Hope [✔]

Chapter 8

//Chapter 8//

Song: Twerk - City Girls, Cardi B

Hope's pov

Χτυπάω το κουδούνι στο στούντιο αισθητικής και ελέγχω τα νύχια μου όσο περιμένω να ανοίξει η Alica.

Χρειάζομαι οπωσδήποτε ένα μανικιούρ. Ίσως όμως θα έπρεπε να κάνω λίγη οικονομία μέχρι να δω τι θα κάνω με το σπίτι που πρέπει να βρω. Έχω βρει μερικά ενοικιαζόμενα εδώ κοντά στην περιοχή έτσι ώστε να μη χρειάζεται να παίρνω τα μέσα μεταφοράς για να φτάσω στη δουλειά, όμως δεν έχω καταλήξει ακόμα σε κάποιο.

Η πόρτα ανοίγει και μια χαμογελαστή Alica εμφανίζεται μπροστά μου.

«Νωρίς νωρίς σήμερα» λέει ενώ κλείνει την πόρτα πίσω μου.

«Έχω όρεξη για κάποιο λόγο. Επίσης αν δεν έφευγα σύντομα από το σπίτι τότε θα κατέληγα μόνη με τον Chad. Κάτι το οποίο δεν θέλω να συμβεί.» της λέω όσο αφήνω τα πράγματά μου στο δωμάτιο του προσωπικού και πιάνω τα μαλλιά μου σε μια ψιλή αλογοουρά.

Η Alica είναι το δεύτερο άτομα μετά την μανικιουρίστα μου που ξέρει τα πάντα για την ιστορία με εμένα τον Chad και την Sophie, και είναι περίπου στην ηλικία μου οπότε είναι ακόμη πιο εύκολο να της τα πω και να ζητήσω τη γνώμη της.

«Ω κατάλαβα. Εγώ πάντως περιμένω να ξεκινήσει η εκδίκηση. Καλά όχι ότι το να μένεις μαζί του δεν είναι κάποιο είδος εκδίκησης, αλλά την ουσιαστική ανατριχιαστική εκδίκηση που βλέπουμε στις ταινίες ή στα βιβλία.» λέει με μια χαμηλή φωνή κάνοντάς με να χαχανίσω.

«Καλά ντε δεν θα τον σκοτώσουμε και θα πουλήσουμε τα όργανά του κιόλας.» της λέω και εκείνη στριφογυρίζει τα μάτια της.

«Θα του άξιζε» λέει και εγώ γυρίζω να την κοιτάξω με ένα αυστηρό βλέμμα.

«Τι; Αφού θα του άξιζε» λέει και σηκώνει τα χέρια της ψηλά.

«Πάντως τη δική μου όχι τόσο αιματηρή όσο θα ήθελες εκδίκηση λέω να την ξεκινήσω σήμερα.» της λέω και γυρίζει να με κοιτάξει με ένα διαβολικό χαμόγελο.

«Δεν μπορείς να βάλεις κάμερες ή κάτι στο σπίτι για να το δω. Θα το χαρώ τόσο πολύ. Πραγματικά» λέει και εγώ γελάω ενώ πηγαίνω πίσω από το γραφείο μου και ενεργοποιώ τον υπολογιστή.

«Πίστεψέ με αν μπορούσα θα το βιντεοσκοπούσα όλο έτσι ώστε να το βλέπω στο μέλλον και να γελάω με τα χάλια του. Όμως είπαμε»