Catching the Warm Sun(Maldita Series #1)

Kabanata 17

Kabanata 17
Guardian

Maaga akong nagising ngayong araw. I went to Mommy's room, I just want to talk to her. Narinig kong nasa loob ng banyo si Mommy. Her phone is ringing, unknown number.

"Eileu!" napagitla ako sa gulat sa tawag niya. I was about to answer it.

"Mom, unknown number is calling. Who's it?" tanong ko at naupo sa kama. I am already wearing my school uniform.

"It's just from work, hija."

Tumango na lang ako. Nagpaalam na lang ako na aalis na para hindi mahuli. Sa labas ng aming bakuran ay naka-abang na ang bantay-salakay na si Leiou. I sighed. I glanced at him. He's wearing a gray polo with black slacks. Amoy na amoy ko ang pabango niya. Tiyak na pagtuntong niya pa lang sa gate ng school ay agaw atensiyon na agad ang presensiya niya. He looks so cool when his polo was folded into his elbow.

"Good morning." bati niya.

"Good morning, sir." I greet sarcastically. I heard him laugh. Napairap akong muli dahil doon. His laughs is annoying me.

I walk fast but it seems like it's just nothing to him. Nasalubong ko ang lalaking nagmamadali.

Napahinto ako at ganon din siya. Si Ron.

"H-hi." bati niya. Hindi ko alam kung anong isasagot ko.

"Papasok ka na?" tanong ko. Ang alam ko ay mamaya pang alas-otso ang klase niya.

"Yeah. Pupuntahan sana kita sa inyo." sabi niya at napakamot ng batok. His polo was unbuttoned. May t-shirt naman na puti kaya okay lang.

Leiou cleared his throat.

"Tara na." pag-anyaya ko kay Ron at hinatak palayo.

Iniwanan si Leiou na nakatayo doon. Kabado ako sa pwedeng mangyari baka may mabanggit si Leiou na kung ano kay Ron.

Pagdating ko sa classroom ay wala pa si Sir Lorenzo. Naupo ako sa aking upuan kasabay ng pagdating ni Leiou. His face is showing no emotion. I ignored his presence. At exact seven o'clock ay dumating na ang aming guro. Napabuntong hininga ako habang pinapanood ang guro na nagsosolve sa board. Wala kasi akong maintindihan.

I received an unknown text message.

'Meet me at the back of science lab.'

I am confuse who is it. Napalingon tuloy ako Leiou. Siya ba 'to? Tumayo siya at pumunta sa harap at kumuha ng chalk. Siya naman ang magdi-discuss.

"Wow! Eileuthea bakit may picture ka ni Sasha?" natatawang tanong ni Nortia at inagaw ang aking cellphone mula sa palad. Napakunot ang noo ko.

She tap my phone at nakita ang wallpaper.

"What the hell! Ikaw ba 'to? Bakit kamukha mo si Sasha?" she exclaimed. Inagaw ko iyon sa kanya para matingnan.

"Hindi naman. Baka naduling ka lang. It's me, why would I put her face in my phone."

Nagkibit-balikat ang dalawa. Iniisip ko pa rin hanggang ngayon kung sino ang nagtext sa akin kanina. I doubt if it's Leiou. I go home ignoring that message. I open the door of our house.

I was shocked when I saw Tito August sitting in our living room.

"T-tito! B-bakit po kayo nandito?" I said and kiss him.

"Why, hija?Am I not allowed to visit you?" he sip from the cup of coffee. I sit in front of him. I look at my wrist watch, wala pa si Mommy.

"Hindi naman po sa gano'n."

Kinakabahan ako. He won't come here just because of nothing. He must have an important errands.

"I'll go straight to the point, hija. I've heard that you're meeting that young Del Fuego."

I stiffened in my seat. Para akong inugatan. I knew it. Tito is very strict in terms of my friends. Even Maia and Nortia, he had his background check about them. Mayaman ang dalawa kaya siguro hindi na nakialam. I'd just knew it, accidentally. He wants to be surrounded by rich people.

"He's a good man, Tito--"

He laughed mockingly that echoed in the whole house.

"How could you say it? Do you know him well?" umiling siya at ibinaba ang kape sa round table. Hindi ako makasagot.

"I'm  telling you, hija. Ang mga dukha ay pipiliting makaahon sa kahirapan. How? Syempre kakapit sila sa mga nasa itaas." kinuyom ko ang aking mga palad. Tito is very rude. His perspective about others will never change, lalo na sa mahihirap.

"Hindi po sila gano'n."

"I don't care, Eileuthea. Just stay away from that Del Fuego..."

"What if I don't, Tito?" I asked him. He laughed before answering me.

"Then, I will make him stay away. That's it." nagulat ako sa naging sagot ni Tito. Hindi ako makapaniwala sa ipinapakita niya sa akin ngayon. My Tito is not ruthless.

Umakyat ako sa kwarto at iniwan si Tito August sa sala. Hindi ako bumaba kahit noong hapunan na. I wonder if he's still here.

Kahit hindi naman sabihin ni Tito, gagawin ko ang sinasabi niya. Lalayuan ko siya at ginagawa ko na 'yon!Alam ko, mayroong nakaaligid sa akin at binabantayan ang bawat kilos ko. Hindi rin naman lumalapit si Leiou sa akin.

I was on my way to the gymnasium when someone push me. Sumalampak ang pwet ko sa sementong sahig. Si Fate. Pinipigilan siya ng kanyang kaibigan.

"Inaano ba kita?" I shout and almost cry. I feel something's painful in my palm.

"Mga lahi talaga kayo ng malalandi, ano? Like mother like daughter?" tumawa ng bahagya si Sasha...Fate pala. Hindi ko alam ang sinasabi niya. Pinilit kong tumayo. Mabuti na lang at walang gaanong tao dito.

"Alam mo ikaw." itinulak ko din siya sa balikat. "Hindi ko alam kung anong problema mo sa akin. Ayokong patulan kita pero dahil pinipilit mo ako, pagbibigyan kita. How dare you call my Mom like that..." I was about to slap her but someone holds my arms. Napalingon ako.

"Go to the students disciplinary office, now." ang presidente ng supreme student government. "And you're bleeding, Miss."

He's looking at Fate while holding my arms. Nanginginig ang kamay ko sa galit. Nakita ko ang dugong umaagos sa aking braso. Ramdam ko na ang hapdi mula sa aking mga palad.

He drag me out of the scene. I saw how Fate eyes follows us. He brought me to the clinic. May maliit na bubog ang nasa kanang palad ko at ang kaliwa naman ay gasgas lang. Ang lalaki'y nakaupo, akala taakasan ko. Tss.

The nurse is picking the small glass out from my skin.

"Aray, Miss!" tumigil siya sa kanyang ginagawa at tumingala. I look up to see it. Umirap ako. The nurse is almost drooling. Kahit noong pumasok kami dito nang lalaking 'yon, mas napansin niya pa ang lalaki kaysa sa akin. Damn.

"Ano pong kailangan niyo, sir?" tumayo ang nurse at iniwan ang kamay ko. Ang dami-daming pwedeng dumalo sa lalaking iyan pero mas inuna niya pa iyon kaysa sa sugat ko. Kinuha niya ang bulak at nilinis ang paligid ng mga sugat.

"I am her guardian. Sinusundo ko na." kinuha ni Leiou ang bulak na hawak ko at ipinagpatuloy ang ginagawa. What the hell is he talking about? Guardian? Gusto kong matawa...at masuka at the same time.

"Anong pinagsasabi mo?" matabang kong tanong. "Ayos ka rin ano?Tigilan mo ang ginagawa mo." hinatak ko ang kamay ko pero hindi niya binitawan.

"Huwag kang malikot." he said in a deep and angry tone. Umirap ako.

"Una sa lahat, hindi kita guardian kaya kung pwede lang...leave me alone." I snorted. Ibinaling niya ang tingin sa akin.

"Welcome."

"Did I say 'thank you'?" I said irritatedly.

"Kaya nga inunahan na kita. Mukhang wala kang balak, e." naiwang nakaawang ang bibig ko at hindi makapaniwala. Ang hambog ni Leiou!