The Maze Runner

51

Minho is de eerste die iets zegt. 'Gally?' Gally knikt. 'Ja, ik ben het. Maar toch ook weer niet.' Waar heeft hij het over? 'Wat bedoel je?' vraagt Minho. Gally schudt alleen zijn hoofd. 'Ik heb geen controle over mezelf. Ze besturen me..' Wie? WICKED? Gally's gezicht staat strak. 'Ik kan het niet tegenhouden.' Hij doet twee stappen naar voren, maar het ziet er heel onnatuurlijk uit. 'Het is nog niet voorbij,' zegt hij dan. Hij komt steeds dichterbij en houdt het mes nog steeds naar ons toe.

De hele groep stapt naar achteren. 'Ho, rustig aan,' zegt Minho. Wat bedoelde Gally met "Het is nog niet voorbij"? Ik pak Newt's hand vast en knijp er zachtjes in. Wat gaat er nu gebeuren? 'Ik kan het niet-' Gally's hoofd draait in een onnatuurlijke beweging en zijn greep om het mes wordt steeds sterker. 'Hé, man. Wat ga je-' Verschillende jongens beginnen te schreeuwen als Gally het mes op de groep afvuurt.

Het mes gaat de richting op van Thomas. Thomas! Voor ik het weet hoor ik het mes terechtkomen in vlees. Het klinkt misselijkmakend. Maar dan ligt Chuck op de grond en niet Thomas. Thomas knielt meteen bij hem neer en roept zijn naam. 'Chuck!' Ik snap niet wat er gebeurd is. Is Chuck ervoor gesprongen? Ik kijk naar zijn buik, waar een steeds grotere plas bloed uit komt. 'Chuck!' roept Thomas. 'Wil je..' blaast Chuck uit. 'Mijn ouders..' Zijn ademhaling wordt heel onregelmatig en zijn borstkas gaat heel snel op en neer. 'Nee, Chuck. Nee! Ik zou je naar je ouders brengen, weet je nog?! Ik heb het beloofd!'

Chuck's ogen gaan dicht. 'Nu moet jij..' Zijn lichaam begint raar te kronkelen. Iedereen in de groep kijkt verbijsterd naar Chuck. 'Chuck!' Zijn borstkas gaat steeds langzamer op en neer en dan helemaal niet meer. Is hij.. is hij dood? 'Nee!' roept Thomas. 'We hadden het gehaald! Kom op, Chuck!' Thomas rammelt het levenloze lichaam door elkaar en er komt geen reactie. 'Nee!' Meerdere mensen in de groep beginnen te huilen. Mijn ogen prikken, maar er komen gek genoeg geen tranen. Het lijkt wel alsof ik verdoofd ben.

'Jij!' Thomas kijkt woest op naar Gally. Voor ik het weet sprint Thomas naar hem toe en begint hij op hem in te slaan. 'Thomas!' gil ik. Maar Thomas blijft slaan en slaan. Gally's gezicht begint al te bloeden. 'Thomas! Hij kon er niks aan doen! Hij deed het niet zelf!' probeer ik hem te zeggen, maar hij luistert niet. Iedereen in de groep staat alleen maar te kijken. Waarom haalt niemand Thomas van Gally af? Omdat ze hem allemaal haten? Maar hij deed het toch niet zélf? Hij zei zelf dat hij bestuurd werd.

'Thomas!' Ik wil hem van Gally afhalen, maar Newt trekt me terug. 'Niet doen.' Ik kijk hem boos aan. 'Waarom niet? Straks slaat hij hem dóód!' Mijn stem slaat over bij het laatste woord. Ik schud Newt van me af en doe nog een poging om Thomas van Gally af te halen. 'Thomas!' In één ruk heb ik hem op de grond getrokken. Ik probeer niet naar Gally te kijken, maar mijn oog valt toch op zijn bebloede gezicht. Hij zegt niks meer en hij beweegt ook niet meer, maar ik zie dat hij nog wel ademhaalt.

'Hij heeft Chuck vermoord!' roept Thomas terwijl hij me weg probeert te duwen, maar nu heeft Newt zich er ook mee bemoeid en hij houdt Thomas vast. 'Hij deed het niet zélf!' roep ik. Dit alles maakt me overstuur. Vechten met Grievers, overal bloed en lijken zien, te horen krijgen dat dit alles maar een experiment was, mijn vader zien, Chuck die dood bloedt.. Het is gewoon allemaal te veel.

Dan wordt de ruimte ineens heftig verlicht. Iedereen houdt hun handen voor hun ogen. Het doet me denken aan toen ik aankwam in die kooi, toen ik ook niks zag. Maar dan zie ik tientallen mannen naar binnen toe rennen. Ze hebben zwarte pakken aan. Iedereen staat ze aan te gapen. 'Kom snel! We halen jullie hier vandaan,' zegt een van de mannen. Voor we het weten worden we vastgepakt en de ruimte uit gesleurd. Thomas stribbelt heel erg tegen, maar de mannen zijn te sterk. Ik kijk nog een keer om naar de ruimte en ik kan nog net zien dat Gally nog steeds op de grond ligt. Dan wordt mijn zicht aan de ruimte onttrokken.