Hope [✔]

Chapter 29

//Chapter 29//

Song : Stripper Hoe - Cardi B

Hope's pov

Ο άνθρωπος που έχω τόσο μισήσει αυτή την περίοδο είναι εδώ. Και μιλάει με όλους στο τραπέζι.

Δεν φαίνεται να με έχει παρατηρήσει ακόμα. Δεν θέλω να με δει.

Γυρνάω το κεφάλι μου προς τον Mason και προσπαθώ να συνέλθω. Πολλά μπορούν να πάνε στραβά αν με δει.

"Όλα καλά;" ρωτάει ο Mason βλέποντας την αναστατωμένη έκφραση μου.

"Ναι μια χαρά, που λες εγώ εδώ κοντά μένω ναι. Νοίκιασα και καινούργιο διαμέρισμα πρόσφατα και σε λίγες μέρες θα εγκατασταθώ εκεί." Του λέω και εκείνος φαίνεται να ξεχνάει την προηγούμενη ανησυχία μου, εγώ όμως δεν μπορώ, γέλια συνεχίζουν να ακούγονται και νιώθω τη φωνή του όλο και πιο κοντά μου. Δεν θα γυρίσω, μπορεί να μη με δει. Η κοιλιά μου σφίγγεται όλο και πιο πολύ Και νιώθω ότι θα ξεράσω. Καιρό είχα να νιώσω έτσι. Από όταν άρχισα να παίρνω τα χάπια για την εγκυμοσύνη οι ζαλάδες και οι ανακατοσούρες που προηγουμένως είχα, μειώθηκαν σημαντικά.

"Και εγώ εδώ μένω. Ήμουν ευτυχώς κοντά στη δουλειά τόσο καιρό. Τώρα θα δούμε τι θα γίνει."

"Ναι καταλ-"

"Mason, χρόνια κι ζαμάνια." Ακούγεται η φωνή του από πάνω μας και νιώθω να τρέμει το χέρι μου. Δεν το πιστεύω αυτό που συμβαίνει.

"Harvey, πως κι από εδώ;" ρωτάει ο Mason και σηκώνεται να του δώσει το χέρι του. Η φωνή του δεν είναι όσο ζεστή ήταν τόση ώρα μαζί μου. Λογικά δεν τον συμπαθεί τόσο. Και καλά κάνει.

Το κεφάλι μου τόση ώρα είναι σκυμμένο, σε μια προσπάθεια μου να μην ασχοληθεί μαζί μου ο Harvey. Νομίζω δεν με έχει δει ακόμα.

"Μου είπαν ότι θα είστε εδώ και είπα να έρθω να χαιρετήσω." Λέει και εγώ ρολλάρω τα μάτια μου. Ούτε να τον ακούω δεν μπορώ.

"Και ποια είναι η κύρια που σου κάνει παρέα;" λέει και νιώθω το αίμα να παγώνει στις φλέβες μου. Τώρα να γυρίσω να τον κοιτάξω να κάνω ότι δεν τον άκουσα;

"Αυτή είναι-" πάει να πει ο Mason, όμως γυρνάω να κοιτάξω τον Harvey και να τον χαιρετήσω πριν μάθει το καινούργιο μου όνομα.

"Γεια σου Harvey." Λέω και σκάω ένα χαμόγελο που πραγματικά είναι πιο ψεύτικο από ποτέ.

"Δεν ήξερα ότι πας και σε τέτοια μαγαζιά." Λέει περιφρονητικά και εγώ ούτε που κάνω κίνηση να σηκωθώ. Το καθίκι. Ο Mason έχει μια παραξενεμένη έκφραση, ο Bill όμως αντιλαμβάνεται την ένταση στην ατμόσφαιρα και σηκώνεται όρθιος μπαίνοντας μπροστά μου.