Realization

243 4 2
                                    

1st day of recovery

Nagising ako, kasama ko si mama, nung una, hindi ko siya makilala dahil nahihilo ako, pero mayamaya pa eh luminaw na ang paninhgin ko at nakita siya ng maayos.

Kinausap ko siya, sabi ko

Shayne: mama, bakit po ako nandito sa ospital, ano pong nangyari?

Mama: hindi mo ba naaalala?...

Shayne: magtatanong po ba ako kung naaalala ko?

Mama: ay nako shayne, nakahiga ka ba diyan sa kama ng ospital, namimilosopo ka na, paano pa kaya kung nakakakilos kana, baka kung ano ano ng gawin mo!

Shayne: promise mama, hindi ako ganun, pero, ano po bang nangyari? Wala po akong matandaan eh

Mama: nasaksak ka habang pauwi ka ng bahay namin, ikaw kasi, dapat maaga kang umuuwi at dapat nag iingat ka.

Shayne: ha? Wala po talaga akong maalala eh, pasensya na po mama

Mama: hayaan mo na yun anak, ang mabuti eh ligtas ka at ayan, gising ka na..

Shayne: eh, yung sumaksak po saakin, nahuli na po ba?

Mama: eh yun nga, hindi pa nahuhuli, at dahil mas binigyan pansin ko ang pagpapagamot sayo, hindi na naipagpatuloy ang pag hahanap dun sa sumaksak sayo, pero, hayaan mo na yun, ang importante, ligtas ka.

Shayne: sige po mama

Mama: ikaw kasi eh! Dapat nag iingat ka!

Shayne: pasensya na po mama, eh, yung mga gastusin natin dito sa ospital, yung 20,000 pesos na binigay ko po ba sainyo ang ginastos ninyo o pinabayaran niyo nanaman po kay Angelo?

Mama: ha? Anong 20,000 pesos na binigay mo? Wala kang binibigay ha, atsaka, sinong Angelo?

Shayne: ha? Anong walang binigay? Atsaka ai Angelo po, yung boyf........

Biglang may pumasok na doctora at may kasama itong nurse

Doctora: maam, maaari na pong makalabas ng ospital ang anak ninyo sa katapusan ngayong buwan ng mayo.

Mama: salamat po doctora!

Doctora: sige, maiwan ko na po kayo..

At lumabas yung doctora, at naiwan yung nurse

Nurse: eto po yung gamot para sa anak niyo, painumin ko na po siya.

Mama: sige, shayne, inumin mo na ang gamot mo..

At lumapit saakin yung nurse at ipinainom saakin yung gamot.

Pagkatapos noon, lumabas na yung nurse at tinawag ko si mama

Shayne: mama!

Mama: bakit anak?

Shayne: mama, may palang po ngayon?

Mama: oo, bakit?

Napa tulala ako, dahil ang alam ko, malapit ng mag pasko, pero, bakit may palang, at naalala ko na hindi kilala ni mama si Angelo Hidalgo, at ang sinabi niya, wala akong binibigay na pera, pero paano nangyari iyon? Ang naalala ko malapit ng magpasko, pero, bakit may palang? Ano ang lahat ng iyon? Panaginip? Imposible, baka nagkakamali lang ako.

June 1 , 2014

Nakalabas na ako ng ospital, at nakapag enroll na kami ni mama si school na papasukan ko, dun parin naman sa dati kong school.

At ngayon, kinalimutan ko na ang lahat ng nasa isip ko, inisip ko nakang na isang magandang panaginip ang lahat, isang panaginip na sana totoo, pero dapat mag move on, kaya eto, nag move on na ako sa lahat ng naalala ko noong comatose ako, baka panaginip nga lang yun, sayang naman.

Nakapag enroll na kami ni mama at nag hahanda na kami para sa first day of school, at tama nga, hindi nga totoo lahat ng nasa panaginip ko noong comatose pa ako dahil kung totoo yun, at may ngayon, edi sana college na ako, kaso, eto, fourth year student palang din.

Pero, sana totoo si Angelo Hidalgo, sana , nandiyan parin yung mga mababait kong kaibigan, pero sana, wala na yung mga kaaway ko, si matilda, claire, samantha, at iba pa!

Hay, at sana nga, maka move on na ako sa panaginip na iyon, anh hirap pala ng pakiramdam na ang panaginip , akala mo totoo na, yun pala panaginip lang, ang saya saya pa naman ng panaginip kong iyon, hay.....

Thank You for Reading!

Sana po nagustuhan niyo..

Introduction to part lang din po yan,

Completed na po ang "Ang Bestfriend kong Feelingera"

Kapag nagka inspirasyon po ulit ako gagawin ko na po yung part 2

Thanks for Reading!!!

Ang Bestfriend kong FeelingeraTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon