YILANLAR & SAVAŞÇILAR °VERA°

19°KIRIK UMUTLAR

BÖLÜM 19: KIRIK UMUTLAR

"Hepimiz hoşumuza gitmeyen gerçeklerden kaçıp bu gerçekleri söyleyenlere yalancılar deriz bazen."

Doğu Krallığı.

İnanışa göre, bir şifacının yılan zehri kullanarak şifa verdiği bir kadının soyudur. O zehir kadına şifa vermekten öte, onu ateşler içinde geceler boyunca kıvrandırmış da olsa bahşettiği güçlerden asla vazgeçmemiştir kadın. Nitekim sonunda arkasında devasa bir krallık bırakmıştır.

Gece, Doğu Sarayı'nın üstüne çökerken Asya Doğu ruhsal bir kıvranış içerisindeydi. Gülümsemek zorunda olmak en büyük işkencelerden birisiydi ve o her gün bu işkenceyi çekmek zorundaydı. Babası ona acımıyordu, aksine, çektiği bütün acıyı ona reva görüyordu çünkü o Duman Savaş ile bir ilişki yaşamıştı.

Aynadaki solgun yüzüne bakarak diğer kulağındaki küpeyi de çıkarttı. Ölümsüz birine yapılan işkencenin büyüklüğü tahmin bile edilemezdi. Asya bir ölümsüzle evlenen ölümsüzdü. Bu acıydı ve çok zordu. Bir ıslak mendil çekip dudaklarındaki rujdan başlayarak makyajını silmeye başladı.

Bu esnada içeri o girdi. Eray Doğu. Eray çok uzaktan bir akrabasıydı, onu çocukluğundan beri bilirdi ancak şerefsizliği hakkında olacakları düşünmemişti. Eray yaklaştı, elini eşinin omuzlarına koyarak eğildi ve onu öptü. Asya ne tepki ne de karşılık verdi. Artık takati kalmamıştı. Karşı koymaya gücü, karşılık vermeye midesi yetmezdi.

Önüne dönerek ıslak mendili yeniden dudaklarında gezdirdi ancak Eray'ın bırakmaya da pek niyeti yoktu. "Seni özledim," diye fısıldıyordu. "Bu gece benim için hazırlansan olmaz mı?"

"İstemiyorum," dedi Asya güçsüz bir sesle. Onun gibi bir kadını bu hale getiren babasıydı. Belki de ona bunu babası yaptığı için başkasına karşı koymak bile istemiyordu. Onu kimse kurtarmayacaktı.

"Neden?" Eray birden bağırdı. Çok geçmeden de onu kolundan çektiği gibi ayağa kaldırdı. "Yine mi o şerefsizi düşünüyorsun?" Yetmedi onu sarstı. Kan olarak, güç olarak Asya ondan çok daha güçlüydü ancak o kadar bezmişti ki karşı koymak için sebep bile bulamıyordu. Öyle ki ona bakmıyordu bile. "Duman artık gelmeyecek!"

"Aslında kısa bir uğrayacaktım." Odanın içerisinde Duman'ın sesi duyulduğunda Asya can damarından hayat suyu almış gibi o yana döndü. Duman, camın mermerine yaslanmış onlara bakıyordu. "Oldukça şiddetli bir aşkınız varmış." Alaylı bir şekilde gülümsedi, gülümsemesinde buram buram tehlike vardı. Buraya geliş amacı başından belliydi.