"Onu kıskanıyorsun" diye eğlenir bir ses tonuyla konuşmuştu.
"Çokta değil" diyerek hızla yanıtladım onu.
"Ama kıskanıyorsun" dediğinde "Belki biraz" dedim sinirle.
"Sonuçta kıskanıyorsun" dediğinde tekrar "Mert lütfen" diyerek sinirle soludum.
Bir günde bu kadar yazabildim. Umarım beğenirsiniz oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen ama lütfen unutmayın. Keyifli okumalar. İnstagram:arife.byndr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annem gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Bense söyleyeceklerini bekliyordum. Kuzey elinde ki kalemle boyama kitabını boyarken "Ablam evleniyor mu?" Diyerek kafasını kaldırdı.
"Evet" "Hayır" annemle aynı anda konuşmuştuk. Bakışlarımız buluştu.
"Bir hafta da kim kiminle evlenme kararı alır?" Diyerek sinirle konuştu. Elinde ki fasulyeleri bir kenara bıraktı.
"Anne hemen evleneceğim demiyorum. Biraz daha zaman tanıyoruz birbirimize" annem şüpheyle bana baktı. Bende şüpheyle ona baktım.
"Tamam. Kabul etmeliyim ki Mert, dürüst, saygılı ve ahlaklı bir çocuk" annemin söylediğinin ilk ikisine katılıyordum fakat ahlaklı kısım hariç. Dün gece aklıma gelince yüzüm kızardı. Annemin anlamaması için dua ederken, neyse ki fasulyeler ile işine geri dönmüştü.
"Bak sende farkındasın. Harika bir damat adayı" diyerek sırıttım "Üstelik yakışıklı da" dediğimde annemde sırıttı. Buna inkar edemezdi.
"Bende tanışmak istiyorum" diye konuştu Kuzey.
Telefonuma gelen mesajla kaşlarımı çattım.
Şirin: Derin KIZIL'da. Gelsen iyi olur.
Şaşkınlıkla kaşlarım havaya kalktı. Mert neden bana haber vermemişti? Kalbim biran sıkıştı.
"Kızım iyi misin?" Annemin sorusuyla bakışlarımı ona çevirdim. Başımı olumlu şekilde salladım.
"Şirin mesaj atmış. Bir işimiz var hemen dönerim" diyerek mutfaktan koşar adım çıkmıştım. Yukarıya odama çıkıp, üzerimde ki eşofmanlardan hızla kurtuldum. Siyah bir kot ve siyah bir kazağı üzerime hızla geçirdim. Makyaj yapmakla vakit kaybedemezdim. Benden güzel ve bakımlı olduğunu düşünürsek yapmam gerekti fakat biran önce KIZIL'a gitmek istiyordum. Üzerime aldığım kot ceketimle hızla merdivenlere yöneldim.
"Ne oldu Berrak?" Annem meraklı bakışlarını üzerimde gezdiriyordu.
"Benle alakalı değil anne. Şirin'le ilgili söyleyemem" diyerek yalan söyledim. Anladığını belirtircesine başını olumlu şekilde salladı.
"Dikkat et" diyerek açtığı kapıdan çıktım. Çıkarken babamın anneme seslendiğini duymuştum. Arabama binip, bahçe kapısından hızla çıktım. Sinirliydim. Daha bu sabah o kıza her şeyi açıkça göstermişken, neden şuan onların yanındaydı? Sinirle direksiyonu sıktım. Mert neden bana haber vermiyordu?
