one of me for all of you [bnha]

Chapter 21

~OoO~

    Todoroki wyglądał na bardziej zmęczonego niż zwykle. Jego cienie były ogromne, a oczy wydawały się przekrwione. Kiedy zbliżył się do Izuku w klasie, zielonowłosy poczuł silne współczucie. Tego dnia Shouto nawet nie próbował rozczesać swoich włosów; zostały po prostu spięte w luźny kucyk, ale spinacz nie trzymał wszystkich włosów, więc kilka pasm luźno z niego wychodziło i okalało twarz właściciela.

— Tak więc, mój ojciec myśli, że zostanę po lekcjach się uczyć. — rozpoczął rozmowę. Midoriya uniósł brwi na chłopaka, zmieszany nagłą chęcią rozmowy. Todoroki przesunął palcami po ławce, opierając się o nie. On jest naprawdę zmęczony, prawda? Współczucie zostało zastąpione poczuciem winy. Zrobiłem mu to. — Chciałem wiedzieć, czy... mógłbym przyjść.

    Prośba była trochę niepewna, ale Izuku szybko skinął głową w odpowiedzi. 

— Oczywiście! Ale dlaczego teraz? — nie mógł powstrzymać się od pytania.

— Chcę o tym wszystkim porozmawiać. Ja… — przerwał — chcę wiedzieć, dokąd zmierzamy z tym wszystkim.

    Po skończonych lekcjach Izuku pokazał swojemu chłopakowi - by nie  musiał do niego dzwonić - gdzie był jego dom. Spacer był długi, a słońce wysoko na niebie. Ręka Todorokiego z pewnością była zimna jak lód, ale Midoriya nie miał przyjemności trzymania jej. Mógł tylko tęsknie patrzeć na bladą dłoń, gdy szli do jego domu.

    Mama Izuku otworzyła drzwi, a jej zdziwienie nie pozostało niezauważone. Wprowadziła Izuku i Todorokiego do domu i obiecała, że ​​przygotuje smaczny posiłek, zanim chłopcy wejdą do sypialni. Jego ściany, jak wspomniał Katsuki, były zaśmiecone plakatami. Plakat Mount Lady wisiał na ścianie obok półki z książkami, a jej delikatny podpis był w prawym dolnym rogu.

— Naprawdę lubisz filmy All Mighta, co? — zapytał Todoroki, gdy usiadł na krześle przy biurku z komputerem Izuku. Zielonowłosy zarumienił się, gdy wzruszał ramionami.

— Znam go od dziecka. —odpowiedział. Wskazał na plakat Mount Lady. —Bakugou zdobył dla mnie jej podpis.

   Shouto patrzył na plakat o kilka sekund za długo, zanim ponownie skierował uwagę na niższego chłopaka. 

— Skoro o Bakugou mowa, — zaczął Todoroki — co do niego czujesz?

    Co czuje do Katsukiego? Midoriya nie był pewien, czy ufał sobie, by być pewien swoich uczuć. Ufał blondynowi i choć był głośny i wulgarny, Katsuki był bardzo mądry i pracowity. Blondyn był kreatywny oraz wybuchowy. Izuku mógł obserwować go przez cały dzień i być zmęczony jego temperamentem. Katsuki był ciepły, a jego zapach przyprawiał go o zawrót głowy. Czuł te wszystkie rzeczy, ale nie wiedział, co je wywołuje wywołać. 

— Chcę go. — to była ostatateczna odpowiedź Izuku.

—Tylko to?

    Midoriya podrapał się po głowie. 

— To… to trochę bardziej skomplikowane. Ale to najprostszy sposób, w jaki mogę to ująć.

— Więc co czujesz do mnie?

    Zadaje trudne pytania. Izuku zaczął zastanawiać się nad rzeczami, które uznawał za najbardziej atrakcyjne w dwukolorowym mężczyźnie. Pomyślał o nierównie rozdzielonych kolorach na włosach i kilku pasmach, które walczyły przeciwko idealnemu przedziałkowi. Myślał o jego heterochromicznych oczach i o tym, jakie one są smutne. Pomyślał o lodowatej skórze - za każdym razem, gdy się dotykali, drżał. Jego blizna była najbardziej poruszającą częścią jego twarzy, ale Izuku czuł, że to czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym.