Embracing His Downfall (Archangel Series #2)

Kabanata 13

Kabanata 13:
Awatin

He muttered a soft curse again before looking at me and my heart quickens. Nahigit ko ang hininga ng hindi siya nag-iwas ng tingin at nanatili ang mataman niyang pagtitig sa akin. Pakiramdam ko ay mahuhulog na ang puso ko dahil sa ginagawa niya. Hindi ko tuloy alam kong matutuwa ba ako sa ginawa ni Jessie o mahihiya dahil sa naging reaksyon ni Koraun.

"P-Pangit ba?" I ask nervously and I gasped when he groaned and close his eyes tightly. Mas lalong tumawa si Jessie at hindi na napigilan kaya napahawak na sa tiyan niya. He's breathing massively and look at me with his tender eyes. I shivered and hold my breath for his words.

"That so impossible. You're the epitome of beauty, baby." aniya at tuluyan kong nahigit ang aking paghinga. Rinig ko naman ang pag-impit na tawa ni Jessie sa tabi ko. Mahina pa akong kinurot sa tagiliran na mukhang hindi napansin ni Koraun dahil tanging sa akin lang nakatutok ang mga mata niya. Umawang ang labi ko at tumango na lang.

"I-I'm doubting you because of your r-reaction." nanginig na rin ang boses ko dahil sa ginagawa niyang paninitig sa akin. Nag-iinit ang puso ko pero hindi ko maintindihan kung bakit ako nanginginig ngayon.

"Don't doubt it. I'm just controlling myself to calm. You're making me lost my mind again. Huwag mo naman akong pahirapan ng ganito, Astrid." aniya at namilog ang mga mata ko.

"M-Masama ba iyong g-ginawa ko?" nauutal kong tanong dahil bigla akong nag-aalala sa sinabi niya pero tumaas lang ang sulok ng labi niya.

"You're just making it worst by just asking me innocently. I want to have a lunch with you and your friend but I think I will just lock you inside the car and don't let you seen by anyone. Fuck, I don't want to share and I just want to stare at you alone. Why are you making it hard for me, baby?" tanong niya at pakiramdam ko libo libong kuryente ang dumaloy sa katawan ko pagkatapos iyong marinig mula sa kanya. Mahina akong napasinghap.

My tummy swirl up and I inhaled to catch some air. Mas dumoble ang init ng pisngi ko kaya mabilis akong nag-iwas ng tingin kay Koraun na akala ko ay maitatago ko iyon sa kanya, kung gayong napakaimposible.

"Too possessive huh." bulong ni Jessie sa tabi at humagikhik ng magmura muli si Koraun dahil doon. Napasabunot sa buhok na parang may napakalaking problema. Umawang naman ng kaunti ang bibig ko habang pinapanood siya dahil sa kahirapang huminga dahil para akong nawawalan ng hangin.

"W-We can take out some foods and eat it on the car." suhestisyon ko pero huminga lang ng malalim si Koraun. Sa huli ay tumango at hindi na nagsalita at binuksan na ang pinto ng kotse para makasakay kami.

"Doon na ako sa likod!" mabilis na saad ni Jessie at agad akong tinulak sa front seat. Siya na ang nagsara ng pinto ko at sumakay sa likod. Napasimangot ako sa ginawa niya pero tawa lang ang sinagot niya sa akin. Umikot naman si Koraun sa kabila para sa driver seat.

Nang magsimula ng magmaheno si Koraun ay napatitig ako sa kanya dahil sa katahimikan niya.

"Makikinig lang ako ng music sa earphone, Astrid. Kaya puwedeng puwede kayong mag-usap, 'wag kang mag-alala di ko maririnig, ifu-full volume ko para sa inyong dalawa." nakangising sabi ni Jessie at sinalampak na agad ang earphone sa tenga niya bago pa ako makapagsalita at tumingin sa labas ng bintana ng kotse. Napahinga naman ako ng malalim at muling binalik kay Koraun ang tingin.

"G-Galit ka ba?" sinubukan kong magsalimula ng usapan. Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinakabahan ngayon habang hinihintay ang sagot ni Koraun.

"I'm not." aniya at isang malalim na buntong hininga ang ginawa. Hindi pa rin ako tinitignan.

"Bakit tahimik ka?"

"I need to calm, Astrid." he drawled. Pasimple akong napanguso at agad winala iyon at kinagat na lang ang pang-ibabang labi.