Chapter 27 Blackmailer
This is our first weekend without class after it resumed.
Saturday. Syempre nakakatamad bumangon. Ang sarap humilata maghapon at matulog. Well, ganyan naman talaga ang mangyayari sakin ngayon since wala akong lakad.
Boring yung ganun pero wala akong choice. Siguro maglilibang na lang ako sa internet. Or maybe, makikipagtelebabad ako kay Gail, Yvette or Dric.
Habang nag-iisip ako ng gagawin, narinig ko si Mommy from downstairs.
“Zoe!”
“Po?” patanong kong sigaw.
“May bisita ka!”
Napatayo ako sa kama sa gulat. Napa-isip tuloy ako kung may inimbita ba ako or what.
Inayos ko ang sarili ko. Tinanggal ko ang muta ko gamit ang mga daliri ko.
Kaso hindi pa ako nag-totooth brush! Nasa C.R. pa naman sa baba ang tooth brush ko, tsk.
Bumaba na lang ako ng hagdan para harapin kung sino man yung bisita ko.
At nagulat talaga ako ng makita ko si Rence.
Nagchi-chikahan pa sila ni Mommy.
“Uy Rence, bakit ka andito?” sabi ko habang nakatakip ang kamay ko sa bibig ko. Baka kasi maamoy nila ang morning breath ko, nakakahiya naman ‘di ba.
“Am I not allowed in here?” tanong ni Rence.
Umiling naman ako.
“Why are you covering your mouth? Don’t worry, I can’t smell your bad breath from here,” he said then laughed.
Oo nga naman, ang OA ko naman eh medyo malayo naman ako sa kanila dahil nahihiya akong lumapit pagka-baba ko ng hagdan.
Umalis muna ako sa harap nila at nagpunta ng C.R.
Nagtooth brush ako tapos binalikan ko na sila.
“Zoe, magbihis ka na.” sabi sakin ni Mommy.
Nagtaka naman ako. “Hindi na po ako nakapantulog Mi,” sagot ko.
“I mean, magbihis ka na ng pang-alis.” – Mommy
“Bakit po?” – ako
“Aalis daw kayo nitong kaibigan mo.” – Mommy
I turned to Rence, “Where are we going Rence?” tanong ko sa kanya.
“I don’t know. To the mall, maybe?” sagot nya.
Nagulat ako dahil hindi ako prepared pero ok na din yun at least may magagawa na ako today :)
“Just a minute :)” sabi ko kay Rence at nagmadali na akong maligo at mag-ayos :)
Maya-maya ready na ako. Kaya bumaba na ako sa sala.
Aalis na kami ni Rence.
“We’ll go now, Ma’am. Thank you for your hospitality :)” sabi ni Rence kay Mommy.
“Oh, don’t call me Ma’am, I’m not a teacher :)” my Mom joked.

YOU ARE READING
Torn Between Dreams and Reality
Teen FictionA story that let's you love the Real thing and let's you Dream endlessly.