အပိုင္း(၂၆)
တစ္ဖက္ရြာ၏ေစ်းေန႕ေပမုိ႕ ေစ်းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဝယ္စရာရွိတာေလးေတြႀကည့္ရင္း ေလွ်ာက္ေနသည့္ လွသူဇာ ၏ အနားကုိ သီဟ မဝ့ံမရဲကပ္ေနရသည္။အျခားေနရာဆို အေႀကာက္တရားမရွိတတ္သည့္သူက လွသူဇာႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ေတာ့ အေတာ္ေလး သူရဲေဘာေႀကာင္သည္ပဲ ဆိုပါစို႕။
"ခက္ပ သူဇာရယ္။ရက္ပိုင္းအတြင္းပဲ ထိမ္းျမားမဂၤလာပြဲလုပ္ေပေရာ့မယ္.။က်ဴပ္ကို ခင္ႏု နဲ႕ သဝန္တိုဆဲလား"
ေစ်းထဲမေရာက္ခင္ရြာထိပ္တြင္ ခင္ႏု ႏွင့္ဆံုရာမွ စကားလက္ဆံုက်မိျခင္းအေပၚ လွသူဇာ စိတ္ကြက္ေနသည္ဟု သီဟ က ထင္မွတ္မွားေနပံု။အမွန္ေတာ့ လွသူဇာ စိတ္ထဲ ဘာမွမရွိပါ။.သီဟေရာ ခင္ႏုပါ ရုိးသားသည္ကိုသိႏွင့္ေနျပီးသားျဖစ္သည့္အျပင္ အႏွီေယာက်္ားသားက သူမ အပိုင္ေပပဲမုိ႕ ထူးေထြျပီးသဝန္တုိေနရိုးထံုးစံမရွိ.။သုိ႕ေပမယ့္ စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရျခင္းသည္ မွာအေခ်ာ့ခံရျခင္းက အျမတ္ပင္မလား။
"သူဇာရယ္ ႏွစ္ကို္ယ္တူပုဆိုးတန္းတင္ အႀကင္လင္မယားမျဖစ္ေသးတာကလြဲလို႕အားလံုးလည္း က်ဴပ္က သူဇာ့သက္ဆိုင္သူဆိုတာသိႏွင့္ေနပါျပီ."
"ေရာ္- အဲ့ဒါကို လူႀကားထဲေျပာေရာ့လား အေမာင္သီဟရဲ႕..တရားဝင္မဂၤလာမျပဳေသးဘဲနဲ႕ အေမာင္က ခန္းစက္ရာဝင္ခ်င္ေနတာလား."
"အဲ့ မဟုတ္ပ--မဟုတ္--က်ဴပ္ဆုိလိုတာက-"
"ေမာင္ငယ္! "
သီဟ၏ စကားတစ္ဝက္တစ္ျပက္တြင္ရပ္တန္႕သြားသလို လွသူဇာ အႀကည့္ေနာက္ သူပါလုိက္ႀကည့္မိသည္။ေနာင္ငယ္ သည္ အနည္းငယ္စုတ္ေနျပီျဖစ္သည့္ ဝါးခေမာက္ေဟာင္း ေလး ေစာင္းထားကာ သစ္သားတံုးေလးတစ္ခု ေပၚတြင္ထိုင္လ်က္ ေစ်းေထာင့္ ဆံုးတြင္ ထိုင္ေနသည္။သူ၏ေရွ႕တြင္လည္း စည္းေႏွာင္ထားေသာ ထင္းစည္းေလးေတြ..။အေျခအေနသည္ ေျပးႀကည့္စရာ မလို ေတြးႀကည့္ရံုႏွင့္သိျပီ။ေနာင္ငယ္ကေလး ေစ်းေရာင္းေနသည္တဲ့လား။
"ေမာင္ငယ္-"
လွသူဇာ တမုဟုတ္ခ်င္းေျပးသြားသည့္ေနာက္ သူပါ ထပ္ခ်ပ္မပါလုိက္လာသည္။အနားမေရာက္ခင္မွာပင္ ေနာင္ငယ္က သူတုိ႕ကို ျမင္သြားသည္။ဝါးခေမာက္ေအာက္က ျပဴးက်ယ္သြားသည့္ မ်က္ဝန္းေလးအစံုကိုေတာင္ျမင္ႏိုင္ သည္။ခ်က္ခ်င္းထရပ္ လိုက္ကာ ေနာင္ငယ္သည္ လမ္းႀကားေတြထဲ လွစ္ခနဲေျပးထြက္သည္။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
အသင်္ခယာခေတ်က သတို့သား (အသခၤယာေခတ္ကသတို႕သား)
Romantizm၁၆၃၅ ဆိုတာ ညောင်ရမ်းခေတ်ထဲက မလား။၁၆၃၅ ဆိုပြီး ငါက ဘယ်ခေတ်ကို ရောက်နေတာတုန်း. #ဤဇာတ်လမ်းတွင်ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများသည် သမိုင်းနှင့်မသက်ဆိုင်ပါဘဲ စာရေးသူ၏ဖန်တီးစိတ်ကူးမှု သက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ Book Cover_ Lucy Xellies Written in Myanmar Language.~
