29| Main House

1K 32 2
                                    

29| Main House

3rd Person's PoV




"HE still won't talk. They already broke his knees but he still chose to kept his mouth shut." Pagbibigay alam ni Rouge kay Orrest habang nakatanaw siya sa salamin kung saan nakikita niya ang lalaking nakatali sa upuan.

Duguan na ang mukha't namamaga na rin ang kabilang mata nito dahil sa mga suntok at bugbog na natamo nito mula sa mga tauhan niya. Pero kahit anong gawing pagpapahirap nila rito'y nananatiling tikom ang bibig nito.

Orrest admire that kind of loyalty. But in this kind of situation, it's not being heroic, it's being pathetic. To sacrifice a life just for the sake of someone who chose to hide in their mother's skirt.

If only he was not an informant to their enemy, he can be at least nice to him. But too bad for him. He doesn't know how to show mercy especially to those who keeps interfering in their business.

One shipment's missing would consider be a mishaps. But four already? In just two weeks?

Someone is sure messing with them.

At paniguradong magagalit na naman ang ama niya kapag hindi niya ito agad naresolba. Kapag hindi niya agad nahuli ang sinumang inutil na bumabangga sa kanila. Wala pa naman siyang oras para komprontahin ang anumang galit ng ama niya kung sakali. Ayaw niya ng panibagong sakit ng ulo.

"Do anything just to make him talk. Even breaking his ribs." Walang pag-aalinlangang saad niya na tumalikod na at tinungo na ang pinto. Ngunit bago pa man niya iyon tuluyang buksan ay muli niyang nilingon si Rouge. "By the way, how is she?"

"You mean, the woman?" Anito na nananatiling nakaharap sa salamin.

"Yes."

"She won't eat."

Hindi na nasorpresa doon si Orrest. "She'll kill herself."

Dahan-dahan siyang binalingan ni Rouge at saka nakahalukipkip na humilig sa salamin. "You've been keeping her in that room for the past three days. Torturing her. Sino sa tingin mo ang gaganahang kumain sa lagay na 'yon?"

"I'm not torturing her. It was her punishment." Mariin niyang pahayag para itama ang sinabi nito.

"But you could've been nice."

He knew he wasn't serious, still he can't help but raise an eyebrow. "Define nice."

"Shot her dead." Walang anu-anong tugon nito. "No more tortures. At least she can have an easy death."

Napailing siya sa isinagot nito. "No one's killing her, Rouge."

"Aww. Really, now?" His voice dripped with sarcasm. "Too bad. My bullets were ready for her."

Hindi na niya inintindi ang mga sinabi ni Rouge. Alam niya kasing hanggang ngayon ay hindi pa nito matanggap ang babae. Na hanggang ngayon ay nagagalit pa rin ito dahil pabigat lamang daw ito sa kanya. Na pinapabagal lamang nito ang mga galaw niya.

Lalo pa nga't nang pinakasalan niya ito. He said it was the biggest mistake he had done. But if only he knew that it was part of the plan.

Well, he couldn't blame Rouge. He's been preparing for this. He thought something was definitely happening. After all the wait. But there he was again, delaying plans.

"Don't worry, Rouge. I'm just waiting for the perfect time."

Hindi na niya hinintay ang sagot nito at tuluyan na niyang nilisan ang kwarto'ng iyon. He have 3 more hours to rest. Pero alam niyang hindi rin siya makakatulog. Kaya tulad ng dati, pagkauwi niya sa Mansion ay diretso siyang tumungo sa basement kung saan naroon ang dark room. Nang marating ay sinalubong siya ni Andrius na nagbabantay sa labas.

Trapped To YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon