မောင့်​မူပိုင် (Completed)

​ေမာင္​့မူပိုင္​ 6(ZawGyi & Unicode)

အတန္​းထဲ မ်က္​​ေမွာင္​ႀကီးကုတ္​ၿပီးထိုင္​​ေနတဲ့ Chanyeol။ ​အတန္​းမၿပီးခင္​ထဲက လက္​ထဲကဖုန္​းကို စိုက္​ၾကည္​့​ေနတဲ့အၾကည္​့ အခုထိပဲ။

"အဲ့​ေလာက္​ၾကည္​့​ေကာင္​း​ေနလား"

​ေဘးက စိတ္​ပ်က္​တဲ့အသံနဲ႔ Sehunရဲ႕ ခပ္​တိုးတိုးအသံကို သူဂ႐ုမစိုက္​။ နံပါတ္​တစ္​ခုကိုသာၾကည္​့ရင္​း ဘာပို႔ရင္​​ေကာင္​းမလဲ အသည္​းအသန္​စဥ္​းစားခန္​းထုတ္​​ေနသည္​။

Sehun အသံက တစ္​ခါတစ္​​ေလ ဘာ​ေျပာသြားမွန္​းမသိ​ေအာင္​ တိုးလြန္​းလို႔ တစ္​ခါတစ္​​ေလ သူ႐ွင္​းျပတာ​ေတြ နား​ေထာင္​ရရင္​ အိပ္​ငိုက္​​ေပါက္​ပဲ။

"Park Chanyeol တို႔ အခုတ​ေလာ အဆ​ံ​ေခ်ာင္​​ေနတယ္​ကြ Sehun။ သြားမ​ေျပာနဲ႔။ ဟို​ေန႔က​ေတာင္​ မင္​းဦးထုပ္​အဆစ္​ပါသြားတာ မမွတ္​​ေသးဘူးလား။"

ဒီတစ္​ခါ​ေတာ့ စူးစူးဝါးဝါးအသံႀကီး​ေၾကာင္​့ Chanyeol မ်က္​​ေစာင္​းနဲ႔ Chen ကိုလွည္​့ၾကည္​့လာသည္​။

ပါးစပ္​မွာ ​ေလာ္​စပီကာတပ္​ထားတဲ့​ေကာင္​။ တိုးတိုးတိတ္​တိတ္​​စကားမ်ား​ေျပာရရင္​ ဒီ​ေကာင္​နဲ႔​ေတာ့ ကြက္​တိ။

"ဦးထုပ္​​ေလးတစ္​လံုးနဲ႔ အပို​ေတြ​ေျပာျပန္​ၿပီ။
ပိုင္​႐ွင္​က​ေတာင္​ ဘာမွမ​ေျပာတာကို။"

"Kyungsoo အတြက္ျဖစ္​ခဲ့လို႔ ဘာမွမ​ေျပာတာ"

​ေအးစက္​စက္​ထြက္​လာ​ေသာ Sehun ရဲ႕အသံ။
Chen ကိုမဲ​ေနရာက သူ Sehun ဘက္​မ်က္​လံုး
ျပဴးႀကီးနဲ႔ လွည္​့သြားျပန္​သည္​။

"ဘာ ? မင္​းဘာစကား​ေျပာတာလဲ"

"မၾကားလိုက္​ဘူးလား။ Kyungsoo အတြက္​​ျဖစ္​ခဲ့လို႔​ေလ။"

​"​ေတာက္​!!!!"

​​ေတာက္​​ေခါက္​သံနဲ႔အတူ ဝုန္​းခနဲထလိုက္​တဲ့
သူ႔​ေၾကာင္​့ အတန္​းထဲတစ္​​ေယာက္​စႏွစ္​​ေယာက္​စ ၾကည္​့လာ​ေတာ့သည္​။
တစ္​ခါတစ္​​ေလ Sehun ရဲ႕မထိတထိ စကား​ေျပာပံု​ေတြကို သူသိပ္​စိတ္​ပ်က္​တယ္​။

"မင္​း ငါ့ကိုဟိုမ​ေရာက္​ဒီမ​ေရာက္​ အဓိပၸါယ္​​ေတြ လာမ​ေျပာနဲ႔ Sehun။"