Catching the Warm Sun(Maldita Series #1)

Kabanata 39

Kabanata 39

Marry

Sometimes, life is unfair. When you're happy...the cause of you're happiness will be taken.

I can hear the quite sound of their cries as the coffin goes down. Leiou, Maia and Nortia..and sir Loenzo is just behind her. Tita Cybele is in a peaceful place now.. I know. Ang magkapatid ay parehong tulala..pati si Daddy. Naiwan si Fate sa puntod ng kanyang Mommy. Dumistansya lang ako pero hindi ako umalis ganoon din si Janus.

That's what I loved about Janus. He is annoying always but when you needs him he's willing to be with you. Hindi niya iniwan ang kanyang kapatid. Tinapik ko ang kanyang balikat. Si Nortia ay umuwi agad dahil masama raw ang pakiramdam.

"Hayaan muna natin siya sa ngayon." I said.

"I can't Ate...paano kung mangyari din sa kanya ang nangyari kay Mommy?" he said calmly and watched his sister from afar.

Tita Cybele killed herself. She was found in the bathroom unconscious. She take a lot of her medicines. Walang kaalam-alam sila Daddy...she's depressed. The darkness are slowly eating her..at walang nagawa ang pamilya niya para malabanan niya iyon. Depression is not just a kaartehan. It is a serious. It should be given an immediate action.

"It won't... Fate is brave. She will conquer everything." I assured him.

Leiou is in his car. The day after tomorrow, we'll go to La Purisima to meet his father and his other relatives.

Para akong bibitayin kapag naiisip ko iyon. Inayos ko muna ang trabaho ko sa eskwelahan dahil ilang araw na rin akong absent.

I spent my day in my bed. Ilang araw din akong hindi nakatulog ng maayos. Narinig ko ang pagring ng aking telepono.

"Still asleep?" si Leiou.

"No..I'd just woke up." pumikit ako dahil masakit pa rin ang mata ko.

"Kumain kana muna."

"Yes, sir." humalakhak ako. Leiou is very caring. He always reminds me to eat. Madalas kasi ay hindi ko mapigilan ang pag skip ng pagkain lalo na kapag nasa trabaho.

Bumangon ako dahil kumakalam na rin ang tiyan ko. It's six o'clock in the evening. Napangiwi ako dahil tiyak na baka mahirapan na akong makatulog mamayang gabi.

It's okay. Wala naman akong gagawin bukas. I can do what I want today. Naisipan kong tawagan ang dalawa.

"Mom, we're leaving." paalam ko kay Mommy. She's watching something on her laptop.

"Okay, take care." she just gave me a kissed and go back on what she's doing.

I assured her that I'll make Tito Leo visit here. Gusto niyang sumama pero pinigilan ko. I haven't meet Leiou's father as his girlfriend.

Sa tantya ko'y nasa pitong oras lang ang biyahe namin. Mas matagal kaysa noong nakaraan dahil sinasadya niya talagang bagalan.

Nang makarating kami sa harap ng bahay nila Leiou ay ginapangan ako ng kaba. Hindi ko pinahalata iyon. He's holding my hand all the time.

"Pa.." tawag niya ng makarating kami sa sala. Wala si Tito.

"Andiyan na pala kayo!" sumungaw ang kanyang ama mula sa kusina. Ngumiti ako sa kanya.

"Magandang gabi po." mahinhin kong bati. Natawa si Leiou.

"Sakto ang pagdating niyo. Halina't kumain." pag-anyaya ng kanyang ama. Kinurot ko si Leiou ng tumalikod ang kanyang ama.

"Kailangan ko bang magmano?" bulong ko habang patungo kaming kusina. He just shrugged his shoulder.

Naamoy ko ang mabangong amoy ng pagkain. Malapad ang ngiti ng kanyang ama. Malayong-malayo sa itsura ni Leiou ngayon. Tahimik... but sometimes he's smiling not as wider as Tito Ecleo. Masarap ang mga luto.