ဖူးစာရွင္ || ဖူးစာရှင်

Chapter 46 A

ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုက အခန္းတြင္းရွိ အေမွာင္ယံတို႔ကို တစစႏွင့္ ႏွိမ္နင္းကာ ေန႔တေန႔၏ နယ္ပယ္ကိုခ်ဲ႕ထြင္ေလၿပီ။

ေယာေဝမွာ ဘုရင္မင္းျမတ္လဲေလ်ာင္းေနရာ သလြန္ေဘာင္ကို လက္ေထာက္၍ ငိုက္ျမည္းေနရာမွာ မ်က္ႏွာေပၚက်ေရာက္လာေသာ အလင္းေရာင္တို႔ေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါသည္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ မနက္စင္စင္လင္း၍ ေနျပီျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ သူ႔ ကင္းခ်ိန္ ကုန္ဆံုးၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ကင္းတာဝန္လဲလွယ္ေပးမည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ကင္းတပ္သားရွင္းဝဏ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဒင္းကား ခပ္လွမ္းလွမ္းဝယ္ ထိုင္ဖံုတစ္ခုကို လိပ္၍ ေခါင္းေအာက္တြင္ခုကာ အိပ္ေပ်ာ္လို႔ေနသည္။

အိပ္ေပ်ာ္တာမွာ အိပ္မက္မ်ားေတာင္ မက္ေနေသးသည္ထင္ပါ၏။ ပါးစပ္က ပလံုးပေထြးျဖင့္ တခုခုကို ေရရြတ္ေနသည္။ ေကာင္းေလစြ။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို သတိဝိရိယရွိပံုပင္။ သို႔ပါေသာ္လည္း ဒင္းကို အျပစ္မတင္ရက္။ ဒင္းချမာ သူ႔ကိုယ္စား တညညလံုးနီးနီး ကင္းေစာင့္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ သူ႔ကိုျဖင့္ တညလံုးနီးပါး အိပ္စက္ေစၿပီး အာရံုတက္ခါနီးက်မွ သူက မရမက ကင္းလွဲလွယ္ကာ အိပ္ခိုင္းသျဖင့္ အိပ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။

ေယာေဝမွာ ျပံဳးကာ ထိုသတၱဝါေလးအနီးသို႔ အသာအယာ ခ်ဥ္းကပ္သြားပါသည္။ ဒင္း ဘာေတြေယာင္ေနသည္ကို သိခ်င္လွစမ္းပါဘိ။

"အကၽြႏ္ုပ္ရွင္းဝဏ္သည္ မယ္ေတာ္သခင္မ၏ အမည္နာမေတာ္ႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔အား တိုင္တည္ကာ သစၥာဆိုပါသည္။ ......ေယာေဝဟူေသာ အမ်ိဳးသားအား ႏုလံုးသားတခုလံုးအပ္ႏွင္းကာ ခ်စ္ၾကင္နာပါ၏။ အဆံုးမရွိ နက္ရႈိင္းေသာ ဤခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္..... ဤအမ်ိဳးသားအတြက္ စေတးပါမည္။ ..... မယ္ေတာ္သခင္မႏွင့္ နည္းတူစြာ ဤအမ်ိဳးသားကို အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္မွ ကြယ္ကာ၍ ...... အိမ္ေထာင္ဘက္ခင္ပြန္းတစ္ဦး၏ တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေစရပါမည္။ အကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေျကာင့္သာ .... ဤအမ်ိဳးသား၏ စိတ္ဝိညာဥ္ႏွင့္ အကၽြႏ္ုပ္၏ စိတ္ဝိညာဥ္သည္ တသားတည္းရွိပါအံ့။ .... အကၽြႏ္ုပ္ ေသဆံုးသည့္တိုင္ ဤအမ်ိဳးသားအား ခ်စ္ျခင္းျမတ္ႏိုးျခင္းတို႔သည္ အကၽြႏ္ုပ္၏ ဝိညာဥ္ႏွင့္အတူ ဆက္လက္တည္ရွိပါအံ့..."