Ben bu Dünyadan ayaklarımla kaçtım fakat köhne duygularım hala orada baki kaldı. Ruhum hala o duyguların peşinde ve biliyorum ki delilik yaptım. Delilik aptallıktan herzaman iyidir diye anımsarım çünkü delilik var olmuş zekayı yok saymaktır ve aptallık ise hiç var olmamış zekadır.
Önemli olan yeniden sevmek değil, sevdiğini unutamamak. Unutmayı seçmek bir seçenek değildir çünkü ufakta olsa hiç birzaman unutulmaz unuttum saydıkların. Ben hiç bir zaman yalnız olamadım özellikle de tek başınayken. Kelimelerim daima kelimelerin önüne geçmekle yükümlüydü sanki, elimdeki kalem kafamdaki cümlelere hiç birzaman yetişemedi. Çoğu cümlem gökyüzünde bulut misali asılı kaldı.
Bu beni fazlasıyla ürpertiyor...
Özellikle yenilere rehavet edilen bir Dünyanın ortasında yaşarken eskilere bağlandım. Aslında bağlanmamam gereken birçok şeye bağlandım. Sevgiye aç bir insan olarak yapayalnız kaldım.
Kaçan kovalanır misali yaşıyoruz hayatı, birileri daima birilerini kovalıyor fakat kimse kimseye ulaşamıyor. Biz sevgiye ulaşamıyoruz...
Ulaşılmak adına çizilen yoldur kısır döngü, fakat öyle bir çemberdir ki bu aynı yerden ikinci defa geçtiğini dahi anlayamazsın. Sonunun başı olduğu, başının da sonu olduğu at gözlüğü ile depar attığımız sille yüklü çemberdir.
Çoğu zaman okadar genişler ki, öldüğünü bile fark etmeksizin çarkta koşturan fare misali koştukça koşarız. İnsanlığın, utancının yüz karasıdır bu döngü ve genel olarakta hayatın bize sunduğu tepkidir. Manzarasına kapıldığımız için çizgiden çıkmaya cesaret edemeyen bizler, üzeri lavanta çiçekleri ile kaplanmış ve bir de kurdale ile süs havası katılmış kubar dolu çukurduk.
Günümüze uyarlanan tek davranış ise yaşadığım kadarıyla bizim boyumuzu aşıp boğulduğumuz sularda başkalarının ayak parmaklarının bile ıslanmaması. Fakat bilmeliyiz ki o kişiler daima iblisliklerinde boğuluyor. Güzel duygulara çamur atan kişiler bilmiyor ki önce onların elleri kirleniyor.
Dünya dönüyor sevgi ya da sevgisizlik üzerine, bu bir kısır döngü. Yaprak eğer yeşilliğinden sıyrılıp süzülüyorsa yere tekrardan doğmak içindir. Doğacağız, sevgi içinde doğacağız.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANNEMİN PLAKLARI - Sevgi Neydi? (yazılıyor/AKTİF KİTAP)
Genel KurguSevgili Zeki Müren dinleyicilerine şu şekilde seslenmişti; 'Hepimizin son aşkı, son sevgisi; unutulması imkansız olan taze bir hatıraya dayanır. Onu gönül dağarcığımızda bir sır gibi ebediyen saklarız. Bu hatıra bazen solgun bir resim, bir yaprak, b...