Catching the Warm Sun(Maldita Series #1)

Kabanata 32

Kabanata 32
Fire

Dahan-dahan akong naglakad paalis habang hawak ang susi ng sasakyan.

Napaigtad ako sa gulat nang tumunog ang cellphone ko. Si Leiou siguro. Gabi na nang makauwi siya kagabi kaya hindi na kami nagkita pa. Isa pa, marami akong iniisip.

Bumaba ako sa sasakyan para mabuksan ang gate. No one is around. Maaga pa kaya sinamantala ko na.

They won't let me to see Tito August. I just can't believe that, this would happen. Is he going crazy? Bakit niya ipupusta ang titulo ng lupa at pati ang mansion! Pamana pa iyon ng mga magulang ni Lolo.

I saw Leiou's name on my screen calling. Humugot ako ng malalim na hininga bago sinagot. Hindi ko ipinaalam ang gagawin kong ito.

"Where are you?" bungad niya sa akin.

"Hello." hindi ko siya sinagot.

"Eileuthea." mariin niyang pagtawag. Ngumiti ako.

"I'm going to Tito August' house."

"Nag-aalala ang Lolo at Lola mo."

"Just tell them I'm fine. Kasama ko si Mommy--"

"Your mom is here. Stop fooling me, Eileuthea." napangiwi ako. Shit.

"Okay, I'll be back." but I continued on driving. Malapit na ako.

I hang up the call. I need to do something.

Natanaw ko na ang gate ng bahay nila. Pinagbuksan naman ako ng gwardiya nang makilala.

"Where's Tito?" I asked to the maids. They are not saying anything. Nairita ako. "Where is Tito August!" sigaw ko at hindi na nakapagpasensya.

"Hindi pa po, umuuwi simula kagabi." sagot ng isang babaeng kasambahay.

Naihilamos ko ang palad sa mukha. Naupo ako sa sala at naghintay ng ilang minuto.

Padarag na bumukas ang pinto. Napatayo ako. Iniluwa noon si Tito August. Ang kanyang damit ay gulo maging ang buhok. His eyes were a bit red and black circles around is visible.

"Tito!"

"Anong ginagawa mo dito?Go home." sabi niya at tinalikuran ako paakyat ng hagdan.

"Bakit ang lupain nila Lolo at ang mansion?" tanong na nagpahinto sa kanya. "Marami ang umaasa sa lupaing iyon, Tito!A lot families will suffer and some innocent child will experience penury!"

"It's not my fault, Eileuthea. If they have that kind of living they should have work hard from the start." nainis ako.

"Paano na lang sila Lolo?Mahalaga sa kanila ang mansyon!"

"Mababawi ko iyon, Eileuthea. Bakit hindi mo na lang pakasalan ang binatang Hernaez na iyon para matapos na?You can live the life that you want with him...baka sa huli'y sa hampas lupa ka pa mauwi." he said. Nagpatuloy siya sa pag-akyat. "Hayop na Del Fuego!" bulong niya na narinig ko.

Si Byron?Anong kinalaman niya dito?

"Bakit ako magpapakasal sa kanya, hindi ko siya mahal--"

"Walang mangyayari sa pagmamahal na sinasabi mo, Eileuthea!Tingnan mo ang nangyari sa Mommy mo!"

Hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi niya. Nababaliw na siya.

"Ginipit ako ng Hernaez na 'yon!Gusto ng magulang niya na makasal kayo kapalit noon ay ibabalik nila ang lupa pati ang mansion." paliwanag niya. Natulala ako.

No, I will find a way!Pinaharurot ko ang sasakyan paalis sa lugar na iyon.

If there's someone I want to be with, it's just only Leiou. Only him. I'm sure of it, eversince. Matagal ko nang pinag-isipan ang nararamdaman ko sa kanya. This is why I've waited for him. Hindi ko man sabihin, iyon ang gusto ng puso.

Itinigil ko ang sasakyan ng makita si Leiou sa labas ng mansyon niya. He must be waiting. Umayos siya ng pagkakatayo.

Without saying a word, I hug him tightly.

My heart only belongs to you, Leiou.

I can't say it aloud. He carressed my hair and kiss me in my forehead.

"Sorry." I said.

"Have you eat?You look pale." he is cupping my face.

"Not yet. Cook for me." utos iyon. Hinatak niya ako papasok sa loob ng kanyang bahay.

He's holding my hand tightly. His big and rough hand is holding mine.

"Anong gusto mong kainin?" tanong ko. My mind is full..a lot of running thoughts.

"Ikaw." he said. Naalala ko ang sinabi ni Nortia, kinabahan tuloy ako. Napatitig ako sa kanya. "Ikaw?Anong gusto mo?" he laughed.

Nahiya ako sa naisip at kinuha ang kutsilyo.

Kumain kami ng tahimik. I can feel that he wants to ask me. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya.

"Come with me." we're done eating. He walked upstairs. Sinundan ko naman. He entered the room...his room maybe.

Dahan-dahan akong pumasok. Nakalagay ang kanyang kamay sa likod. He's smiling.

Itinapat niya sa mukha ko ang rosas. "Thanks, you're spoiling me."

Nagkibit-balikat siya.

After having dinner he take me back to the mansion.

"Hija..." pagsalubong ni Lola sa akin. Natanaw ko si Mommy nakaupo sa sofa..it looks like she's angry.

"Sorry, Lola..kanina pa ako nakabalik. Nag-usap lang kami ni Leiou." paliwanag ko. I gave my mom a kiss before going to my room.

Is that the reason why they don't want me to know what's really happening?

Nakakairita.

Hindi ko alam kung anong oras ako nakatulog. I was talking with Leiou before I fall aslept. Nagising ako sa dahil sa sigaw ni Ate Maria.

"Sir Dencio!Senyora!" dinig ko ang malakas na pagkatok mula sa pinto. Tumayo ako para tingnan ang nangyayari.

Paglabas ko ng kwarto ay nakita ko sila na nagmamadaling makababa. Kinuha ko ang jacket sa kwarto bago bumaba. I saw the went outside. Nagulantang ako sa nakita.

My eyes was filled by the red orange fire. The plantation is burning. Hawak ni Lola ang kanyang bibig at inalalayan naman ni Lolo. Si mommy ay tulala. It looks like it's just nothing to her.

Malawak na ang natutupok ng apoy. Ang mga magsasaka ay sinubukang apulahin ang apoy. Masyadong malawak ang plantasyon at maging ang apoy. They are trying to stop the fire but nothing is happening.

Nagkakagulo ang mga trabahador para maapula ang apoy... I just look at them trying how to save their crops.

"Dencio...anong gagawin natin?" Lola wailed.

Someone hold my arms, I look up slowly and he put my head in his chest. Pumikit ako. Is this how the gold turn to dust and ash?

My knees weakened but Leiou is there as my support. We watch how the planted crops burn. We did nothing. We can't stop the widespread fire.

This is too much.