Yemeğimi yedikten sonra salonda oturduk. Her kes bir birine mal-mal bakıyordu. Onların konuşmayacağını anladığım için boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.
"Artık konuşacak mısınız.? İlla ben mi soru sorayım.?"
"Aslında nerden başlıcaz bilemiyoruz."
Namjoon gülümseyerek bi açıklamada bulundu ama oysaki benim gözüm onun gamzesindeydi.
"Öhöm şey aslın-"
Bahçeden gelen boğuşma sesiyle Seok Jin'in sözü yarıda kaldı, hemen ayağa kalktık.
"Noluyo"
Jimin'in sorusu havada kalırken Seok Jin konuştu.
"Taehyung ve Jimin siz Heran'la kalın diğerleri benimle gelin"
Jimin ve Tae benim yanımda durmuş gergince etrafa bakıyordular.
"Şey galiba sizden biri kavga ediyordu"
"Nerden biliyorsun.?"
Tae'nin sorusuna göz devirdim aptal mıydı acaba
"Burada 6 kişiydiniz adı Hoseok'tu sanırım o yoktu."
Jimin kafasıyla beni onayladı.
"Evet haklısın etrafı gezmek için çıkmıştı."
Birden kapı sesi gelince oraya döndüm. Karşımda ise o vardı....
|Chanyeol'dan|
Eve yakınlaştığımda yürümeye başladım. Etrafı inceleyip bir ipucu bulmaya çalıştım. Fakat yan taraftan üstüme atlayan biri bu fikrime engel oldu. Deli gibi boğuşup kavga ediyorduk ve yüzüne dahi bakmıyordum. Beni tutan çocuğu itip tekrar vuracaktım lakin tekrar tutuldum. Dönüp beni tutan çocuğa baktığımda ise şaşkınlıktan haraketlerim durmuştu. Karşımdaki çocuk Jungkook'tu. Kavga etdiğim çocuğun yüzüne baktım. Tanrım Hoseok'la kavga etmişim ama yüzüne bile bakmadan. Onlar burdaydı ama nasıl olur. Peki Heran'da burda mıydı.? Burdaysa hatırlamış ola bilir mi.?
"H-heran burda mı.?"
"Burda, içerde."
Namjoon ifadesiz bir şekilde konuştu.
"Ona zarar vermediniz değil mi.?"
"Saçmalama.!"
Yoongi sesini yükseltip konuştu.
"Nerde peki.?"
"Evde dedim ya. Gel sende."
Kafamla onaylayıp onların arkasından gitmeye başladım. İçeri girdiğimde ise Heran'ı gördüm. Yanında ise Jimin ve Taehyung vardı.
"A-abii.!"
Ağlayarak bana doğru koşup boynuma atladı. Bende hemen ona sarıldım.
"Tamam be koala gibi yapıştın. Bi sal artık."
Dediğim şeyle benden ayrılıp koluma vurdu. Onu özlemiştim. Beni vurmasını bile.
"A-bi Sehun'lar nasıl.? Lütfen iyi olduklarını söyle."
Dolu gözlerle bana bakıyordu. Ahh benim salak kız kardeşim. Göz devirip konuştum.
"O salak arkadaşların iyiler hepsi merak etme. Ama onlar senin öldüğünü sanıyorlar"
"Ne.?!"
"Evet ormanda kaybolmuşsun. Sehun aramak istemiş ama Soobin izin vermemiş. Zaten bu yüzden kavga etmişler"
Heran duyduklarına şok olurken benim gözüm Seok Jin'deydi. Acaba duyguları hala aynı mıydı.? Yoksa unutmuş muydu.?
"Aptal Sehun manyak ya aramak nedir.?! Salak kurtlara av olmak istemiş olmalı.!"
"Sen nasıl kurtuldun Heran.?"
Bu soruyu sorarken gözüm hala Seok Jin'deydi. O ise koltukta oturmuş halıyla bakışıyordu. Yerden gözlerini ayırmadan konuştu.
"Heranı ben kurtardım Chanyeol."
