ARKADAŞ +18

38○

İyi okumalar. Oy verip yorum yapmanız hoş olur.

-

Öndeki telefonuma uzanırken Serhat da uyanmıştı.

"Akşam olmuş. Annemle konuşmam gerekiyor.Seninle olduğumu söyleyeceğim."

"Söyle tabi sonuçta müstakbel kocanım."

Gülüp oturur pozisyona geldim. "Sürekli söyleyeceksin değil mi bunu?"

Kafasını belli belirsiz sallayıp dudaklarını yaladı. "Eh tabi."

O sırada annem telefonu açıp "Çağrı neredesin?"diye sordu.

"Anne bir sakin ol. Serhat'la birlikteyim. Gelmeyeceğim bu gün."

"Çağrı babanın haberi var mı?"

"Anne Serhat benim müstakbel kocam ve evet babamın haberi var." Serhat'la göz göze geldiğimizde bana sırıtıp kendini gösterdi.

Nefesini üfleyip "Tamam o halde görüşürüz." dedi içine sinmediğini gizlemeyerek.

Telefonu kapatmasına izin vermeden "Anne?" dedim.

"Efendim?"

"Yarın şu düğün işlerini anneannemlerle halledebiliriz."

"Fikrini değiştiren ne oldu?" Sevinçli sesine gülüp Serhat'a baktım.

"Ağırdan almaya gerek yok diye düşündük. Ve anneannemler ne kadar sorun çıkartabilir ki?" Dalga geçer gibi güldüğümde "Gör bakalım ne kadar sorun çıkartabilirler. Ve haberin olsun Serhat'ın da ailesi geliyormuş." Dumura uğramış gibi Serhat'a baktığımdan hiçbir şeyden haberi yokmuş gibiydi.

"Anne başımda kocaman kadınlarla ne yapacağım ben?"

"Kızım her iki taraf da adetlere hevesli yapacak bir şey yok katlanacaksın."

Bıkkınca uflayıp "Tamam görüşürüz."dedim.

"Serhat neden söylemedin sizinkilerin de geldiğini?"

"Bilmiyordum ki sevgilim."

"Ben ne yapacağım ya? İnşallah delirtmezler."

"Eğer delirirsen etrafına bir bak. Orada olurum."

Omzuna vurduğumda doğruldu. "Gerçekten. Hem alışveriş kısmında olmam gerekir."

"Alışveriş kısmında olmaz falan gerekmez. Ben yaparım alışverişimi."

Muzipçe sırıtıp belime sarıldı. "Benimi senini mi var? Her şey ikimizin."

"Hadi oradan."

Güldüğünde "Eve gidelim artık."dedim. Burnunu burnuma sürtüp kalçamı avuçladı. "Gidelim de ne yapacağız ki?"

"Doğaçlama bir şeyler yaparız artık. Uslu olursan tabii."

"Doğaçlama şeyleri ben usluyken yapamayız."

Kahkaha atıp öne geçtiğimde o da sweatini giyip direksiyona geçti.

"Acıktım ben."

"Bir şeyler sipariş ederiz."

Kafamı salladığımda arabayı çalıştırıp sürmeye başladı. Aklıma bir şey gelmiş gibi ona dönüp "Bak ne diyeceğim. Yemek yapalım birlikte. Hem vakit geçiririz." diye teklif sundum. Bana şaşkınca baktığında kaşlarımı kaldırdım.

"Biz mi yemek yapacağız?"

"Neden olmasın?"

"Acıktığını söyledin sence de bu biraz riskli değil mi?"