Papatya

| 34

*

🎶 Ferman Akgül - İstemem Söz Sevmeni

Yazardan

Nisan,Buğra'ya baktı ve "Sakin ol Buğra." dedi. "Babam da tam gidiyordu."

Buğra ağır adımlarla Harun'un karşısına dikildi. "Ne işin var senin burada? Defolup gitmemiş miydin sen?"

"Sen karışma." dedi Harun sertçe ve Nisan'a baktı. "Buraya evimden çıkın demeye geldim. Toplayın eşyalarınızı,defolup gidin."

"Ne?" Hale yavaşça ayağa kalktı ve Harun'un karşısına dikildi. "Ne demek evimden çıkın?"

Harun,cebinden bir kağıt çıkardı ve Hale'nin gözüne sokarcasına gösterdi. "Bu ev benim tapulu malım! Defolun evimden!"

Nisan duydukları karşısında öfkesine yine yenik düştü. "Onca yaptığın şeyden sonra bir de utanmadan bizi kovuyorsun, öyle mi!?"

"Öyle!" Bir anda Buğra Harun'un üzerine atladı ve büyük bir kargaşa yaşandı.

Kuzey,Buğra'nın mesajı üzerine henüz gelmişti. Yaşanan kavgayı görür görmez koşarak aralarına girdi.

Mayıs, kucağında Nefes'le evde panikle dolaşıyordu. Nefes bir yandan ağlıyordu bir yandan da kucaktan inmek istiyordu.

Mayıs,panik atağı yüzünden doğru düzgün düşünemiyordu. Odasına döneceği sırada kapı gürültüyle açıldı.

Harun,bir şekilde ellerinden kurtulmuş ve eve girmişti. Mayıs,karşısında gördüğü adamla olduğu yere çivilendi.

Yaşadığı anlar,korktuğu geceler, travmalar gözlerinin önünden geçerken Nefes'e sarıldı sıkıca.

"S-sen..." diyebildi sadece. Harun öfkeyle baktı Mayıs'a. Çocuğunun ölmesinden onu sorumlu tutuyordu ve öfkesi hiç sönmemişti.

Mayıs,korkudan tir tir titriyordu. Nefes daha çok ağlamaya başlamıştı. O sırada içeri Buğra ve Kuzey girdi.

Buğra, koşarak Mayıs'a sarıldı. "Geçti," dedi fısıldayarak. Kuzey hemen Nefes'i aldı ve dışarı çıktı.

Mayıs Buğra'ya tutundu. Harun,ona çok korkunç geliyordu ve panik atağı şiddetleniyordu.

"Ç-çıkar beni b-buradan..." dedi kısık sesiyle. Kapıya yönelmişlerdi ki Harun gözü dönmüş bir şekilde aniden cebinden bir çakmak çıkardı.

Buğra,gördüğü şeyle şokla Harun'a baktı. "Ne yapıyorsun sen? Gidiyoruz işte! Bırak şunu!"

Harun bir şey demedi. Çakmağı yaktı ve perdeleri ateşe verdi. Hepsi birkaç saniye içinde olmuştu ve Buğra onu durdurma fırsatı bulamamıştı.

Perdeler alev alırken Harun kıvrak bir hareketle kapıyı kilitledi. Buğra sertçe Harun'un burnuna kafa attı.

Harun sinirle gülerek yere düştü. "Hepsi buraya kadar," dedi kısık sesiyle. "Çocuğumu istiyorum... Ve sen Mayıs, benimle geleceksin."

Mayıs'ın panik atağı en yüksek seviyeye gelmişti. Etraftaki hiçbir şeyi idrak edemiyordu ve olduğu yere çökmüştü.

Buğra, koşarak Mayıs'ın kollarından tuttu ve onu ayağa kaldırdı. "Sakin ol Mayıs ben buradayım. Çıkacağız burdan."

Hızlıca Mayıs'ın odasına girdiler. Buğra etrafa bakındı. Pencereyi görünce hiç düşünmeden tekme atıp kırdı.

"Kuzey!" diye seslendi. Alevler kapıya yaklaşmıştı. Mayıs öksürdü ve Buğra'nın koluna tutundu.