ဖူးစာရွင္ || ဖူးစာရှင်

Chapter 7

"အေမာင္??"

သံစဥ္တခုကဲ့သို႔ နားဝင္ခ်ိဳလွေသာ အသံက သူ၏ နားစည္သို႔ ႐ိုက္ခတ္လာေတာ့သည္။ အသံလာရာအရပ္ကို မွန္းဆကာ ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္လိုက္လွ်င္ သူႏွင့္ အေတာ္လွမ္းလွမ္းေနရာတြင္ ရွိေနေသာ လူသဏၭာန္အရိပ္တခုကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ျမဴမႈန္တို႔က သူ၏ လက္တကမ္းအကြာအေဝးကိုပင္ ေဝဝါးေအာင္ ကားဆီးေနသည့္တိုင္ ထိုအရိပ္သဏၭာန္သည္ ပါးလ်ေသာ အခ်ိဳးအဆစ္ရွိသည့္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးျဖစ္မည္ဆိုသည္ကို အတြင္းစိတ္မွ သိ၍ေနသည္။ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလိုပင္ ထို အရိပ္သဏၭာန္သည္ သူရင္ခြင္ထဲသို႔ မ်က္ႏွာအပ္လွ်က္ တိုးဝင္လာေတာ့သည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ... အမ်ိဳးအမည္တပိရန္ ခက္ခဲလွသည့္ ခံစားခ်က္တို႔က ႏွလုံးသားထဲသို႔ တိုးဝင္လာသည္။ ထိုအမ်ိဳသား၏ ထူးျခားေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ေလာဟုေတာ့မေျပာတတ္ပါ။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ သူ၏ ရင္ခြင္က်ယ္ေပၚတြင္ ေခါင္းႏွစ္ထားေသာ ထိုအမ်ိဳးသားသည္ သူ မတူေသာ အိစက္ညက္ေညာေသာ အထိအေတြ႕တို႔ရွိသူျဖစ္သည္။ ဤ ဇန္ႏိုရာတိုင္းျပည္တခြင္မွ
အမ်ိဳးသမီးႀကီးငယ္ဟူသမွ်တို႔ အားလုံးေပါင္းလွ်င္ေတာင္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွ အမ်ိဳးသား၏ ႏူးညံ့မႈကို မွီမည္မထင္ပါေပ။

"အေမာင္ရယ္ လြမ္းလိုက္ရတာ...."

ရွင္းဝဏ္မွာ ထိုအမ်ိဳးသား၏ နာက်င္မႈတို႔ျဖင့္ ျပည့္ေဝေနပါေသာ ထိုအသံၾသၾသခ်ိဳခ်ိဳေလးသည္ သူ႔ရင္ထဲသို႔တိုင္ စူနင့္သြားေစပါ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ထိုနာက်င္မႈတို႔ကို သက္သာေစစိမ့္ေသာငွာ ထိုအမ်ိဳးသား၏ခႏၶာကိုယ္ကို တင္းက်ပ္စြာ ျပန္လည္ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး သူ႔ရင္ခြင္၌ ျဖစ္တည္ေသာ ေႏြးေထြးမႈျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္လိုက္ပါသည္။ ထိုအမ်ိဳးသား၏ နာက်င္မႈတို႔သာ သက္သာပါလွ်င္ သူရင္ထဲသို႔ အလိုမတူပါပဲ က်ဴးေက်ာ္ကာ ႏွလုံးအိမ္ကို ႏွိပ္စက္ကလူျပဳက်င့္ေနပါေသာ နာက်င္မႈတို႔သည္လည္း သက္သာသြားေပလိမ့္မည္။ ဤသည္ကား အဓိပၸာယ္မရွိဟု ဆိုႏိုင္ပါေသာ္ျငား သူ စိတ္ထဲမွ အလိုလို သိေနသည္ျဖစ္ရာ သူလည္း မည္သို႔မွ် မတတ္ႏိုင္ပါ။

ယခုေတာင္မွ ထိုအမ်ိဳးသားငယ္၏ ကိုယ္သင္းနံ႔က သူ၏ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈကို တခ်က္ခ်က္တြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈ ကင္းမဲ့သြားေစသည္။ ထိုမွ်မက ထိုရင္းႏွီးလွေသာ ကိုယ္သင္းနံ႔ခပ္ရွရွက သူ၏ အသိစိတ္တို႔ကို ကင္းလႊတ္ေစလွ်က္...