İlk Aşkım

Final

Su'dan

" Ya Su biz çok heyecanılıyız. Siz nasıl soğukkanlı oldunuz anlamıyorum."

" Ceren biz de heyecanlıydık ama sadece belli etmiyorduk. Merak etme o heyecan herkeste var." Biz Ceren ile konuşurken Elif makyaj masasında oturmuş bizi dinliyordu. O sırada aklıma gelen şeyle yüzüm düştü.

" Kuzum noldu bir anda yüzüm düştü."

" Kızlar ben hamile olabilirim." O sırada Elif konuya dahil oldu.

" E kuzum ne var bunda? Git Kerem ile de paylaş."

" İşte sorun tam da bu. Ya değilsem. Yani ya sadece ufak bir gecikmeyse. Kerem o kadar çok tekrar baba olmak istiyor ki. Heyecanını söndürmez miyim o zaman? Söylediğimde ama sonra hamile olmadığını öğrendiğimde bana hayal kırıklığı ile bakınca ne yaparım ben." Bir yanıma Elif bir yanıma Ceren oturup beni sarmaladılar. Kendime hakim olamadan ağlamaya başladım.

Daha sonra ise olaylar hızla gelişti. Alper ve Caner gelip kızları aldı. Kerem de beni yanına aldı. Aşağı indiğimizde herkes alkışlamaya başladı. Daha sonra ise nikah memuru geldi. Kerem ve ben şahittik.

Imzalar atıldıktan sonra kızlar etkenlerin ayağına bastı. Ikisi de aynı anda yüzünü buruşturunca kendimi tutamayarak kahkaha attım. Aras ise slaonda koşturuyordu. En sonunda babasının omzunda uyuya kaldı.

" Kızlar biz gidiyoruz artık. Hem Aras da yorgun düştü."

" Tamam canım. Zaten tekrar görüşürüz." Kızlarla vedalaşıp çıktık.
________________

Sabah uyandığımda Kerem hala uyuyordu. Kalkıp üstümü değiştirdim ve Aras'ın odasına geçtim. O da hala uyuyordu. Mutfağa inip kahvaltı hazırlamaya başladım. Yumurtayı hazırlarken midem bulandı. Hızla lavaboya gittim ve içimdekileri çıkardım. Tabi sabah sabah hiç bir şey çıkmadı.

Daha sonra tekrar mutfağa döndüm ve yumurta yapmamaya karar verdim. Yukarı çıkıp ilk önce Aras'ı uyandırdım. Üstünü değiştirip aşağı yolladim ve Kerem'in yanına geçtim. Saçlarını okşamaya başladım.

" Kerem. Kerem. Uyan hadi."

" Benim çirkin sevgilim beni mi uyandırmaya gelmiş." Söyledikleriyle beraber hızla gözlerim doldu. Hiç bir şey demeden lavaboya gittim ve kapıyı kilitleyerek ağlamaya başladım. Ardından ise kapı tıklanmaya başladı.

" Güzelim açar mısın kapıyı?"

" Hayır. Çirkinmişim ben. İstemiyorum dışarı çıkmak falan."

" Güzelim onu içimden gelerek söylemediğimi çok iyi biliyorsun neden böyle yapıyorsun?" Sanki görecekmiş gibi omzunu silktim.

" Banane. Çıkmıcam işte çıkmıcam."

" Su eğer kapıyı hemen açmazsan kırıcam." Burnumu çekip kapıyı açtım.

" Çirkin miyim ben?"

" Güzelim sen çirkin felan değilsin. Sana takıldığını biliyorsun. Galiba bu günde fazla alıngansın."

" Özür dilerim. Sen öyle diyince."

" Anne. Baba neyde kaldınız?"

" Geliyoruz. Hadi Su inelim." Dedi ve belimden tutarak aşağı indirdi. Yemekte aklıma gelenle Kerem'e döndüm.

" Kerem Aras'ı bu gün kreşe sen bıraksan olur mu? Benim biraz işim var da."

" Olur da ne işiymiş bu?"

" Söyleyemem. Eğer tahminlerim doğru çıkarsa sana söylerim. Lütfen peşime de koruma takma."

" Peki güzelim sen nasıl istersen." Biraz sonra Kerem ve Aras çıkınca ben de ceketimi ve ayakkabımı giyip evden çıktım. Bir saat sonra kadın doğum uzmanı doktoruna geldim. Sıra bana gelince içeri girdim.