Forever Yours ( Book 3 )

Chapter 13 - Warning

Deanna.

Thank you, Lord. 

Sa wakas, nagkausap na rin kami ni Jema at naipaliwanag ko na sa kanya ang mga nangyari kagabi.

Sabi na nga ba at walang problema ang hindi nakukuha sa masinsinang pag uusap.  We just have to listen to each other and if both parties are willing to hear the explanation, maaayos lahat.

Swerte mo rin at si Jema ang asawa mo.

Masuwerte nga talaga ako at maunawain ang asawa ko.  Sobrang ganda na, mabait pa.  Saan ka pa?

Dahil she already accepted my apology, humirit naman ako agad ng kiss, ang lagay ba naman.  And because she can't resist my charm, she gave in, hahaha.

At muntik ko ng makalimutan na nasa kusina pa pala kami.  I was about to deepen na our kiss eh kasi na-miss ko sya ng sobra.

But, as usual,  Manang and Chelsea has to interrupt us again for the nth time, haha.

Kontrabida talaga as ever, hmmp.

We continued na what we were supposed to do after nang paghingi ko ng sorry kay Jema.

Kanya kanya na kami sa pagbuo ng cookies.  Any shapes will do. Super enjoy naman si Chelsea sa paggawa ng mga ito.

"Dada, I'll make one that looks like you." she said while trying to create a ball.

"How can you do that?  You can't even draw a stick, hahaha." pabirong sagot ko.

But actually, it's the other way around. Chelsea has a natural talent in drawings and paintings.

She always have awards from school and medals from arts competitions.

Sabi nga namin sa kanya ni Jema, we will enroll her sa fine arts lessons this coming summer.  Para ma-develop ng husto ang skills nya.

"Watch me, Dada." mayabang na sagot nya.

"Show your Dada, Chelsea.  And say "Ako pa!!!!" too." singit naman ni Manang.

"Dada....... ako pa!!!!" sabi tuloy ni Chelsea sa akin.

At sabay silang nagtawanan pa.  Pati si Jema na nakikinig pala sa amin ay natawa rin.

Parang may kakilala ako na ganito din, hahaha.

Aba, mana talaga sa akin ang anak kong ito, lalo na sa kalokohan.  Mukhang dahil yun kay Manang.

"Manang, Manang.  What are you teaching my daughter?  Naku, Love, pwede bang paghiwalayin mo muna ang dalawang yan at baka kung ano-anong kalokohan ang matutunan ng bata." sabi ko kay Jema.

Hampas naman ang inabot ko sa asawa ko.  What the, ano na naman ang ginawa ko?

"Asawa ko, tigilan mo si Manang ha, ikaw talaga.  Tulungan mo na lang si Chelsea, buti pa." Jema said.

Napakahawak na lang ako sa braso ko na hinampas nya.

"Ay si ma'am Jema naman, napaka hinhin humampas.  Dapat ganito." sabi ni Manang sabay hampas uli sa braso ko.

Bili ka na nga ng punching bag, Wong.

Doon na ako tumingin ng eye to eye kay Manang. 

"Anak ng tinapa, you want war?  I'll give you war." sabi ko at akmang susugod na pero mabilis nakatakbo si Manang.

"Go, Dada!!!  Catch Manang if you can, hahaha." sabi ni Chelsea.

Aba, hinamon pa ako ng anak ko.  Siempre mahahabol ko sya.