" ေရာ့..."
ထမင္းေတြ ဟင္းေတြပါ ပန္းကန္ထဲ ျပန္ထၫ့္ေပးလာတဲ့ Chanyeol ကို Kyungsoo အူလည္လည္ေလးနဲ႔ ပါးစပ္ထဲဇြန္းကိုက္ကာ ၾကၫ့္ေနမိသည္။
" ဘာေၾကာင္ၾကၫ့္ေနတာလဲ...စားေလ ။ ထမင္းစားရင္ ေၾကာင္စာေလာက္နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ခံႏိုင္ရည္ရိွမွာလဲ။ "
ေရ႔ွမလြတ္ေနာက္မလြတ္ Chanyeol ရဲ့စကားမွာ သူ အန္တီ suho ကို မလံုမလဲၾကၫ့္လိုက္ရင္း...
" စား...စားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညစာက ဗိုက္ျပၫ့္ေအာင္ စားလို႔မေကာင္းဘူးေလ။ "
" မရဘူး စားရမယ္။ "
"ေၾသာ္..သားရယ္။ Kyungsoo ေလးစားႏိုင္သေလာက္ စားပါေစ။ "
ေဘးက ေမေမက မေနႏိုင္ေတာ့ ၀င္ေျပာရၿပီ။
သူမသားရဲ့ ဂရုစိုက္မႈႀကီးကလဲ ၾကမ္းတမ္းလို႔ ဟိုကေလးက အလကားေနေၾကာက္ရတယ္။
" ေမေမကလဲ...သူစားတာၾကၫ့္ေလ။ ေသးေသးေလးကို။ အဲ့တာေၾကာင့္လဲ ခႏၶာကိုယ္က ဒီေလာက္ကေန မတက္တာ "
"အခုမွ အကဲပိုေနျပန္ၿပီကြယ္။ တၫ့္ခ်င္ေတာ့လဲ သူ႔အျပင္မရိွဘူး။ သားစားတာနဲ႔ေတာ့ သြားမႏိႈင္းနဲ႔ေလ။ သားကသာ မတန္မဆေတြစားၿပီး ထြား
ႀကိဳင္းဖြံ႔ၿဖိဳးေနတာ။ ေမေမ့ကိုေတာင္ ကိုင္ေပါက္လို႔ရေနၿပီ "
" ဟာ...ေမေမကသာ အဲ့လိုေျပာေနတာ။ ေက်ာင္းမွာဆို သားကိုေႂကြတဲ့ ေကာင္မေလးေတြမွ တစ္ပံုႀကီး သိလား ?
စိတ္ပ်က္တယ္...ထမင္းေလး ပိုစားခိုင္းမိတာနဲ႔ မဆီမဆိုင္တာေတြ ထၫ့္ေျပာေတာ့တာပဲ။ "
Chanyeol စားလက္စ ထမင္းပန္းကန္ကို ပစ္ခ်
ၿပီး အေပၚကို ေျခသံၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ တက္သြားေတာ့သည္။ မေမ့မေလ်ာ့ မ်က္ေထာင့္နီႀကီးကေတာ့ Kyungsoo အား လက္ေဆာင္ေပးခဲ့လိုက္ေသးသည္။
ဘာမွန္းမသိဘဲ Kyungsoo ဘက္က လိုက္ေျပာေပးေနတဲ့ ေမေမကို သူ႔ကိုသားပိုင္ေနၿပီလို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္တာမွ အရမ္းပဲ။
ကိုယ့္ေကာင္ေလး ကိုယ္ဂရုစိုက္တာေတာင္မွ
ျကားလူက ကန႔္လန႔္ကန႔္လန႔္နဲ႔ရိွေသး။ အဲ့လိုျဖစ္တာ ဟိုေကာင္ေၾကာင့္။ သူသာ ေအးေအးေဆးေဆး စားလိုက္ရင္ ဘယ္သူမွ သူ႔ဘက္က ကာကြယ္ေျပာေပးမေနဘူး။
.
.
.
.
.
.
ေအာက္ထပ္က ထမင္းဝိုင္းမွာေတာ့ Kyungsoo နဲ႔ Suho အင္တင္တင္နဲ႔ က်န္ခဲ့ရသည္။
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင် (Completed)
Fanfictionကျွန်တော့အရာအားလုံးကို မောင် ပိုင်တယ်။ Started-May 30,2019 Ended-Sep 25,2020
