"Bu dünyada kanın da, acının da, savaşın da sonu yoktu."
Gece, dedesinin ölümü üzerine annesinin doğup büyüdüğü Vera şehrine gider ve orada annesi ile bir hayat kurmak için çabalarken şehrin sırları karanlıklardan çıkmaya başlar. Bu sırlar onun gerç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen ❤️ İyi geceler... Keyifli okumalar...
Bölüm 10: ANILAR
"Her silah, o ölümün bir parçasıdır."
Kaderin bir halat gibi dolandığıbileğimden akan kan, kaderin birebir kendini ıslatırkenuzandığım yatakta tavanı izliyordum. Akşam yemeği öncesi biraz uyumak istemiştim ve fazlaca yorgun düşen bedenim aç bir çocuk iştahıyla bu uykunun üzerine kapanmıştı. Henüz mahmur bakan gözlerim ağır bir ritimle hareketteydi.
Pencerelerin önündeki perdeleri çekmemiştim. Duman güneşten hoşlanmıyordu, benim bir garezim olmasa dahi içimden açmak gelmiyordu. Odanın buhranlı, yoğun havasını bozmak istemiyordum. Bu oda, onundu. Ben burada olsam da olmasam da bu oda her şeyiyle onun olduğunu bağırıyordu. Ben sadece mülteciydim.
Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım, üzerimi değiştirdim ve yatağımı toplayıp odadan çıktım. Buradaki yardımcılar günlük olarak değil, sadece haftalık olarak odalarımızıtemizliyordu. Onun dışındaki bütün temizlik ve tertip işinden biz sorumluyduk.
Kapıyı arkamdan çekip koridora çıktığımda koridordaki eşya kalabalığını görmek duraksamama neden olmuştu. Bir yatak başlığı, iki ahşap işlemeli komodin, sarılmış ve duvara yaslanmış bir halı, birkaç ıvır zıvır daha... Duman'ın odasının yanındaki odadan çıkan eşyalardı bunlar. Askerlere eşyaları çıkartma talimatını veren ise şu an da başında bekleyen Kayra idi. Kaşlarım çatıldı. Ölen birine bu kadar saygısız davranamazdı.
"Kayra ne yapıyorsun?" diye sordum ona doğru ilerlediğimde.
O kollarını çaprazlamış, arkasına yaslanmış bekliyordu. Arada bir eşyaları taşıyan adamlara emir vermek ve dikilmek dışında bir işe yaradığı söylenemezdi. Saçlarını her zamanki gibi sıkı bir atkuyruğu yaptığı için büyük alnı ve bir kadına göre daha kemikli görünen yüzü çok belirgindi. Sıkı saçları yüzünü geriyordu ve bu ona yakışmıyordu.
