ယေန႔ကား ေနသာ၏။ မပူလြန္းေသာ ေနေရာင္ႏွင့္ ေလေလးတစ္ျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္ကာ သာယာလွသျဖင့္ မိသားစုလိုက္ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္သင့္ေသာ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္သည္။ သို႔ပါေသာ္လည္း ခရမ္းေရာင္ အသုဘအဝတ္အစားကိုယ္စီျဖင့္ ထို Demon တစ္စုကေတာ့ သခ်ႋဳင္းေျမတြင္ ဈာပနအတြက္ တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ စုေဝးကာေနသည္။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ျခင္းက ႀကီးစိုးလြန္သျဖင့္ ေပါက္တူးေပါက္သံ တဒုတ္ဒုတ္မွ လြဲ၍ ဘာသံမွ မၾကားရ။ ဤသည္ကပင္ ေၾကကြဲစရာေကာင္းလွသည့္ သခ်ႋဳင္းေျမကို ပို၍ ေၾကကြဲစရာေကာင္းေစသည္။
ေျမက်င္းထဲတြင္ လဲေလ်ာင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ အေခါင္းကို ေယာေဝ ေငးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ သူမ်ားေတြ ေျပာပုံအရဆိုလွ်င္ သူ၏ ခ်စ္ရသူက ထိုအထဲတြင္ လဲေလ်ာင္းေနသည္တဲ့။ ပုေရာဟိတ္ဆရာႀကီးကလည္း သူ၏ ခ်စ္ရသူသည္ မယ္ေတာ္သခင္မ၏ ဘုန္းတန္ခိုးအားျဖင့္ ပို၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘဝ၌ရွိသည္တဲ့။
သူကေတာ့ ထိုသူအားလုံး၏ စကားကို တစ္လုံးမွ နားမလည္။ ယခုအေျခအေနသည္ အိမ္မက္လား တကယ္လားဆိုသည္မွာ မသဲကြဲ။ သူ၏ အသိစိတ္ကေတာ့ေျပာရွာပါသည္။ ဤသည္အားလုံးဟာ အမွန္ေတြတဲ့။ ခ်စ္ရပါေသာ ခင္ပြန္းသည္ ရွင္းဝဏ္ကား သူ႔အား ထားရစ္ကာ တမလြန္သို႔ ထြက္ခြာသြားေလၿပီတဲ့။ သို႔ရာတြင္ ဤအျဖစ္အပ်က္အားလုံးတို႔သည္ အိပ္မက္ဟု သူ ယုံၾကည္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ၏ ႏွလုံးသားက သူ႔ကို မရပ္မနားပဲ တီးတိုးေျပာ၍ ေနသည္။ အေမာင္က ဘာျဖစ္လို႔ ေသရမွာလဲတဲ့။ အေမာင္သည္ သူ႔၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ ယခုထိတိုင္ အသက္ရွင္ေနေသးသည္။ ဤသည္ကို သူ အသိဆုံး။
"အဲ့ဒီညက ဘာေတြျဖစ္ၾကတာတုန္း ေယာေဝ။"
သူအား ရွင္းဝဏ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူ သခင္ ကြန္းျဖဴထြန္းက မာထန္ေသာ ေလသံျဖင့္ ေမးလာသည္။
"အဲ့ဒီ့ ညက...???"
ေယာေဝ ဘာလို႔ေမးပါလိမ့္ဟူေသာ ဇေဝဇဝါ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုေမးခြန္းကို ေျဖရန္ မွတ္ဉာဏ္ကိုျပန္ေခၚၾကည့္သည္။ သူႏွင့္ ရွင္းဝဏ္တို႔၏ အၿပဳံးအေပ်ာ္တို႔ ထုံလႊမ္းေနေသာ အခ်ိန္တို႔၏ မွတ္ဉာဏ္တခ်ိဳ႕မွ လြဲ၍ တျခားဘာမွ စဥ္းစားမရ။ သို႔ေသာ္ ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦး အတူရွိေနလိမ့္မည္။ ဤသည္က မွားစရာမရွိ။
YOU ARE READING
ဖူးစာရွင္ || ဖူးစာရှင်
Actionတခါက ကမ႓ာႀကီးရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ က်ယ္ဝန္းတဲ့ အနႏၲသစ္ေတာဆိုတာ ရွိသတဲ့။ အဲ့ဒီ့ သစ္ေတာႀကီးထဲမွာ Demon ႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ ႏွလုံးသားစိတ္ဝိညာဥ္ေတြကို အခ်စ္ေတြနဲ႔ ထာဝရခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့ေလရဲ႕..... တခါက ကမ္ဘာကြီးရဲ့ ထောင့်တစ်နေရာမှာ မဆုံးနိုင်...
