Mucize - #AlNaz

Hisler

Nazlı kendini dinlenme odasına atıp koltuğa oturdu ve derin nefes alıp verdi. Ali öğrenmişti. Ali yanlış zamanda öğrenmemesi gereken bir şeyi öğrenmişti. Ali, onun Ferman hocaya aşık olduğunu sanıyordu. Bu doğru değildi. Evet, bir zamanlar Ferman hocaya bir şeyler hissetmişti. Bunların aşk olduğunu sanmıştı. Oysa sadece hayranlıktı. Çünkü aşk bambaşka bir şeydi ve Nazlı da bunu yeni yeni öğreniyordu. Ona gülüşünü geri veren kişi aşkı öğretiyordu. Çünkü Nazlı Ali'ye...
"Ben ona..." dedi Nazlı ve gülümseyerek elini kalbine götürdü. "Aşık değilsin." dedi bir ses. Nazlı duyduğu sesle hızla ayağa kalktı ve arkasını döndü. Ali karşısında duruyordu. "Ali?" dedi Nazlı şaşkınlıkla. "Aşık değilsin." dedi Ali tekrar. Nazlı ise şaşkın bakışlarla ona bakıyordu. "Neyden bahsediyorsun?" dedi Nazlı. Ali ise onun karşısına geçti. "Ferman hocaya aşık değilsin. Açelya hemşire bana neden öyle söyledi bilmiyorum ama Ferman hocaya aşık değilsin. Bir kere onla konuşurken göz bebeklerin büyümüyor. Kalbinin hızlı hızlı atmadığına da eminim. Avuçlarında terlemiyor. Ferman hocaya aşık değilsin. Değilsin. " dedi Ali. Nazlı ise bir süre Ali'ye şaşkınlıkla baktıktan sonra gülümsedi. Rahatlamıştı. Alinin onu yanlış anlamasını istememişti. Çünkü Ferman hocaya aşık değildi. Hiç aşık olmamıştı. O tek bir kişiye aşıktı ve o kişi şu an tam karşısında duruyordu. " Evet ona aşık değilim." dedi Nazlı yumuşak bir sesle. "Ona aşık değilim. Ben hislerimi biliyorum Ali. Ben hislerimden eminim." dedi Nazlı gülümseyerek ve elini Alinin saçına koydu. Saçlarına dokundu Alinin. Elini o saçlarda gezdirdi. İşte şimdi kalbi deli gibi çarpıyordu. Ali gözlerini kapamıştı. Gözlerini onun yüzünde gezdirdi Nazlı. Ezberlercesine baktı her bir ayrıntısına. " Hele de bundan sonra..." diye fısıldadı ve istemeyerek elini Alinin saçlarından çekip odadan çıktı.