"Onu kıskanıyorsun" diye eğlenir bir ses tonuyla konuşmuştu.
"Çokta değil" diyerek hızla yanıtladım onu.
"Ama kıskanıyorsun" dediğinde "Belki biraz" dedim sinirle.
"Sonuçta kıskanıyorsun" dediğinde tekrar "Mert lütfen" diyerek sinirle soludum.
Bu arada yeni kitabım aslında ara ara yazacağım onu Şuri'ye göz atın derim. Tanıtımını yayınladım. Şimdiden keyifli okumalar.... instagram: arife.byndr
twitter: arifebyndr
Ve kendinize cici bakmayı unutmayın. Xd
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bir kız buldum. Tıpkı Berrak. Hayalimdekiyle aynı)
Yorgunluk tüm bedenimi sarmıştı. Yatağa daha fazla gömülerek, yorganı kafama kadar çektim. Bütün gece ayaklarımın ağrısından uyuyamamıştım. Kasıklarım da ki ağrı dün çok oynadığım içindi. Kısa saçlarım yüzümü kaşındırınca, ellerimle yüzümü kaşıdım ve kına kokusunun burnuma yayılmasıyla bir tebessüm dudaklarıma kondu. Dün gece Mert bana kına yakmıştı. Avuçlarımı burnuma kapatıp, hoş kokuyu ciğerlerime çektim. Kuruyan dudaklarımı yaladığımda alt dudağımın acısıyla yüzümü buruşturdum. Şişmiş ve acıyordular. Dün gece ki görüntüler aklıma düşerken yanaklarım ısındı. Midem alev aldı. Dağılan uykumla kafama çektiğim yorganı aşağı iteledim. Güneşin ışıkları kapalı olan güneşliğin arasından sızıyordu. Algılarım açılırken, yatakta gerindim ve yanımın boş olduğunu fark ettim. Aynı an da şiddetli bir fısıltıya kulak kabarttım. Üstümde ki yorganı çekip, yavaşça doğruldum. Fısıltı şiddetliydi. Mert'in homurtusu alt kattan geliyordu. Ayaklarımı yataktan sarkıtarak parkeyle buluşturdum. Soğuk ayak tabanıma yayılırken, ellerimle yataktan destek alarak ayağa kalktım. Gözlerimi ovuşturarak, homurtunun geldiği yöne doğru ilerledim. Yatak odasının kapısını açıp, başımı dışarıya çıkardım.
Mert, alt katta kimle konuşuyordu? Kaşlarımı çatıp, bedenimi de kapıdan çıkartıp, salona çıktım. Yavaş adımlarla merdivenlere ilerledim. Merdiven başında durdum ve biraz netleşen konuşmayı duydum.
"Benim problemim değil!" Mert'in sinirli ve sessiz konuşması muhtemelen beni uyandırmak istemediği içindi. Basamakları yavaşça inmeye başladım.
"Eğer ki ona bir şey olursa seni kendi ellerimle öldüreceğim! Senin başına aldığın belalar! Bulaştığın pis işleri temizlemekten yoruldum!" nefesimi tuttum ve gözlerimi kırpıştırarak karşımda ki duvara korkulu gözlerle baktım. Kiminle konuşuyordu? Sıkıntıyla sesli nefes alıp verdim.
"Sikeyim! Defol git hayatımızdan! Düş yakamızdan!" diyerek hiddetle bağırdı. Ayaklarıma emir vererek merdivenleri inmeye devam ettim. Oturma odası görüş alanıma girince Mert'in gergin sırtını gördüm. Üstü çıplaktı. Arkası dönük, verandaya çıkan pencerenin önünde sert nefesler alıp veriyordu. Solukları perdenin aralanan kısmında ki cama vurup, buğu oluşturuyordu.
