အသက္႐ွဴသံေတြ ျပင္းျပစြာထြက္ေနၾကတဲ့ ေမွာင္မည္းမည္းကားေပၚ ႏွစ္ေယာက္သား ဖ႐ိုဖရဲ။
Kyungsoo ေပၚ ေမွာက္ရက္ဖိထားတဲ့ Chanyeol က ေခြၽးတစို႔စို႔နဲ႔ ေမာပန္းကာ သူ႔လည္ဂုတ္ထက္ ေမွးတင္အေမာေျဖေနေတာ့သည္။
ေအာက္က Kyungsoo ကေတာ့ ေပ်ာ့ဖတ္ေနေအာင္ ဘာမွမလုပ္႐ွားႏိုင္ေတာ့။ သူ႔အေပၚ ေမွာက္ထားတဲ့ စိုစြတ္စြတ္ေက်ာျပင္ကိုသာ တဖြဖြပြတ္ေပးေနခဲ့သည္။
"ဒီေန႔ကစၿပီး မင္းကိုငါပိုင္ၿပီေနာ္"
အသက္ကိုျပင္းျပင္း႐ွဴသံနဲ႔ ေျပာလာတဲ့ Chanyeol ရဲ႕အသံမွာ Kyungsoo ျပံဳးလိုက္မိသည္။
"အင္း။ "
"ဒီေန႔ကစၿပီး ငါ့စိတ္ႀကိဳက္ေနေပးရမယ္။"
"အင္း။"
"ငါ့စိတ္က မင္းစိတ္ျဖစ္ေနရမွာေနာ္။"
"အင္း။"
ကြၽစ္...
စိတ္မ႐ွည္စြာ သူ႔အေပၚမွ ကုန္းထရင္း ငံု႔ၾကည့္လာတဲ့ Chanyeol က တအင္းအင္း ေျဖပံုကို သေဘာက်ဟန္မ႐ွိ။
" ဒါဆို အခုကစၿပီးျပင္။ ငါတစ္ခုခုေျပာရင္ အင္းလို႔မေျဖရဘူး။ "
"အင္း...အာ...မွား..မွားလို႔။ ဒါဆိုက်ေနာ္က ဘာေျပာရမွာလဲ။"
"ဟုတ္။ ဟုတ္ကဲ့။ ဒါမ်ိဳးေျဖရမွာေပါ့။ ေနာက္ၿပီး မင္းကိုယ္မင္း က်ေနာ္လို႔မသံုးရဘူး။"
"ဟင္...."
က်ေနာ္လို႔ မသံုးရင္ ငါလို႔သံုးရမွာလား:-)
သူပိုင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေလ်ွာက္လုပ္ေတာ့မည္ထင္သည္။
"Soo လို႔သံုးရမယ္။ "
"ဗ်ာ...အဲ့လိုႀကီး သံုးရမွာလား။ လူၾကားထဲမွာလဲ က်ေနာ္က..."
"ေဟး...အခုပဲ ေျပာထားတာေမ့ျပန္ၿပီလား ?
Soo လို႔သံုးရပါမယ္ဆို"
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ညိဳးေလးနဲ႔ ပိတ္ကာ အတည္ေပါက္ႀကီးေျပာလာတဲ့ chanyeol။ တကယ္
ႀကီး အခုကစၿပီးသံုးရေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္...ဟင့္။ ဘယ္ေယာက်္ားေလးက ကိုယ့္နာမည္ကို အဖ်ားစြတ္ၿပီး ေျပာၾကလို႔လဲ။ ಥ_ಥ
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင် (Completed)
Fanfictionကျွန်တော့အရာအားလုံးကို မောင် ပိုင်တယ်။ Started-May 30,2019 Ended-Sep 25,2020
