Catching the Warm Sun(Maldita Series #1)

Kabanata 7

Kabanata 7
Goal

Napuno ng ingay namin kahapon ang ilog. Tuwang-tuwa ang dalawa dahil sa ginawa ko kahapon. Mga bullies.

I woke up early today to prepare some food for the children. Kailangan kong bumawi. I know that I'm at fault. Kasalanan ko naman talaga. Pinaghintay ko ang mga bata. Kahit ako ay naiinis sa sarili ko.

"San ba may mall dito, Eileu?" tanong ni Maia sa akin habang nasa sala kami.

"Mayroon. Sa Naga nga lang."

"Tara. Punta tayo!"

Napalingon ako sa kanya. Is she serious?

"Seryoso ka ba? Alam mo ba kung saan ang Naga?"

Napangiwi siya sinabi ko. Hindi ko na alam kung saan ko sila dadalhin ngayong araw. Maliban sa ilog ay wala na akong ibang pinupuntahan. Kung ipapasyal ko naman sila ay puro panananim lang makikita nila.

Sa huli'y lumabas na kami ng matapos ako sa paghahanda. Yes, sasama sila sa akin.

It was pass seven o'clock in the morning. Usually, I will left the mansion five or ten minutes before eight o'clock. But it's different today.

Maia and Nortia are behind my back, whispering their rants. I let them carry the box where the pencil, crayons and papers are located.

I am carrying the food for the children. Sana ay matuwa ang mga bata. I struggled when we are on the stairs. Nakatakot ako dahil baka dumiretso ako ng di oras pababa.

We even saw the other neighbors sweeping the dried leaves in front of their houses. We greet them good morning.

Namumula ang mga kamay ko ng maibaba ko ang dalang malaking plastic. Dapat pala ay nagpatulong ako kay Ate Maria.

Wala pa ang mga bata. Sabagay, it's too early. Baka nga tulog pa ang iba.

May lumapit na ilang mga nanay sa amin at isa roon, ang nanay ni Alondra.

"Magandang umaga po." bati ko sa kanila they all smiled at us.

"Magandang umaga rin. Napansin kasi namin na araw-araw kang nagpupunta para turuan ang mga bata. Mababait naman ba ang mga iyon, Senyorita?"

I smiled shyly when I heard her last word.

"Eileuthea na lang po ang itawag niyo sa akin."

Tumayo ako at binuksan ang plastic.

"Mababait naman po sila. Gusto niyo po ng pagkain? Marami naman po ito." alok ko sa kanila. Ang dalawang nanay ay nagkatinginan.

"Naku, hija. Huwag na. Nakalaan iyan sa mga bata kaya sa kanila 'yan." nakangiting sagot ng nanay ni Alondra. Naghintay kami ng ilang minuto. Naihanda na namin ang mga papel at crayons na kanilang gagamitin.

Alondra's mother is too kind... I don't know where did she get her attitude?

Umalis na sila ng dumating si Gian. Nagulat ako.

"Bakit ikaw lang?" nagtataka kong tanong, usually they will arrived as a group. Ang sampung bata ay isa na lang ngayon.

"Hindi ko po alam."

Gian answered while her lips pouted. A long sighed escaped in me. The two are just looking at me silently. This is my fault, anyway.

"Halika na dito, Gian. Baka nahuli lang sila ng dating."

I convinced my self that they will come. I talk to Gian and entertain her. She's quite silent today.

A few minutes later, I heard a group of children running. Nabuhayan ako ng dugo sa nakita.