💜Ėvė Đõņűş💜

136 7 17
                                    

•Heran•

Hn: Yapabiliyorum.!!

Diyerek bağırdığımda çoktan benden umudunu kesen Yoongi uzandığı yerden kalkıp bana doğru yürüdü..

Yg: Oha gerçekten yaptın.!

Gülümseyerek koca kayayı yere bıraktığımda rahatlamıştım. Bu özle güç zımbırtısını yapamayacağım diye fazla gergindim ama şimdi üzerimden bir yük kalkmış gibiydi..

J: Heran.! Ne oldu.?!

Jin ve Jungkook bana endişeli şekilde yaklaşırken Yoongi onları durdurmuş ve sakinleştirmişti..

Yg: Jin sakin ol.. Heran gücünü kullana biliyor..

Jin gözlerime bakıp ardından bana sarıldığında şaşkınlıktan gözlerim kocaman olmuştu.. hızla benden ayrılıp gözlerini kaçırdığında ona bir şey demedim..

Jk: Chanyeol hyunga haber verelim.. zaten seni götürmek istiyordu.. ailen merak etmiş..

Kafamla onaylayıp eve doğru yürüdüm. Diğerleri de arkamdan geliyordu..

Eve girdiğimde Chanyeolun yanına gittim.. yatakta uzanmış tavana bakıyordu..yanına yaklaştım..

Hn: Abi.. eve dönelim..

Bana baktı..

Cy: Güçlerini bul-

Hn: Gücümü kullana biliyorum..

Yataktan hızla kalkıp ellerini yanağıma koydu.

Cy: Gerçekten mi.?

Hn: Evet.. dönelim artık..

Kafasıyla onaylayıp elimden tuttu ve aşağı indi.. hepsi oturmuş bizi bekliyorlardı..

Cy: Biz gidiyoruz.. her şey için teşekkürler..

Gidip hepsiyle sarılmıştım.. Ama Seok Jin.. ona karşı garip şeyler hissediyordum.. anlayamıyordum..

Cy: Seok Jin.?

Hepimiz arkamda duran abime bakmıştık..

Cy: Bizimle gelin.. biliyorsun.. sizsiz Heranı koruyamam..

Abimin sesini ilk kez bu kadar çaresiz duyuyordum...

J: Geliriz..

Çocuklar hepsi yukarı gidip hazılanmışlardı.. geldiklerinde kocaman araba ile birlikte hepimiz yola çıkmıştık.. Arabayı kullanan Seok Jindi.. bazen bana aynadan bakıyordu.. rahatsız mı olmalıydım.. ama olmuyordum...

Cy: Az dikizle çocuğu.. resmen gözlerinle yedin..

Abime şok olmuşcasına bakarken o ise sırıtıyordu.. şu anda kafamı kırması gerekiyordu. Bu işte bir terslik vardı...

⚡⚡⚡⚡⚡

Bizim evin önünde durduğumuzda derin nefes aldım.. Neredeyse 1 aydır ailemden ve arkadaşlarımdan uzaktaydım.. onları çok özlemiştim..
Arabadan inip evin kapısına geldik. Abim zile bastığında annem kapıyı açmıştı.. beni gördüğündr ağlayarak sarılmıştı.. aynı şekilde bende...

An: Kızım.. benim miniğim..

Ayrıldığımızda burnumu çekmiştim..
Solumda duran Seok Jin bu halime gülmüştü.. Zalımın oğlu nasılda güzel gülüyordu..

Cy: Anne bu mu minik.? Eşek kadar oldu..

Abimin sözüne tabi ki Yoongi gülmüştü.. bana sataşmayı seven 2 insan..

An: Böyle demeyine bakmayın.. Heranın öldüğünü söylerken Sehunu nasıl dövdü..

Bu sefer hepsi gülmüştü.. bende dahil.. ama Sehuna acıdım yani..

Salona girdiğimizde babamı görememiştim..

An: Babam şirkette kızım..

Onaylayıp içeri girdik.. annem tabi ki çocuklarla tanışmıştı.. abim zaten gelmeden önce birlikte geleceğimi anlatmıştı..

An: Çocuklar size nasıl teşekkür ede bilirim ki.. benim kızımı bana bağışladınız.. Tanrı her zaman sizinle olsun..

Annemin sözlerine karşılık hepsi 'teşekkür ederiz' demişlerdi..

Cy: Anne biz eskiden tanışıyorduk zaten..

Anne onaylayıp bize bir şey hazırlamaya gidince kapı zili çalmıştı.. abim gidip açmıştı... Bana doğru koşan Sehun ve Eunji ile ayağa kalkmıtım. Sehun beni kucağına alıp döndürerken bir yandan kahkaha atıyorduk..

Hn: Yah indir beni Sehun.!!

İndirdiğinde adam gibi sarıldım ona.. o benim her şeyimdi.. ilk arkadaşımdı..

Ej: Sehun bıraksana bize de sarılsın.!

Arkamı döndüğümde sadece Eunjiyi değil İrene Harry Kai ve Soobini de görmüştüm.. Her kesle sarıldığımda sıra Soobindeydi.. bana sımsıkı sarıldığında kokumu içine çekmişti . Kendimi geri çekme hissiyatıyla dolmuştum.. kendimi geri çektim.. gözüm bizi izleyen Seok Jine takılmıştı.. Üzgün bakıyordu..

•Yazar•

Chanyeol kardeşini korumak için eski arkadaşları olan BTS'i evine getirmişti.. ne kadar güçlü olursa olsun onlarsız yapamazdı.. ne kadar eskiden ayrılmış olsalarda BTS onun en yakın arkadaşlarıydı.. kimse onların yerinu almamıştı..
Chan kendi evlerinde Heranı koruyacaklarını sanıyordu..

Fakat en büyük düşmanına çalışan Soobinden bihaberlerdı...

Soojin ise buradan çıkınca ilk iş Patronuna haber vermek olacaktı çünkü Seok Jini görmek onu sinirlendiriyordu.. En çokta Harana olan bakışlarını sevmiyordu...

Seok Jin ise hüzünlüydü.. Unutamadığı çocukluk aşkı yine karşılıksızdı.. onu başkasıyla paylaşmak ona acı veriyordu.. Sehundan değil Soobinden hazetmiyordu..
"Umarım" dedi Seok Jin.. "Umarım Heranı her kesten koruya bilirim.."

(Sen nasıl bir adamsın lan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Sen nasıl bir adamsın lan.?💜💜)

Ķųřț Ąđåm |Kim Seok Jin|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin