Papatya

| 18

Medya; Nisan Dinçer

🎶 Tom Odell - Another Love

Yazardan

Nisan, kucağında oğlu ile yine odada oturmuş,gökyüzünü izliyordu. İç çekti ve oğluna baktı. "Sıkıldın değil mi?"

Nefes neredeyse bir yaşındaydı ama hâlâ dışarı çıkmamıştı. Temiz havaya ve güneşi hissetmeye ihtiyacı vardı.

Nisan bunu biliyordu ama elinden bir şey gelmiyordu. Oğluna bakıp gülümsedi ve kafasından öptü. Kokusunu içine çekti.

"Seni seviyorum anneciğim." O sırada, kapıyı dinleyen Sarp öfkeyle ellerini yumruk yaptı. "Benden başka herkese seni seviyorum diyor."

Kapıyı aniden açınca Nisan korkuyla olduğu yerde sıçradı. "Yavaş ol." dedi Nefes'i gösterip.

Sarp öfkeyle karşısına oturdu. Hiçbir şey söylemeden bir oğluna bir de sevdiği kadına baktı.

Yıllardır uğraşıyordu. Nisan onu sevsin diye... Ama hiçbir çabası sonuç vermiyordu.

"Sarp," dedi Nisan. Sarp, adını onun ağzından duyduğunda birkaç saniye de olsa yumuşadı.

"Nefes'i dışarı çıkarmak istiyorum. Lütfen-"

"Hayır."

Nisan aniden gelen cevapla birkaç saniye afalladı. Kaşlarını çattı ve oğlunu daha sıkı tuttu. "Ne demek hayır?"

"Dışarı falan çıkamazsınız Nisan. Nedenini iyi biliyorsun."

"Sarp, söz veriyorum kaçmayacağım. Bir saat de olsa dışarı çıkalım lütfen."

Sarp alayla Nisan'ın yeşil gözlerine baktı. Yine kalbi tekledi. "Hayır dedim. Bana bu sözleri çok verdin ve ben her seferinde aptal gibi sana inandım."

"Oğlumuz için," dedi Nisan kısık sesiyle. İlk defa oğlumuz demişti... Sarp,bunu fark ettiğinde bakışlarını kaçırdı. "Oğlumuz... Bunu aylar sonra ilk defa diyorsun."

"Biliyorum." Nefes'e bakıp gülümsedi. "Onun biraz dışarı çıkması lazım. Aylardır eve kapalı. Bu şekilde büyüyemez."

"Nisan," dedi Sarp uyarıcı ses tonuyla. "Dışarı çıktığında ne yaptığını hepimiz biliyoruz."

Nisan dolu gözleriyle Sarp'a baktı ve kurmaktan nefret ettiği o cümleyi kurdu. "Yanımızda sende gel."

Sarp, duyduğu cümleyle bir an afalladı. Doğru duymuştu...

"Söz veriyorum. Kaçmaya çalışmayacağım. Sadece Nefes'le ilgileneceğim. Lütfen,"

Sarp iç çekti. Ve bir kez daha Nisan'a güvenmeye karar verdi. "Tamam." dedi ayağa kalkıp. "Ama bu son şansın."

Nisan usulca başını salladı ve Nefes'i hazırladı. Kendisi de hazırlandıktan sonra Sarp'la birlikte dışarı çıktılar.

Temiz havayı içine çektiğinde gülümsedi. Bebek arabasındaki oğluna baktı. Gülümsüyordu.

Sarp,ikisine de bakıp gülümsedi. Aylar sonra ilk defa Nisan'ın böyle güzel gülümsediğini görüyordu.

"Parka gidiyoruz." dedi Sarp ve bebek arabasını sürmeye başladı.

Nisan da hemen peşinden yürümeye başladı. Gerçekten kaçmayacaktı. Çünkü kaçmaya çalıştığında ne olacağını çok iyi biliyordu...

Parka geldiklerinde Nisan heyecanla Nefes'i kucağına aldı. Başından öptü ve etrafı oğluna anlatmaya başladı.

Sarp iç çekti. Nisan'ı ve oğlunu böyle mutlu görmek ona çok iyi gelmişti.