magkaibigan kami ni Princess. Yung iba hindi nila tanggap kasi sino ba naman daw ako di ba?

But the hell I care?

Hindi ko na lang pinapansin ang mga sinasabi nila, mas tinuon ko ang pansin ko sa pagbabasa ng libro kahit hindi ko naman maintindihan. Ano nga ba ang binabasa ko?

"Are you okay?" napatingin ako kay Aldrin na kasalukuyang nagbabasa din ng librong "The Alchemist". Hindi ko alam kung anong takbo ng istorya pero sabi niya maganda daw. Kaabang-abang!

"I'm fine." Pabulong kong sabi. Masyado yata akong masunurin sa kaisa-isang rule ng library, "Observe silence".

Di na siya umimik ulit. Nagbabasa na ulit siya. I sighed. Eto na ba ang tinatawag nilang boring? Ngayon lang kasi ako na-bored kahit sa buong college life ko, bored ako palagi. This time, ibang-iba ang pagka-bored ko.

Tumayo ako at iniwan muna si Aldrin na nagbabasa. Hindi niya siguro napansin na tumayo ako kaya sinamantala ko na ang pagkakataon na umalis.

Habang naglalakad ako, nakasalubong ko ang mga feeling mean girls ng school pero kapag kay Lois, nganga sila.

"Look who's here." Sabi nung pinaka-leader nila. Nag-flip pa ng hair, akala mo na maganda ang buhok. Super dry naman.

"I can't believe na friends kayo ni Princess." Sabi nung mataba na pinalangoy ko dati sa pond ng school. Katawa-tawa siya, siguro nakalimutan na niyang may Lois na handang pagulungin siya.

"Even in Aldrin, di katanggap-tanggap! Pati nga si Lois, friendship niya!" napatingin ako kay sa isang babaeng naka-eye glasses pero hindi halatang nerdy siya. Bitch pa rin ang itsura niya dahil sa kapal ng make-up.

"I don't need your approval so shut the fuck up!" I coldly said to them. Napanganga sila sa sinabi ko. Kitang-kita ko ang pag-init ng mukha nilang tatlo sa sobrang inis.

"Ang ka-" hihirit pa sana siya nung may nagsalita sa likdo ko. A familiar voice to me.

"One wrong move and I'll drag you to hell." Napatingin ako kay Luke na naglalakad habang ang mga kamay ay nakapamulsa. Naka-poker face siya habang nakatingin sa akin. He smirked.

"Sorry Luke." Sabi nung leader nila. Lumapit siya sa akin ng kaunti ang bumulong, "You're lucky. See you next time, bitch." Naglakad na sila palayo. Akala naman nila matatakot ako sa banta nila?

Naglakad na ulit ako kaso biglang may umakbay sa akin. Inalis ko kaagad yun, hindi dahil sa hiya, dahil wala siyang karapatan na gawin yun. Hindi ko siya kaano-ano. He's not even my friend.

"Thank you?" he said sarcastically. I just ignore him and continue to walk. Di uso sa akin ang salitang yun. Hindi naman big deal ang pagligtas niya sa akin dun sa feeling mean girls na yun. Wala rin naman akong sinabing iligtas niya ako? I can handle them without care.

"Are you free today?" Di ko namalayan na nasa tabi ko na pala ulit si Luke. Di ko pa rin siya pinapansin. Manigas ka tol.

"Silence mean-" di ko na siya pinatapos, alam ko na ang ibig niyang sabihin. Gumagawa na siya ng sarili niyang conclusion. Napatigil ako sa paglalakad at hinarap siya.