ARKADAŞ +18

37●

-

1 Ay Sonra; 

08.11.2021

"Anne lütfen yaa. Sergen kuşu da yanıma alacağım. Sorun çıkmayacak söz veriyorum."

"Çağrı baban Serhat'ı öğrenince ne olacak?" Artık Serhat konusuyla alâkalı sabrım taşıyordu. Normalde bana karışmazken şu sıralar sürekli kısıtlamalar yapıyorlardı.

"O benim sevgilim. Ve babam onunla birlikte olduğuma alışsa iyi eder. Ayrıca hâlâ aile dostumuz onlar. "

Serhat'ın doğum günü organizasyonu için buluşacaktık. Aslında bir çok şeyi halletmiştik küçük bir kısmı kalmıştı.

"Babanla konuş o zaman canım."

Hızla yukarı çıkıp babamın çalışma odasına girdim. Kitabından kafasını kaldırıp bana baktı. "Ne oldu kızım?"

"Babacığım doğum günü partisini yapmak için buluşacağız da senin de haberin olsun istedim." Emrivaki yapar gibi konuştuğumda kendime kızıp hızla düzelttim."Yani izin verirsen..."

Yanındaki sandalyeyi işaret etti. Yavaşça oturup ona döndüm. "Çağrı onunla neler yaşadığı hatırlıyor musun tam olarak?" Kafamı onaylarca salladım. "Her ayrıntısıyla."

"Eğer hatırlıyorsan ve hâlâ onunlaysan bunların tekrar etme olasılığından korkmuyorsun demektir bu. Öyle mi?" Bana şefkatle ve kızgınca bakıyordu. Tereddüt edişini anlıyordum ama sevdiğim adama güveniyordum. "Ona güveniyorum. Sen de güveniyorsun o hâlâ aynı Serhat."

İkna etmeye çalışır gibi baktığımda gözlerini bir yere odaklayıp düşünmeye başladı. Bir süre sessizlikten sonra elimi tutup bıkkınca konuştu. "Bir hata daha yaparsa ve sen üzülürsen arkadaş falan dinlemem dünyayı dar ederim ona."

Sevinçle yanağını öpüp "Et tabii babacığım." dedim.

Heyecanla ayağa kalktığımda "İzin verdiğine göre ben gideyim."diyerek el salladım ve hazırlanmak için odadan çıktım.

Sergen odasından çıkarken beni görünce "Ne dedi?" diye sordu.

"Çıkabiliriz." diye kısaca konuşup odama girdim.

-

Birlikte partiyi yapacağımız yere geldiğimizde Kutay ve Melis'i ne kadar özlediğimi fark etmiştim. Kazadan sonra yarım yamalak görüşmüştük.

Kutay'a sarılıp "Dünyanın en iyi motorcusu nasılmış bakayım?"dedim şirince. Gülümseyip saçlarımı karıştırdı. "Hafızandaki en tatlı kısım benim galiba. Hiç unutmuyorsun."

Melis ona göz devirip bana sıkıca sarıldı. "En tatlı kısmıyla alâkalı değil aptal. Öyle olsa beni unutmazdı." dedi. Kahkaha atıp ona katıldığımı ifade eder gibi bir el hareketi yaptım.

Sergen "Serhat abim alarmı soruyor eve geldi galiba."dediğinde göz devirip "Alıştırdın iyice gerizekalı." dedim.

Kutay "Salak Serhat ona yaptığımız sürprize sıçacak."dediğinde ona hak verdim.

Melis "Çağrı hasta falan de gönder." diyen Kutay'a 'Sen salak mısın?' diyormuş gibi bakıp "Öyle dersen meraktan kudurur Serhat." diye açıklama yaptı ve kesinlikle haklıydı.

"Ne söylersek söyleyelim vazgeçmez." Sergen söylediği şeyden sonra durup güldü. Ben de aynı anda güldüğümde aynı şeyi düşünmüş gibi birbirimize baktık.

"Onu vazgeçirecek biri var." Beni onaylayıp babamı aradı. Kutay ve Melis bize inanamıyormuş gibi bakınca beşlik çaktık. Zafere giden yolda her şey mübah değil miydi sonuçta?