Extra-7
"တကယ္ပဲ မေတြ႕ေတာ့ဘူးလား"
ႏြယ္ဝတီ၏အေမးရွိလာသည္။ ခြန္မင္းရံုးခန္း၏မွန္က အတြင္းဘက္က အျပင္ကိုေသေသခ်ာခ်ာျမင္ရသည္မုိ႕ ရံုးခန္းအျပင္ဘက္ တြင္ ေက်ာပိုးအိတ္ကေလးလြယ္ထားသည့္ ေနာင္ငယ့္ကိုေတြ႕ေနရသည္။ ေအာင္ထက္ ကုိ မရွိသည့္အေႀကာင္း ေျပာခိုင္းလိုက္ ျပီး ခြန္မင္း ကအထဲမွာရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ဆုိ ဇြတ္ဝင္လာလွ်င္ ခြန္မင္းကိုေသခ်ာေပါက္ေတြ႕မည္ျဖစ္ေပမယ့္ ေနာင္ငယ္က ထုိသုိ႕ျဖင့္ေတာ့ ခြန္မင္းပတ္ဝန္းက်င္တြင္ လက္လြတ္စပယ္မလုပ္တတ္တာကုိသိသည္။
"ကေလးမ်က္ႏွာကိုေတြ႕လား ။သနားပါတယ္ ခြန္မင္းရယ္ နင္ကလည္းအႀကီးျဖစ္ျပီး"
"ငါလည္း မခံစားရဘူးထင္လို႕လား။ သူ တကယ္ဆုိးေနတာ မမ.နင္မသိပါဘူး.။ ကဲ- သြားစရာရွိရင္လည္းသြားေတာ့ဟာ။ငါ အလုပ္ရွိေသးတယ္။"
"အင္း ညေနက် အိမ္ဘက္လာခဲ့ဦး"
ႏြယ္ဝတီက မေန႕က မွခရီးကျပန္ေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေဆာက္ႏွင့္ထြင္းဆုိသလို ခြန္မင္းရံုးခန္း ကိုတန္း လာခါမွ အဆင္မေျပျဖစ္ေနႀကသည့္သူတုိ႕အေႀကာင္းကိုသိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ေတာ္ရံုစိတ္မဆိုးတတ္သည့္ ခြန္မင္းက ဒီမွ် ေလာက္ ထိ တင္းမာေနတာ ဘာလို႕လဲေတာ့ ႏြယ္ဝတီ မေမးေတာ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ႏွစ္ေယာက္သား ခ်စ္ႀကရဲ႕သားနဲ႕ ဒီလိုမ်ိဴးထိ ေတာ့ျဖစ္ေနဖုိ႕မလိုပါေလ။
ရံုးခန္းေအာက္ထပ္ထိ ဆင္းလာေတာ့ အေရာင္းခန္းမ ဧည့္ခန္းေနရာမွာ ထုိင္ေနသည့္ ေနာင္ငယ့္ကိုေတြ႕သည္။ ဘယ္ခ်ိန္ႀကည့္ ႀကည့္ ဝတုတ္ကေလးျဖစ္မလာသည့္ ေကာင္ေလးကို ျပံဳးႀကည့္မိရင္း ႏြယ္ဝတီ အနားကုိလာခဲ့လိုက္သည္။
"ေနာင္ငယ္."
"ဟင္ မမ ဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္ေနတာလဲ"
"မေန႕ကပဲေလ။ကဲ ေျပာျပပါဦး ရွင့္ ကိုကို စိတ္ဆိုးေနတဲ့အေႀကာင္းကုိ"
ေနာင္ငယ္ သက္ျပင္းေလးခ်ရင္း ျဖစ္ေႀကာင္းကုန္စင္ကိုေျပာျပလိုက္သည္။ ခုဆို သူပိုင္ေအာင္ေလးခမ်ာ သူ႕ရည္းစား ျပန္ေရာက္လို႕ ထုိအနားကမခြါ။ေနာင္ငယ့္ကိုေတာင္ အဆက္အသြယ္မလုပ္ႏိုင္ရွာ။ေနာင္ငယ္ တစ္ေယာက္တည္းသာ ေဆြးေနရ ျခင္းျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
အသင်္ခယာခေတ်က သတို့သား (အသခၤယာေခတ္ကသတို႕သား)
Romance၁၆၃၅ ဆိုတာ ညောင်ရမ်းခေတ်ထဲက မလား။၁၆၃၅ ဆိုပြီး ငါက ဘယ်ခေတ်ကို ရောက်နေတာတုန်း. #ဤဇာတ်လမ်းတွင်ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများသည် သမိုင်းနှင့်မသက်ဆိုင်ပါဘဲ စာရေးသူ၏ဖန်တီးစိတ်ကူးမှု သက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ Book Cover_ Lucy Xellies Written in Myanmar Language.~
