Embracing His Downfall (Archangel Series #2)

Kabanata 18

Kabanata 18:
Explain

Pasimple akong huminga ng malalim para pawiin ang paghahabol ng hininga at ang pag-aalab ng kaba sa akin. Tuluyan na kaming nasa harap ng malaking entrada ng mansiyon kung saan matamang nakatitig sa akin lahat ng tao na naro-roon. I feel how my heart pounded in nervous again like I'm going to interrogate.

Pagsasalo ang magaganap hindi ba, pero bakit parang mas komplikado pa doon ang mangyayari. Nakita ko muli ang Papa ni Koraun sa gitna at si Vaughn na nasa kanan niya. Ang Papa niya lang ang nakangiti at inilahad sa amin ang paghakbang para makalapit sa kanila.

Akmang ilalahad ni Mang Arnold ang kanyang kamay para alalayan ako sa ilang hakbang na hagdan patungo sa entrada pero mabilis na yumakap ang kamay ni Koraun sa bewang ko para alalayan ako. Napakagat na lang ako ng labi at nginitian ng maliit si Arnold na tumango lang naman at sumunod na sa amin sa paglapit.

Bawat hakbang namin sa hagdan ay ramdam na ramdam ko ang pagbilis ng pintig ng puso ko. Sinubukan kong tumingin sa kanilang lahat pero nauwi lang din ang mga mata ko sa mga paa kong humahakbang. Hindi ko kayang salubungin ang tingin nilang lahat.

"What's the meaning of this, Dad?" si Koraun na salubong ang kilay at agad na tinanong ang ama niya nang tuluyan na kaming makaapak sa entrada ng mansiyon kung nasaan sila.  Bumaling naman sa kanya ang ama.

"Nakalimutan kong sabihin sayo na ang mga kamag-anak natin ay nais ding makilala ang babaeng pinagkaka-abalahan mo. Sino ba naman ako para pigilan sila sa gusto? Saka hindi ka ba masaya at umuwi pa talaga silang lahat para makilala ang babaeng ito." nakangiti at marahang sinabi iyon kay Koraun. Hindi ko alam pero mas lalong nagtiim-bagang si Koraun at lumala ang dumilim ng mga mata niya.

"Isang maling galaw at hindi ako magdadalawang isip, Pa." mariing sinabi ni Koraun na parang pagbabanta. Bakas ko ang panganib roon. Ang mga mata niya ay parang sa mga mulawin na ngayon na matalas at nakakatakot. Humigpit ang hawak niy sa bewang ko. Nagkibit balikat naman ang ama niya at ngumiti lang. Ang iba naman ay simpleng umismid.

"Hindi kami gagawa ng kung ano mang bagay na mag-uuwi sa amin para mawalan ng buhay. So calm down son and I assure you that this dinner will end in peace." ani ng Papa niya at kita ko namang hindi pa rin nababawasan o umaamo ang ekspresyon ni Koraun.

"So, can you introduce this young lady on us, Koraun?" the woman in the middle ask and I look at her. Her red lips curl up to give me a smile and I give it back with a sincere one. Koraun sigh and look at me.

"This is Astridiel Cladence Alquiza, Aunt Vilma." pagpapakilala ni Koraun. Marahan naman akong tumango sa kanya at may pagkamangha naman siyang tumango sa akin.

"Introduce her to all of our relatives!" utos ng Papa niya at mataman lang siyang tumingin sa ama at natatawang tinaas nito ang dalawa niyang kamay.

"Alright, ako na ang magpapakilala." sabi ng Papa ni Koraun at ngumiti sa akin at pinakilala isa-isa ang mga taong nasa harap namin.

"This is Vilma, Lumer and Ellie my siblings and Koraun's Aunt and Uncles. This is Gilbert and Savanna, Vilma's child and her husband Arthur. This is Vaughn, Lumer's son and Nathalie his daughter. Carol and Lauv, my wife's siblings." ani ng Papa ni Koraun at tumatango naman ako at ngumingiti sa bawat tao na makikilala ko. My smile can't help but turn into awe, I can't believe I will really met some of Koraun's relatives.

"Her smile is so precious, Tito. I wonder if she still beautiful in shedding tears." Nathalie said and give me her creepy smile and my smile faded. Koraun's jaw clenched and I see how he throw a glare at Nathalie. Agad kong hinawakan ang braso niya para pigilan.

"Nathalie!" tawag noong Lumer na ama niya at mabilis iyong umismid.

"I wonder too how you look in shedding tears Nathalie." Koraun said coldly and smirk without any humor. Kita kong nawala ang ngiti ni Nathalie at akmang magsasalita ng tuluyan siyang hilahin ng kanyang ama palayo.