Embracing His Downfall (Archangel Series #2)

Kabanata 23

Kabanata 23:
Kiss

"Playing a hero now, Demetrio?" Vaughn ask mockingly and Demetrio just smirk on his question.

"Nah, I don't want to make the devil gone mad and make things turn to worst. You don't want that too, don't you?" Demetrio said with his normal voice and Vaughn jaw clenched.  Nagliyab ang mga mata niya na para bang pinipigilan ang galit. Ngumisi si Demetrio na hindi ko inaakalang nagagawa niya pala sa reaksiyon ni Vaughn at kumuyom naman ang kamao ni Nathalie.

"You're really good on acting as a best friend e?" si Nathalie at kahit nakangisi siya ngayon kay Demetrio ay kitang kita ang galit niya sa pagdiin ng mga salita. Nagkibit balikat si Demetrio at tinagilid ang ulo na para bang ginagawa niya iyon dahil naboboryo.

Seryoso ba siya? Ang tensiyon sa pagitan nila ay bumibigat. Hindi ko inaasahan na ganito pa siyang kahinahon.

Bahagya akong nakakaramdam ng kaa dahil sa mabigat na hangin na bumabalot sa amin. Sa lahat ng ayaw kong mangyayari sa gabing ito ay masira ang selebrasyon ng ako ang dahilan. Hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nangyari iyon kaya sinubukan kong hawakan ang laylayan ang coat ni Demetrio para pigilan siya.

"H-Hayaan mo na sila. Wala namang nangyaring masama sa akin." sabi ko at medyo nagtaka ng ngumisi si Demetrio sa akin.

"Wag mong gamitin ang salitang iyan sa akin na para bang akala mo ako si Koraun na nasa harap mo." aniya at nagsalubong ang kilay ko.

"Nakakakuha ka ng atensiyon. Gusto ko lang huminto ka." seryoso kong saad at nagkibit balikat lang siya.

"You're lucky that were just two here, if we have our other cousin then it will probably your farewell." si Nathalie at tumaas ang kilay kay Demetrio at si Vaughn naman ay muling ngumisi.

"Tignan natin kung kaya mo pang magyabang sa ganoong sitwasyon." si Vaughn at napasinghap ako ng lumapit sa kanya si Demetrio. Akala ko ay kung ano ng gagawin niya ng tapikin niya sa balikat si Vaughn. Kita ko ang pagkatigil ni Vaughn sa ginawa niya.

"Even you have your whole clan here, you will never have Astrid. You won't even give her a single scratch on her arm. Do you really know Asaiah? He's better than all of us. I don't know if you lost your senses to try to get her when Asaiah is around. You two are too naive. You're just making your life too easy to fade." si Demetrio at kumuyom ang kamao ng dalawa at inis na suminghal.

"Kailangan na nating iwan ang dalawang inutil na ito, Astrid. Kung magtatagal tayo rito, magugulat na lang tayo na narito na si Asaiah bigla."  aniya at tinignan ako para maunang maglakad.

Mabilis naman akong sumunod at naramdaman kong naglakad na rin siya sa likod ko. I heard Nathalie loud hissed and Vaughn cursed while were both walking away from them.

Nang makalayo na kami roon ay wala akong ideya kung saan kami pupunta kaya huminto ako sa paglalakad.

"S-Saan pala tayo pupunta?" tanong ko sa kanya at bumalik na naman ang blanko niyang ekspresyon.

"We're going on your groom."  aniya at mabilis naman na namilog ang mga mata ko at uminit ang pisngi.

"Who's g-groom?" tanong ko at tumaas naman ang kilay niya.

"Tinatanong mo pa? Kilala mo na kung sino ang tinutukoy ko." blanko niyang saad at agad na nagsimulang maglakad. Ngayon ay siya na ang nauuna at mabilis naman akong tumabi sa kanya para sabayan siya sa paglalakad.

"N-Nasaan si Koraun? D-Di ba marami siyang kausap kanina? Iniwan niya ba ang mga iyon?"

"Naboryo siya sa kakausap sa mga iyon. Ginalit mo pa dahil iniwan mong mag-isa kanina." napasinghap ako ng malajas roon.