Catching the Warm Sun(Maldita Series #1)

Kabanata 19

Kabanata 19
Pineapple

Before, I never cried this hard. Ni-hindi ko alam ang pakiramdam ng umiyak. Yung halos hindi ka na makahinga. When it hurts you that much...you'll feel it. I'd felt it.

I watch the photos as it turns into ash. Just like what Fate said. But the only difference is... I didn't look at the remaining photos. Hindi ko kakayanin.

Leiou listened to my sobs, silently. He didn't ask anything, he just let me to cry on his shoulders. I thought he would throw a lot of questions.

Parang walang nangyari kahapon, I'm just buying some time to prepare my self. Hindi pa ako handa. What if mommy will deny it again? Kaya pala lagi siyang umiiwas tungkol sa mga tanong ko sa daddy.

I walked around the subdivision to unwind. Ramdam ko ang pamamaga ng aking mga mata.

Maaga pa kaya hindi masakit sa balat ang sikat ng araw at salamat na rin sa mga puno. Napahinto ako ng may tubig na dumampi sa braso. Nilingon ko kung saan iyon galing, sa hose na mula sa garden. May sumilip mula sa bakod. Leiou smiled at me.

"Good morning, Senyorita." I smiled back at him. The house is quite beautiful and it looks expensive too.

"Morning..." tumigil siya sa pagdidilig. Ngayon ko lang napansin na wala pala siyang pang-itaas. Nag-iwas ako ng tingin. I saw him get his white shirt.

"Nagttrabaho ka rito?" tanong ko. Maybe he's a house boy?

Bakit kasi kailangang nakahubad ng t-shirt kapag nagdidilig? Binuksan niya gate. He raised his eyebrow. Is he letting me in?

"Halika." sabi niya pero hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko. Baka magalit ang amo niya. I'm just wearing a maong shorts and a simple beige top. Nakakahiya.

Lumabas siya para kunin ako. 

"Leiou..." nagulat ang medyo matandang babae na galing sa loob ng bahay. "May bisita ka pala."

"Opo, Manang. Si Eileuthea, taga-rito rin ho." napatingin ang matanda sa kamay ni Leiou na nasa palapulsuhan ko. Hinatak ko iyon mula sa pagkakahawak niya.

"Magandang umaga po." bati ko. Dala niya ang balde na may lamang mga basahan.

"O sige, maiwan ko na kayo."

Hinatak niya ako papasok sa loob ng bahay nang makaalis ang matanda sa harapan namin at tumungo sa likod ng bahay.

"Sandali. Uuwi na ako." sabi ko ng makarating kami sa sala. Is it okay to let me in?Nag-aalinlangan tuloy ako dapat ba akong sumama sa kanya.

"Mamaya na. May ipapakita ako sa'yo." hinatak niya akong muli at kung hindi ako nagkakamali ay patungo sa kusina ang daang ito.

"May bagong deliver na prutas mula sa La Purisima. You should taste this." kinuha niya ang pinya mula sa basket.

Napangiwi ako.

"Why? Hindi ka kumakain ng pinya?" tanong niya. Nahihiya akong umiling.

"It irritates my lips." sagot ko. Kinuha niya ang kutsilyo.

Binalatan niya ang pinya ng walang kahirap-hirap. He removed the eyes of pineapple, easily. Then, he served it to me.

"Taste it. Masarap ang pinya ng La Purisima." binigay niya sa akin ang tinidor na may pinya. Kinuha ko ang pinya mula sa tinidor. Nagulat siya sa ginawa ko.

Kumagat ako ng kaunti. Matamis at hindi makati. Kumagat muli ako.

Nagthumbs-up ako sa kanya. Natawa siya. "I told you. Does it irritates your lips?" he's looking at me.

"Nope. You want?" umiling siya. He's watching me, happily.

It's my first time to eat a pineapple...this much. It's luscious! Naparami ang kain ko.

Pagkatapos ay lumabas kami sa bakuran. Naabutan ko ang matandang babae. Si Leiou ay nasa loob, may kinuha. I sit in the bench.

"Alam mo, hija. Hindi ko alam kung bakit biglang pumayag si Leiou na dito tumira sa Uncle niya, pansamantala. Ang gusto nga niya ay maghanap ng sariling bahay o kaya ay apartment." nagulat ako sa narinig. Sa uncle niya 'to? I thought..umiling ako at nakinig sa sinasabi ng matanda.

"Bakit naman po?" Biglang dumating si Leiou dala ang tray.

"Mag-meryenda muna kayo, Manang." juice at rice cake. Parang hindi ko na kayang kumain.

"Ahm...Leiou, Manang. Uuwi na po ako. Sigurado po, hinahanap na ako ni Mommy." tumango ang matanda. Nagpaalam akong muli at saka umalis. Ang akala ko'y hindi na sasama si Leiou pero sumunod siya.

"I'm leaving tomorrow." sabi niya at tumango lang ako. May magagawa ba ako?"Hmm...I'll text you everyday, don't worry."

Parang may kumurot sa puso ko.

"You don't have to. Hindi naman kailangan." sagot ko habang nakatingin sa ibaba.

"Gusto ko." he simply said with finality. Hindi na ako nagsalita at gano'n din siya.

Huminga ako ng malalim. Siguro ay pumapalakpak sa kaligayahan si Alondra. Araw-araw niyang makikita at makakasama si Leiou. Samantalang ako'y malayo.

Nakarating kami sa tapat ng aming bahay ay biglang bumukas ang gate.

"Get inside, Eileuthea!" sigaw ni Tito August.

Halos napatalon ako sa gulat. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan. One of the bodyguards hold my arms to drag me in. Nagpumiglas ako.

"Nasasaktan si--" hindi na pinatapos ni Tito si Leiou.

He punched Leiou on his face. Napasigaw ako. Napaupo si Leiou sa kalsada.

"Tito! Stop it, please." I beg.

"Lalayuan mo ang pamangkin ko o buburahin ko ang pangalan mo sa mundong ito."

I saw a blood in Leiou's lips. Wala na akong makita at marinig ng makapasok ako sa loob ng bahay. Mommy is not here, for sure.

Sumilip ako sa veranda pero hindi na mahagip ng mata ko ang harap na bakuran. Shit!

Baka kung anong gawin ni Tito kay Leiou!

After a few minutes, the door of my room open. Napatayo ako sa mula sa kama. Tangi ang kalabog lang ng puso ako naririnig ko.

"Tito, anong ginawa mo kay Leiou?Wala kaming ginagawang masama. We're just talking." depensa ko.

"I'd warned you, hija. Pero anong ginawa mo?" tumawa siya."Mga mukhang pera." sabi niya pa habang umiiling at nakatingin sa kawalan.

Hindi ako makasagot. Pakiramdam ko'y lalo siyang magagalit kapag alam niyang susuway ako.

"I'm watching you, Eileuthea. Huwag ka ng tumulad sa Mommy mo." banta niya at tumalikod.

"Anong ginawa ni Mommy at bakit ako ay apektado, Tito?" napahinto siya at muli akong hinarap. Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya.

"You better ask your mother, Eileuthea." He said.

Tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigil?Ano ba talaga ang nangyayari?Why Tito needs to commit violence towards Leiou?

Gusto ko siyang tawagan pero hindi ko na ginawa. Baka mapahamak lang siya lalo kapag kinausap ko siya. Hindi ba ito naman ang gusto ko?Unti-unti rin akong makakapag-adjust.